🫂

50 25 9
                                    

İçten içe güldüğümde
Dudak bükmüştü kaderim
Tenime çocuk denildiğinde
Asır devirmişti yüreğim ...

Hani yalnız korkulurdu karanlıktan
Küçük ellerime ne vakit dost oldu
Yer veripte koynundan ...

Bir ben daha büyümüş benden habersiz
Bir Zaman vardı ki zamandan habersiz

Sanki daha önce gelmişim
Akasya koklayarak dünyanın bütün sokaklarından geçmişim
Yürümüşüm bulutların ardından ağmurları toplayıp papatyalara serpmişim ...
Hep mi hep sevilmişim

Bir ben var benden ıraklarda bir ben
Kaderin var ama zamanın haberi  yerinden ...

Açsam gözlerimi beliri verse gölgen
Tutunsam düşecekmiş gibi cehenneme
Çiziversem de hudutlarına benden bir ten

SÂHİB-İ MELÂHAT  ( DÜZENLENİYOR )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin