Denizin babası bir iş adamı olup, herkese iyiyken kızına birhayli kötüdür.Ne derse o yapılacak,ne isterse o olacaktır.İstediği şey olmayınca sinirini kızından çıkarır ve işkence uygular.Deniz babasının tek varisidir o yüzden öldüremez ama Deniz artı...
Yeni bölümder merhabalarrrrrrrr Umuyorumki size bir güzel bölümle daha geldim. Yazım yanlışım varsa affola. İyi bölümlerrrr
***
Sabah kalktığımda kendi tavanımla bakışıyordum.Sol ayak bileğim ve karnım hala acısını korurken kollarımın acıları yok gibiydi.
Karnıma dikkat ederken yatakta oturur pozisyonu alarak gözlerimi kapattım.
İyimiydim?Hayır. İyi olacakmıydım?Hiç sanmıyorum. Geçecekmiydi?Vücudumdaki yaralar belki ama ruhuma işleyenler Asla! Artık yataktan kalkacakmısın?Evet. Bi dakika!Ne!Bu soruyu ben sormadımki. Sen değil ben sordum zaten Şuan seninle uğraşamayacağım.
İç sesimi kayde almayarak yataktan kalktım ve odamdaki ufak banyoya ilerledim.Sol ayağım acıdığı için bir tane kol değneyi kullanıyordum.
İlk duş almış sargılarımı değiştirmiştim.Benim banyo dolabımda genellikle hep yanık kremleri,sargı bezleri ve yara bantları olurdu.Yerlerini başka şeyler almazdı.Alamazdı.
Üstüme nike bir takım geçirmiştim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Saçlarımı kurutmadan yukarıdan dağınık bir topuz yapmış ve kulak önlerimden bir tutam saç çıkarmıştım.Bol şeyler giymeye özen göstermiştim.Kendi vücud hatlarımı göstermeyi pek sevmediğim için sıkıntı değildi.
Saçlarımın olduğuna kanaat getirdiğimde aynanın karşısından çekilip yatağa ilerledim.Yatağı topladıktan sonra dağınık bir yer varmı diye etrafa bir göz gezdirdim.Odam küçük sayılmazdı.
Kapıdan girince sağ tarafta bir boy aynam ve boy aynamın yanında ise banyom vardı. Sol tarafta makyaj masam duruyordu.Arada kullandığım birşeydi kendisi.
Makyaj masamın yanındada çift kişilik bir yatağım vardı.Banyo ile yatağım karşı karşıya gibiydi.Kapının karşı duvarının sağ tarafı ful camken camın önünde çalışma masam vardı.Odam gri tonlarına yakın dizilmişti.Daha doğrusu ben dizmiştim.Odam benim ellerimden oluşuyordu.
Başka dağınık biryer olmadığına kanaat getirip kol değneyimi odamda bıraktım.Onlara kendi acılarımı göstermiyecektim.
Odamdan çıktım.Gözlerim direk abimin kapısına değdi.Hep benimle aynı anda çıkardı,bunu ya bile isteye yada bilmeyerek yapardı ama her defasında amaçsızca mutlu olurdum.Bir gün daha aynı anda odalarımızdan çıkmak için nelerimi vermezdim.
Abimin odasından gözlerimi çektikten sonra yürümeye başladım.Merdivenlere geldikten sonra ağzımın içinde minik bir küfür yuvarladıktan sonra tek tek inmeye başladım.Acaba kol değneğimi odada bırakarak hatamı etmiştim?Gerçekten sabah sporu gibiydi.
