Hidden Heiress

Twenty Six

Twenty Six

I wore an all red terno coat and slacks for Monday. Our maid also straight my hair and put some make-up. Hinayaan ko nalang dahil alam kong aalma na naman si Mommy kapag nalaman niyang hindi ako nag-aayos kapag papasok sa opisina.

Bumaba na ako ng hagdan only to found out that Lennox is not there. Luminga-linga pa ako sa paligid para hanapin siya.

"Nasa kotse na po Mam ang bodyguard niyo. May kinausap po kanina sa kanyang phone." Tumango na lang ako at lumabas na din ng mansion. Dire-diretso ang hakbang ko palabas at nakita ko nga siyang nakasandal sa kotse at halatang inaantay ako.

Pinasadahan niya ako kaagad ng tingin at umayos ng tayo. He wait for me to come near him.

"Lets go?" tanong ko na kaagad niyang tinanguan. Pinagbuksan niya ako ng pinto. Kaya tahimik na lang akong naupo sa tabi niya.

He drive carefully while I am silently looking at the view. Naramdaman ko bigla ang pag-gapang ng kanyang kamay upang kuhanin ang aking kaliwang kamay.

"Hows your sleep?" Malambing niyang tanong at unti-unting inangat ang aking kamay at dinampian ng kanyang labi. My eyes narrowed for a while at pumangalumbabang tiningnan siya.

"Good Morning." He greeted me genuinely.

"Morning'din." Sandali akong nag-isip at sinulyapan ang phone niyang nakatabi sa manibela. I pursed my lips and look at it.

"I heard someone called you? Trabaho ba?" Kuryuso kong tanong.

He sighed heavily at tinuon ulit ang mata sa daan. "Nope. My colleagues, they want a meet up later. Tumanggi na ako at nasa duty." He said lazily.

Tumango-tango ako. "Meet them..." bigla kong sambit. "Its okay! I can always handle myself. Pagkahatid mo sa akin mamaya sa bahay. Meet up with them. I don't really mind. And its also your time to unwind." Sambit ko.

Parang may kung ano sa sinabi ko ang hindi niya nagustuhan dahil sa pagriin ng hawak niya sa manibela but in the end he sighed.

His bit his lower lip and look at me. "I thought you're a type of controlling girlfriend. Hindi pala." Seryoso niyang sambit.

Kaagad namuo ang ngiti ko dahils a sinabi niya. Now that explain why he's not happy ealier.

"Bakit? Gusto mo bang pinaghihigpitan kita?" He didn't answer me but the way his eyes look at me. I know that he's expecting me to be like that.

Napahalakhak ako sa tabi niya at umiling-iling na lang.

"I don't want to be controlling to anyone especially to my loved one. I know how hard it is, kaya kung wala ka namang gagawing masama, go! I will let you go..." I said.

Tiningnan niya lang ako at dahan-dahang ngumiti.

I smiled genuinely at him. "Meet with them, hindi naman ako aalis pag-uwi mamaya. I can just read a book before going to sleep. Just update me if you're done." marahan siyang tumango sa sinabi ko. Ilang minuto ang nakalipas at nakarating na 'rin kami sa kompanya.

An entourage of managers greeted me again in the lobby of our Mall. Si Mateo ay nakaabang na 'rin sa akin while Lennox was following me, tahimik at nagmamasid.

May nakahandang coffee si Mateo para sa akin nang pumasok kami sa office. Binili niya pa ata sa isang sikat na coffee shop.

"Your coffee po, monday morning coffee." nakangiting sambit niya. My eyes darted at Lennox whos watching him murderously. Natawa ako ng bahagya at tinanggap ang coffee niya.

"Thanks! By the way Mateo, yung mga documents na hindi ko natapos noong Friday, paki-iwan nalang dito." tumango siya sa sinabi ko at iniwan na kami ni Lennox. Dire-diretso ang lakad ko patungong swivel chair, I open my computer and cross my legs. While waiting, I look at Lennox unconsiously, nakatitig na naman siya sa akin. Then my eyes darted at the coffee that Mateo gave to me.