Sanmazdım

11 7 3
                                    

Sanmazdım bir başıma kalacağımı
Öyle inandırmıştı kader
Etrafımda ki kalabalığın gitmeyeceğine
Sözler vermişti sanki
Baharın kollarından kopan çığlıkların susmayacağına ...

Kandırılmak demiştim ! Büyümeden evvel
Sonra yazıdan bir parça ...

Şimdi anlıyorum bir başına
Uzaklara dalan insanları
Konuşmanın bile yük olduğu anları
En çok kaybeden kimdi peki
En uzağa bakanlar mı !

Bazen hayalinde de kalmaz bir anlayan
Mutlu olan ...

Kör vaktindeyim saatlerin
Elimde çiçeklerden bir değnek
kaybolan akşamlara yol göstermekteyim
Avuçlarımın gözlerimle arkadaşlığı bitene dek ...

SÂHİB-İ MELÂHAT  ( DÜZENLENİYOR )Where stories live. Discover now