MİHRİMAH/ Yarı Texting [+18]

BÖLÜM:39 ASEL

"Şirkette o akşam anca döner."

Annem eve dönmeden eve gitmeliydim. Yataktan kalktım. Cem'in elindeki buketi görünce şaşırdım.

"Bunun için uyandırdım." Dedi bana açıklama yaparak.

"Arslan yolladı herhalde." Dedi. Zaten Cem'in alması imkansızdı. Dağ ayıları çiçek alamaz.

Kırmızı ve beyaz lale buketi... Çok güzeldi. Üstünde bir not vardı.

Seni tek bir çiçek ile sınırlandırmak istemedim sevgilim.

Lavinia

Cem bana arkamı gösterdi.

"Arkana bak." Arkamı dönünce daha çok şaşırdım.

Wtf

Tavandan sarkan kırmızı güller vardı. Uyandığımda nasıl fark etmedim?

Tüm tavan bunlarla doluydu. Çok güzel gözüküyordu... Aşk buysa şu ana kadar aşkı bilmiyormuşum. Yarım saattir tavanı izledikten sonra Arslan'ı aradım.

"Güzelim? İyi misin?"

"Arslan... Çok iyiyim, bunlar çok güzel."

"Beğendin mi?" Bu adam dalga mı geçiyor, bayıldım!

"Bayıldım ben çok teşekkür ederim."

"Rica ederim."

"Sen işine dön ben yine ararım."

"Tamam güzelim kendine iyi bak. Yorma sakın kendini." Görmemesine rağmen kafamı salladım.

Telefonu kapatınca kendi üstümü giyip çantamı alıp aşağı indim. Salonda Azra'yı görünce şaşırdım.

"Sen ne zaman geldin?" Beni görünce koşarak yanıma geldi.

"Baya oldu uyuyorsun diye rahatsız etmedim." Kafamı salladım bana sarılınca ona karşılık verdim.

"Beni çok korkuttun." Dedi.

"Sıkıntı yok, hadi eve gidelim." Kafasını salladı beraber Arslan'ın evinden çıktık. Bizi Cem bırakacaktı. Azra ile arka koltuğa oturduk. Cem de arabayı çalıştırdı.

"O gülleri kim astı?" Cem aynadan bana baktı.

"Ben astım."

"Arslan hoca rica etti." Dedi Azra. Cem ağzını açarak aynadan Azra'ya baktı.

"Rica mı etti? Yapmazsan senin ecladını... Severim dedi." Cem'in konuşması ile güldüm.

Ben de beyaz lalelerimi güllerin yanına asmıştım ve çok tatlı bir not yazmıştım.