🌺ရင္၀ယ္၀ွက္ေသာပန္းတစ္ပြင့္ 🌺

part-2

“သား အသြင္ဒီကိုလာဦး ဒယ္ဒီေျပာစရာရိွတယ္"
“ဟုတ္ သားကိုဘာေျပာမလို႔လဲဒယ္ဒီ"
“ဟိုတေလာကဒယ္ဒီနဲ႔ပါလာတဲ့ ဒယ္ဒီ့္မိတ္ေဆြေမာင္ႏိႈင္းေခ်
ကို သားမွတ္မိလား"
“ဟုတ္မွတ္မိပါတယ္"
“သူဆိုအခုမွအသက္သံုးဆယ့္ငါးပဲရိွေသးတယ္သားနဲ႔ဆိုဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလးက္ပဲကြာမယ္ အခုဆိုဟိုတယ္ႏွင့္ ခရီးသြား လာေရးလုပ္ငန္းမွာေအာင္ျမင္ေနၿပီးလူႀကီးေတြနဲ႔ေတာင္ ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္ေနၿပီ ဒယ္ဒီ့သေဘာကေတာ့ သူ႕လိုပဲ သားအသြင္ကိုလည္း ေအာင္ျမင္ေစခ်င္တယ္"
“သားႀကိဳးစားပါ့မယ္ဒယ္ဒီ"
“ဒယ္ဒီေစာင့္ေနမယ္ေနာ္"
“ဟုတ္ကဲ့ပါ"
ဟုတ္သားပဲ လာမယ့္ႏို၀င္ဘာဆယ့္တစ္ရက္ေန႔ဆိုသူ႕အ သက္ႏွစ္ဆယ့္ေလးႏွစ္ျပည့္ၿပီျဖစ္သည္။တကယ္ေတာ့ စီးပြားေရးနဲ႔ေက်ာင္း ၿပီးထားတဲ့သူ႕အဖို႔ ဖခင္ရဲ႕လုပ္ငန္းေတြ
ကိုဦးစီးဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေနသင့္သည္။ တစ္ဦးတည္းေသာ သားျဖစ္သည့္အတြက္ အထိုက္အေလ်ာက္နည္းနည္းေတာ့ ဆိုးခ်င္သည္။မာမီကလည္းအထည္ဆိုင္ဖြင့္ထားသည့္အတြက္ ဆိုင္ႏွင့္အိမ္အိမ္ႏွင့္ဆိုင္ဗ်ာမ်ားေနတတ္သလို ဒယ္ဒီကလည္း သူ႕ကုမၸဏီလုပ္ငန္းေတြႏွင့္သာအခ်ိန္ကုန္ေနတာမ်ားသည္။ ငယ္ငယ္ကအရမ္းလိမၼာၿပီးစာႀကိဳးစားကာဆရာ၀န္ျဖစ္ရမည္ဟုရည္မွန္းထားေသာ္လည္း စီးပြားေရးဘြဲ႕ျဖင့္သာေက်နပ္ခဲ့ ရသည္။ဘြဲ႕ရၿပီးႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာသည္အထိဘာအလုပ္မွ မလုပ္ပဲ သူငယ္ခ်င္းေတြ ႏွင့္သာအေလလိုက္ေနခဲ့တာျဖစ္ သည္။ သူ႕သူငယ္ခ်င္းထက္ညီေစဆို car workshop &accessories လုပ္ငန္းကိုဦးစီးလုပ္ကိုင္ေနကာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ရိွေသးေသာ္လည္းအခုဆိုေအာင္ျမင္ေနၿပီျဖစ္ သည္။ကိုယ့္ဇာတိေျမဆိုတာ စစ္ကိုင္းတိုင္းရဲ႕ၿမိဳ႕ေတာ္မံုရြာ ျဖစ္သည္။မံုရြာဆိုတာ နယ္ၿမိဳ႕ေလးျဖစ္ေသာ္လည္း တျခားၿမိဳ႕ မ်ားႏွင့္ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္မႈထြန္းကားေသာၿမိဳ႕ျဖစ္သည့္အ ေလ်ာက္စည္ကားလွေပသည္။ ဆုေတာင္းျပည့္၊ ေရႊစည္းခံု၊ မိုးညႇင္းသမၺဳေဒၶ၊ ေဗာဓိတစိေထာင္၊ ေက်ာကၠာေရႊဂူနီ၊ ေရႊဂူျဖဴ၊
