Makyaj malzemelerimi çantama topladıktan sonra lavabodan indim. Eteğimi aşağıya çekiştirerek düzelttim. Kendime aynada bakarak saçlarımı düzelttim.Emirhansa arkamdaki bir duvara yaslanmış,kollarını göğsünde bağlayarak beni izliyordu.
"Çok izleme gözün kalır!"dedim.Lafını geri iade ettiğim için göz devirdi.
"Süslenmen bittiyse çıkalım"Ona döndüm.
"Ya gazeteciler?"
"Gitmişlerdir o kadar kalamazlar her yerde güvenlik var"
"Ön kapıya akın etmişlerdir"
"Arka kapıdan çıkarız.Ya da..."derken eliyle havalandırmayı gösterdi.
"Tamam havalandırmadan çıkalım o zaman!"dedim.
Yüzümü yeterince göstermiştim.Hiç bir yerdede fotoğrafım olmasını istemiyordum.Ayrıca bir katille beraberdim ve suç ortağı sayılırdım.Az önceki yaşadığım tacizden sonrada kesinlikle dışarı kapıdan çıkmak istemiyordum.Son çarede havalandırmalar kalmıştı.
"Tamam bana uyar"
Hiç üstelemeden kabul etmesine sevinsemde neden hemen kabul ettiğini merak etmiştim.Tabi bunu sormadım çünkü bir an önce burdan çıkmak istiyordum.
Kabinlerden birini açarak benide yanına çağırdı.Klozetin kapağını kapatarak üstüne çıktı.Ceketinin iç cebinden tornavida çıkınca şaşkınlıkla ona baktım.
"Neden cebinde tornavida taşıyorsun? Hastamısın?"
Bana bakmadan vidaları sökmeye devam etti.
"Ben hiçbir yere hazırlıksız gelmem güzelim.Eğer suça bulaşıyorsan her şey yanında olmalı.Ayrıca bende sadece tornavida da yok.Tornavidam olmasaydıda burdan çıkamazdık"dedi.
Bu sıradada vidaları çıkararak bana verdi.Kapağı alıp yere koydu.Bana döndü.
"Ver"
Vidaları alarak klozetin içine attı ve sifonu çekti.Kapağıda arkaya koyarak sakladı.Bana eliyle gel işareti yaptı. Elini uzattı.
"Şimdi seni yukarı çıkarcam kendini tut içeri çek"
"Yapamam nasıl yapıcam onu!"
"Yaparsın Açelya"
Gözleri reddetmeyi kabul etmiyordu. Bende oflayarak bana uzattığı elini tutarak yanına çıktım.Sırtım ona dönücek şekilde beni döndürdü.Belimi tutarak beni havaya kaldırınca ellerim bileklerini tuttu.
"Düşürceksin!"
"Saçmalama Açelya ne düşürmesi tutun gir içeri!"
Sinirle tekrar ofladım ve havalandırmayı tuttum.Kendimi yukarı çekerken Emirhanda destek olarak ayağımın altına elini koyup ittirmişti. Kendimi yukarda bulduğumdaysa nefes nefese kalmıştım.Emekler poizyondaydım.Etraf zifiri karanlıktı. Telefonumun ışığını açtım.Burası neden bu kadar dardı!
"İlerle biraz bende gelicem şimdi!"
"Bence gelme Emirhan burası dar sen sığmazsın"
"Neresi dar kızım sığarım ben oraya sen ilerle"dedi.
Dediğini yaparak ilerledim.Mesafeyi fazlaca bıraktım.Arkamı dönemediğim için olanları göremiyordum.Tek görebildiğim uzun koridordu.
"Sığdım işte"diye ses gelince ödüm koptu.Kendi telefonunun ışığınıda açtı.
"Şimdi sana tarif edicem ilerle tamammı?"cevap vermemi beklemeden tekrar konuştu.
"Ananı sikim dizlerimden ilerleyemiyorum! Rica etsem ilerlermisin Açelyacım,Ben sığamadımda sürünerek ilerliycem"
Gülerek emeklemeye başladım.
YOU ARE READING
ORENDA(+18)
ActionBir gülümseme binlerce acıyı saklardı ama bir kahkaha birden fazla göz yaşını... Emirhan Aksoy,hayatında bulaşmadığı kadar suça bulaşmıştı.Geçmişinin karanlık yüzünü kahkahasıyla saklamayı başarmış, kimseyi o kalın duvarların arkasına geçirmemişti.T...
