Chasing Her

24

CHAPTER 24

Day, Weeks and Months had passed but our relationship is standing strong... Until today.

His father got sick so he had no choice to take over the firm temporarily. May project sila sa ibang bansa for 2 months. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko sa loob ng 2 months na yun.

Ngayon lang ulit kami mahihiwalay ng ganun katagal sa isa't isa. Kaya pala sobrang saya namin nitong mga nagdaang araw kasi may mangyayari palang ganto.

"Tomorrow is your last day here" I said while playing with his fingers

Nakahiga ako ngayon sa hita nya habang sya ay pinaglalaruan naman ang buhok ko. Kakatapos lang namin magseggs today kaya medyo pagod ang ante nyo. Nang nalaman kasi namin na aalis sya ng bansa ay hindi na kami nagpigil at inenjoy na namin ang mga araw na magkasama kami sa KAMA.

"Don't worry 2 months is fast" he said and ngumiti sakin ng malambing

Napabuntong hininga nalang ako at umupo ng maayos sa sofa. Hindi nya maiintindihan dahil para sakin sobrang tagal ng 2 months na yun.

"Don't be sad, mahihirapan akong umalis nyan pagganyan ka..I promise babalik agad ako once na matapos namin ang naiwang project ni Daddy dun" paglalambing nya sabay hawak sa kamay ko at hinalikan yun

"Ano pa bang magagawa ko? You need to do that for your Dad" malungkot na sagot ko

He sighed when i stood up and walked away. Ayaw ko kasing makita nya ang luha ko dahil baka mas lalo nga lang syang mahirapan umalis kung magpapababy ako diba?

Pumunta ako sa kwarto namin at nakita ko dun ang maleta nyang aasikasuhin palang nya. Kinuha ko yun at inilapag sa ibabaw ng kama gusto ko ako ang magaayos ng mga damit nya.

"You don't need to do that, Babe" sambit nya

Sumunod pala sya sakin at nakita akong parang tanga na nagaayos ng gamit nya habang umiiyak. Lumapit sya sakin at niyakap ako.

"I don't want to be a burden to you so, please let me do this" saad ko at pinagpatuloy ang ginagawa but he holds my hand

"You're not a burden, what are you talking about" worried nyang sabi at inalayan akong umupo dun sa may couch

Umiyak lang ako ng umiyak dahil nahihiya akong kausapin sya naiinis din kasi ako sa sarili ko para akong bata na iiwanan ng magulang. Hindi ko na namalayan na nakatulugan ko na ang pagiyak maga tuloy ang mata ko nang magising ako.

Andito na ko sa may kama at katabi ko ang mahimbing na natutulog na si Xavier. Naluluha nanamn ako habang tinititigan ang muka nya dahil 2 months kong hindi makikita ang muka na to. Mamiss ko sya ng sobra...

Kinabukasan ay eto na aalis na talaga sya hindi na ko sasama sa airport baka kasi magwala lang ako dun at pigilan syang umalis. Ayaw ko namang pahirapan pa sya sa pagalis. Maniniwala nalang ako sakanyang mabilis lang tong 2 months na to.

"Don't forget to call me when you get there, don't forget to update me time to time and -" he cut me off by kissing my lips

"don't cheat on me, you said that for almost 10 times at pangako ko sayo na hinding hindi ako maghahanap ng iba dun dahil andito sa pilipinas ang asawa ko" he said and kiss me one more time

Namula naman ang pisngi ko dahil sa kilig na naramdaman ang sweet kasi ng bunganga nitong lalaking to e.

"I miss you already" naiiyak na sabi ko but pinigilan ko yun dahil ayaw kong makita nya kong umiiyak

He sighed. "I miss you more, I need to go now"

Hinawakn na nya ang maleta nya at inilagay sa may compartment ng Taxi. Hindi na kasi sya magda-drive dahil wala namang magbabalik dito ng sasakyan nya.

Tumakbo ako sa kanya at niyakap sya habang umiiyak. Hinaplos nya ang likod ko at hinahalikan ang sentido ko.

"Babalik ako, pangako" he said atsaka ako dahan dahang binitawan at sumakay sa sasakyan

He promised... Magtitiwala ako sa promise na yun.

SA dumaang ilang linggo ay lagi syang naguupdate at natawag sakin tuwing pagtapos nya magtrabaho. Ang mahirap lang ay kapag gabi dun ay madaling araw naman dito at kapag umaga dito ay madaling araw dun. Hindi kami makapagusap ng maayos dahil pareho kaming may trabahong dalawa.

Kapag natawag sya ay kita sa mga mata nya ang pagod kaya minsan kahit gusto ko pa sya kausap ay nagpapaalam na ko para makapagpahinga sya. Minsan ay ganun din sya sakin magpapaalam na sya agad kapag alam nyang sobrang pagod ako.

Katulad ngayon ay sobrang dami kong ginawa sa shop ko at ganun din sya andami pa daw kulang na materyales dun sa ginagawa nila.

Tumawag sya sakin ngayon at kita sa kanya na kulang na kulang sya sa tulog pero sabi nya ay ayos lang daw dahil gumagaan daw ang pakiramdam nya kapag naririnig nya ang boses ko minsan nga gusto ko nalang pumunta kung nasan sya para hindi na kami mahirapan dalawa kaso marami din akong client na umaasa sa mga gawa ko.

"How's your day?" I asked habang nakasalungbaba sa may office table ko

Andito ako sa office ko sa may bahay namin ni Xavier dahil may tinatapos akong design ng gown habang si Xavier naman ay nakahiga na sa kama nya at handa ng matulog 

[ Dumating na yung mga materials na kulang so masisimulan na namin ang natigil na project, makakauwi ako ng maaga pangako ko sayo] nakangiting sabi nya kaya napangiti na din ako at bumuntong hininga dahil puro sya pangako ilang araw nalang ay magiisang buwan na sya dun

"I'll be waiting, you should sleep alam mo namang ayaw kong magkasakit ka diba?" I said nakita ko ang relief sa mga mata nya dahil parang gustong gusto na na ipikit ang mga mata nya

[ Okay, babe... you should sleep too bukas mo na tapusin ang mga yan] he said but umiling lang ako dahil kung sya hindi na nya kayang magpuyat ako kaya ko pa

Masyado syang sakitin para magpuyat baka mamaya ay magkasakit sya dun mahirap na at wala ako dun baka walang magalaga sakanya.

"I will, sige na bukas nalang ulit" paalam ko at ako na mismo ang nagend ng call namin at napabuntong hininga habang nakatitig sa ceiling

Always nalang ba ko aasa sa pangako nya?

I hope umuwi na sya agad.... Pagod na kong umasa sa mga pangako nyang hindi ko alam kung matutupad ba nya. I trust him but i don't trust myself... baka isang araw ay ako nalang ang sumuko.

#ChasingHer