အစရိွတဲ့တန္ခိုးႀကီးဘုရားမ်ားေပါမ်ားလွသလို မဟာလယ္တီ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးသာသနာျပဳခဲ့ရာၿမိဳ႕လည္းျဖစ္သည္။ ညေနဖက္အားလပ္ခ်ိန္မ်ားတြင္ခ်င္းတြင္းျမစ္ကမ္းတေလ်ာက္ ဆိုင္ကယ္စီးရင္းေလညႇင္းခံထြက္ကာညေဈးတန္းတြင္မုန္႔၀င္ စားၾကသည္မွာေပ်ာ္စရာပင္။ လည္စရာပတ္စရာသိပ္မေပါမ်ား ေပမယ့္ဘုရားပြဲေတာ္အလြန္ေပါမ်ားေသာၿမိဳ႕လည္းျဖစ္သည္။  ဒီေျမမွာေမြးဒီေျမမွာပဲႀကီးခဲ့သူမို႔ဒီၿမိဳ႕ေလးကိုအလြန္ခ်စ္သည္။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္သူ႕အသက္ႏွစ္ဆယ့္ေလးႏွစ္ျပည့္ၿပီးသည္ ႏွင့္ဒယ္ဒီရဲ႕လုပ္ငန္းေတြကိုကူညီလုပ္ကိုင္ေပးမည္ဟုဆံုးျဖတ္ လိုက္သည္။ တကယ္ေတာ့လည္းဒီတာ၀န္ေတြဟာတစ္ဦး တည္းေသာသားျဖစ္တဲ့ သူ႕တာ၀န္ေတြပင္မဟုတ္ပါလား။
“ဟိတ္ေကာင္ႀကီးေတြးလွခ်ည္လားငါေခၚေနတာေတာင္မ ၾကားဘူးဆိုေတာ့ မွန္းစမ္းရည္းစားေတြဘာေတြမ်ား"
“ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူးကြာ လာမယ့္ငါ့အသက္ႏွစ္ဆယ့္ေလး ႏွစ္ျပည့္ၿပီးရင္ ငါငါ့ဒယ္ဒီရဲ႕လုပ္ငန္းေတြကိုဦးစီးေတာ့မယ္ကြ"
“တကယ္လား ေကာင္းတာေပါ့မင္းဒယ္ဒီနဲ႔မာမီအရမ္းေပ်ာ္ေန မွာပဲ"
“ဟုတ္တယ္ ဒါနဲ႔မင္းဒီေန႔အလုပ္မသြားဘူးလား"
“ဥပုသ္ေန႔တိုင္းပိတ္တယ္ေလကြာ"
“ေဆာရီးငါေမ့သြားတယ္"
“ဒါနဲ႔မင္းကဘယ္လိုလုပ္ၿပီးစိတ္ကူးမိသြားတာလဲေျပာပါဦး"
“အရင္အပတ္တနဂၤေႏြေန႔ကငါ့ဒယ္ဒီနဲ႔အတူရန္ကုန္ကဧည့္သည္တစ္ေယာက္ပါလာတယ္ဒယ္ဒီေျပာတာေတာ့HMCဟိုတယ္ႏွင့္ခရီးသြားလာေရးလုပ္ငန္းစုကစီအီးအို ဦးႏိႈင္းမုန္းမာန္ေခ်တဲ့ ငါ့ထက္ေတာ့အသက္ဆယ့္တစ္ႏွစ္ ေလာက္ႀကီးမယ္ သူကမႏွစ္ကျမန္မာ့လူငယ္စီးပြားေရးပညာ ရွင္ဆုရထားတာတဲ့ အဲဒါေၾကာင့္ဒယ္ဒီကငါ့ကိုလည္းသူ႕လိုပဲ ႀကိဳးစားေစခ်င္တယ္တဲ့"
“၀ိုး အရမ္းေတာ္မွာပဲေနာ္အဲဒါဆို"
