Tesadüf

8. BÖLÜM

Açelya ile okula vardık. İlk ders edebiyattı.

Açelya: Ben ödevi unuttum!

Beste: Ne! Hemen telefondan bulalım bir şey deftere geçir.

Sıraya geçip herhangi bir şiir bulduk. Ben okurken Açelya'da yazıyordu. O sırada Doğukan içeri girdi.

Hürkan: Kanka hoca geldi kapa!

Telefonu sıranın altına koyduğumda Açelya defterin üzerine oturmuştu. Kahkaha atmamak için zor duruyorduk. Ama çok geçti, Doğukan çoktan görmüştü.

Doğukan: Ödev evde yapılacaktı Açelya.

Ben aklımdan bir şiir okuyabilirdim ama Açelya yapamazdı.

Beste: Hocam benim ödevimi yapıyorduk. Açelya zaten yaptı ödevini.

Açelya bana "yaa" dercesine baktı. Bende göz kırptım.

Doğukan: Öyle mi? Şaşırdım. Yine de tahtaya çıkacaksın Beste. Düşün bakalım bir şiir.

Sırama oturdum.

Açelya: Niye böyle bir şey yaptın?

Beste: Ben bulurum aklımdan bir şey. Sen benim ödevimi al.

Açelya: Yaa canımm.

Kağıdı ona uzattım. O sırada aklımdan başka bir şiir düşündüm. Hoca diğerlerini sırayla tahtaya çağırırken vaktim azalıyordu. Güzel bir şiir buldum ve sıra bana geldiğinde tahtaya kalkıp okudum.

Hürkan: Nesin sen ya romantik insan?!

Selin: Açelya senden daha romantik Hürkan cidden.

Hürkan: Bana hep laf sokuyorsun ama sevdiğinden hep biliyorum ben.

Güldüm ve sırama geçtim. Ders bitti ve teneffüse çıktık. Doğukan eliyle bana gel işareti yaptığında yanına ilerledim.

Doğukan: Öğle teneffüsünde zümreye gel.

Beste: Neden?

Doğukan: Gel dediysem gel.

Beste: Peki.

Açelyanın yanına döndüm.

Açelya: Noldu be?

Beste: Öğle teneffüsünde yanıma gel dedi.

Açelya: Niye?

Beste: Sordum da gel dedi sadece.

Açelya: Götü kolla diyim sen anla.

Koluna vurdum.

Beste: Uf sus.

Açelya: Tamam tamam kollama boşver.

Göz devirdim. Geçen derslerden sonra öğle teneffüsü gelmişti. Derslerin her bir dakikasını saymıştım resmen. Çünkü neden çağırdığını merak ediyordum. Zümreye indim ve kapıyı tıklattım.

Doğukan: Gel.

Geliyim canım. İçeri girdim. Masada birkaç kağıda bakıyordu. Beni görünce kafasını kaldırdı ve kağıtları masaya koydu. Ayağa kalktı.