ANLAŞMALI İNTİKAM

2.0

Yeni bölümden merhabaaaaa
Yazım yanlışım olduysa affola.Arkadaşlar elimden geldiğince bölümleri uzun yazmaya çalışıcağım,bu benim ilk deneyimim o yüzden bazı yazarlarımız yazdığı şekilde su gibi yazamıyorum bunun için özür dilerim..
Eğer bölümü beğenirsenin yıldıza basmayı unutmayın iyi bölümlerrrr

***
Tahta kapağın açılmasıyla gözlerimi yavaş yavaş açtım.Burda kaldığım günden beri uykum hafiflemiş,ufacık bir sesten bile uyanır olmuştum.

"Ürkek hanım uyuyormuydunuz ?"

Sabah sabah duymak istediğim ses kesinlikle Bartunun sesi değildi.Gözlerimin uyuşukluğu geçince Bartu gene sırıtışıyla karşımda duruyordu ama yüzüme yaklaşmamıştı.Elinde hiçbirşey yoktu ne kesmek için bıçak,ne yakmam için şiş ve ateş.Yoktu.Bartu ellerine baktığımı anlayınca,

"Bak ellerimde hiçbirşey yok Ürkek korkma-"

İşaret parmağını yüzümün hizasına kaldırıp sallayarak devam etti,

"Yada korkabilirsin nede olsa ürkeksin"

Ne yapıcaktı,neler yapıcaktı canımı acıtmak için?Bitsin istiyordum, artık bitsin istiyordum.Fazla değilmiydi verdiği ceza,gerçekten bu kadar kızdırmışmıydım?Kendimi artık bitkin hissediyordum,vücudumdaki yaraları doktor kapatırken ruhumdaki yaraları kim kapatcaktı?Onlar sadece vücuduma yara verdiklerini sanarken ruhumu kim toplayacaktı!

"Bugün seninle ayrı eğleneceğiz Ürkek,bakalım bundan sonrada sessiz kalabilecekmisin?"

Sinir ve tiksinti tekrar dolmuştu gözlerime.Bıkmıştım artık birdahaki gün yapacakları şeyi düşünmekten,yüzüme fazla dokunmuyorlardı çünkü millet görürdü,görsündü çokta umrumdaydı.Hep kıyafetlerimin kapatacak yerleri yakıp,kesiyorlardı.Tahta kapak geri açıldı ve içeri Argeş girdi,elinde sopa vardı ve tabiki dudaklarındada sırıtışı.

"Önce seni hazırlayalım"

Bartunun konuşmasıyla Argeş sopayı ona verdi ve arkama geçti.Ellerimin çözüldüğünü hissettim sonra kollarım,karnım,bacaklarım ve ayaklarım çözüldü.Ellerimle karnıma dokunamıyordum,Ayak bileklerimi ovaladım.Ve orasıda sızladı sol ayak bileğim çıkıktı bence.

Ben daha ne olduğunu anlamadan Argeş ben arkamda ayağa kaldırdı,karşı çıkamadım biri izbandut gibiydi diğerinin elindene sopa vardı karşı çıkarsam daha fazlasını bana geri yolluyacaklardı.Beni odanın sol tarafındaki tahta direğin yanına götürdü.Direğin yanına getirdiğinde daha bir  dakika olmadan çözdükleri zincir yerine halatla ellerimi ve bacaklarımı direğe sabitlemişlerdi.Ellerimle direği tutarken yüzümü ordan uzaklaştırmaya çalışıyordum.

Sırtıma yediğim sopayla dudağımı ısırdım,ikinci bir darbeyi diz kapağıma yemiştim,sırtıma vurduğu sopa darbesine yakın biryere sadece üç saniye tuttuğu elektiriği hissedince inledim.

"Ürkek hanım ses çıkarmaya başladı"

Bartunun sesini duyunca yüzümü ona çevirdim-ki zaten oda bana bakıyordu,elinde sopa vardı o zaman elektiriği Argeşmi vermişti.Geldiğinde elinde sadece sopayı gördüğüme yemin edebilirdim.

Benim kafam Bartunun tarafta olduğu için Argeşin ne yaptığını görememiş ve sağ tarafıma elektirik yemiştim.Vücudumun kasıldığını hissediyordum kafamın geriye gitmesini engelliyemedim.Elektirik vücudumdan gittiğinde bacaklarım titriyordu.Hayır korkudan değil sadece artık ayakta duramayacak kadar kötüydüm.