ORENDA(+18)

BÖLÜM 17-SUÇ ORTAĞI

"Sana,bana göz devirme demedimmi!"

Gözlerim dehşetle büyürken yutkundum.Beni nasıl görmüş olabilirdi.Başımı aşağıya eğdiğimde sanki ona baktığımı farketmiş gibi başını kaldırıp bana bakmıştı.Hemen ardındanda telefona birşeyler yazdı. Telefonuma bildirim düşünce tedirginlikle mesajı açtım.

"Bunun cezasını misliyle ödeyeceksin!"

Bir süre mesaj kısmından çıkamadım. Tedirginlik korkuya geçiş yapmıştı. Nefes alamadığımı hissettim.Galiba beni gerçekten öldürecekti.Elim boğazıma gitti.Dışardayken bile nasıl nefes alamazdı insan?Ben alamıyordum.Telefonu hızlıca elime alarak Emirhanın mesaj kutusundan çıktım ve İpeğe yazdım.

"İpek galiba ben bir yanlış yaptım"

Birkaç dakikaya kalmadan mesaj gelince gözlerimdeki yaşı sildim.Neden ağlamıştımki?Ölmektenmi korkuyordum?Hiç sanmıyordum.

"Ya kızım sen nerelerdesin haber felan vermiyorsun.Düğünden sonra hiç görmedim seni.Mesajda atmıyorsun!"

"Özür dilerim.Başıma gelen olayları yüzyüzeyken sana anlatırım.Hatta buluşma şansımız varmı yarın için?"

"Tabi olur.Yüzyüzeyken daha iyi olur hemde"

"Tamam o zaman sana yarın anlatırım her şeyi öptüm!"

"Bende öptüm kendine dikkat et!"

Mesaj kısmından çıkarak telefonu kapattım.Öğlen molası bitmek üzereydi.Ayağa kalkarak doğruldum. Hızlı adımlar atarak içeri geçtim ve işime geri döndüm.

Saat 20.00 da eşyalarımı topladım. Yanımdaki iş arkadaşlarıma iyi akşamlar dileyerek odadan çıktım. Kendimi o kadar yorgun hissediyordumki düşüp bayılacaktım.

Dışarı çıktığımda esen rüzgârla kendime geldim.Buna ihtiyacım varmış gibi hissetmiştim.Derin bir nefes alarak karşıda duran motorsiklete ilerledim. Emirhan ortalarda yoktu.Etrafıma bakmak için başımı motordan başka tarafa çevirdim.Gözlerim onu ararken bir anda arkamdan geçince ödüm kopmuştu.Elinde poşetler vardı.

"Gitmeden önce yemek yiyelim dedim"

"Akşam yemeği yemezsem Teyzem beni öldürür"Bıkkınlıkla nefes verdi.

"Tek seferden bir şey olmaz"

'Hadi gel'dercesine başıyla işaret verince motorun hemen yanındaki kaldırıma oturdu.Bende yanına oturdum.Poşetleri açarak içindekileri kaldırıma serdi.Hamburger,patates kızartması,çıtır tavuklar,soslar, kolalar...Biz bunları nasıl bitiricektik.

"Bunları nasıl bitirmeyi planlıyorsun?"

Bunu söylememle hamburgerden bir ısırık alınca gözlerim şaşkınlıkla büyüdü.Resmen ekmeğin yarısı gitmişti.

"Yiyerek"

Cevabı karşısında güldüm.Kolamdan bir yudum alarak bende hamburgerimi yemeğe başladım.Beş dakika sonra Emirhan bana baktı.Kolasından bir yudum aldı.

"Cezanı öğrenmeye hazırmısın?"

Anlamayarak ona baktım.Elimdeki patatesi ağzıma attım.

"Pardon?"

Ne cezasından bahsediyordu bu?Ben hiçbir halt anlamıyordum.

"Bana göz devirmiştin hatırlarsan"

Hay ben böyle işin ta...

"Ben öyle bir şey yapmadım"

Bana 'sen ciddimisin?' Dermiş gibi baktı.Cezamdan kurtulamayacağımı anladım ve sustum.