“ဟုတ္တယ္ သူ႕ရဲ႕မ်က္လံုးေတြကစူးရွထက္ျမတ္ၿပီးႏႈတ္ခမ္း ေတြကပိရိေသသပ္လြန္းတယ္ ေအာင္ျမင္မႈေၾကာင့္ပဲလား ေတာ့မသိဘူးသူ႕ပံုစံကအရမ္းတည္ၿငိမ္လြန္းတယ္"
“ၫႊန္းလွခ်ည္လား"
“တကယ္ မဟုတ္ရင္ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကိုငါကအဲ့ေလာက္ထိၫႊန္း စရာလား"
“ဒါနဲ႔အဲ့ဦးေလးႀကီးကဘယ္က"
“ရန္ကုန္က"
“ဪ အေ၀းႀကီးပဲေနာ္"
“ဟုတ္တယ္"
တကယ္ေတာ့လည္းအဲ့လူႀကီးရဲ႕စူးရွေတာက္ပတဲ့အၾကည့္ ေတြကိုသူရင္မဆိုင္ရဲခဲ့။သူ႕လိုလူငယ္တစ္ေယာက္ကိုထိုလူ ႀကီးက ရယ္စရာအျဖစ္ေတာင္ျမင္ခ်င္ျမင္ေနမည္။ဘာျဖစ္လဲ အခုကစၿပီး ခမ်ားနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ေအာင္ျမင္မႈကိုအရယူႏိုင္တဲ့သူ ကဘယ္သူျဖစ္မလဲဆိုတာ ခမ်ားေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္ ဦးႏိႈင္းမုန္းမာန္ေခ်။
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
“တူ တူ"
“ဟုတ္ကဲ့အန္ကယ္ေကာင္းေျပာပါဗ်ာ"
“လာမယ့္ႏို၀င္ဘာဆယ့္တစ္ရက္ေန႔က်ရင္ သားအသြင္ရဲ႕ ေမြးေန႔ပြဲကိုလာဖို႔ ေမာင္ႏိႈင္းေခ်ကိုဖိတ္ပါတယ္ကြယ္ ဖိတ္စာကိုေတာ့ အျမန္ေခ်ာပို႔နဲ႔ပို႔ေပးလိုက္ပါ့မယ္ ၿပီးေတာ့ ဒီပြဲမွာသားအသြင္ကို အန္ကယ့္စီးပြားေရးပါတနာေတြနဲ႔လည္း မိတ္ဆက္ေပးခ်င္လို႔ပါ ေမာင္ႏိႈင္းေခ်အားရင္ေတာ့ လာခဲ့ေစ ခ်င္ပါတယ္ကြယ္"
“ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳးစားပါ့မယ္အန္ကယ္"
“ေက်းဇူးပါပဲကြယ္"
သူဖုန္းခ်ၿပီးေခတၱမွ်စဥ္းစားေနစဥ္ ပါးခ်ဳိင့္ေလးႏွင့္ႏႈတ္ခမ္းပါး ရဲရဲေလးကိုျပန္ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္။ အလုပ္ေတြကိုလက္စ သပ္ၿပီး မံုရြာေျမသို႔ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေျခခ်ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္ တယ္။ျပန္ဆံုေတြ႕ၾကဦးမွာေပါ့ မံုရြာသားေလးေရ ဒီတစ္ခါ ျပန္ဆံုေတြ႕ခဲ့ရင္ကိုယ့္အေတြးေတြ ေသခ်ာသလားဆိုတာ ကိုယ္သိရမွာပါ။ တကယ္ေသခ်ာတယ္ဆိုရင္ေရာ သူဘာဆက္ လုပ္ရမလဲ။ ဟူး..... သက္ျပင္းခ်ၿပီးေလပူေတြပဲမႈတ္ထုတ္ မိျပန္ၿပီေကာ ေကာင္ငယ္ေလးရယ္။