26|Geri dönüş|

Start bij het begin
                                    

Biz odadan çıkarken Ömer'in kapısı açıldı.İki gözü de kapalıydı, uykusunda mı yürüyordu?Gözleri kapalı bir şekilde ilerlemeye devam etti.

"Lan gözlerini aç, düşeceksin."dediğimde, tek gözünü açıp bana baktı ve tekrar gözünü kapatıp banyoya yürümeye devam etti.Ellerini etrafta gezdirerek eşyalara çarpmadan yürüyordu.

"Korkma uyumuyor o, sadece gün ışığına alışamayan vampirler gibi takılıyor uyandıktan ilk beş dakika sonra."dediğinde, güldüm ve mutfağa yürümeye devam ettik.

Afitap dolaptan kahvaltılıkları çıkartırken, ben de domates doğruyordum.Ramazan bitmiş, bayram geçmişti ama biz sırf riske atmamak için ailelerimizi görmeye gitmemiştik.
Başımızdaki belayı temizlemeden kimseyi tehlikeye atmamalıydık.

Ömer,"Hem sihirliyim hem gerçek,
nananananannaaa.
Artık burdayım Nana herkese yardım edecek."diyerek, kahvaltılıkları hazırlamaya yardım etmeye başladı.
Sesi kalın olduğu için şarkı sözleri tüm şirinliğini yitirmişti.

Afitap"Apartman uyandırdın, alttaki abla yine şikayet edecek."dedi, elindeki salatalık kabuğunu Ömer'e fırlatırken.
Hastayım bunların Abla-kardeş ilişkilerine.

"O kadından bahsetme bana, geçen gün tartıştık."

"Ne dedi?"dedim, merakla.

"Neymiş, öğlen eve gelince çok sesim çıkıyormuş.Çok ayak sesi geliyormuş, bebek uyanıyormuş.Bu kaçıncı olmuşmuş.Sanki öğlen saatinde onun isteğine göre yaşayacağız."

"Eee sen ne dedin?"dedi Afitap, tavadaki muhlamayı karıştırırken.

"Osursam onu da duyacaksın abla,
duvara bardak koyup bizim evi dinliyorsun galiba dedim."

Ben şaşkınlıkla Ömer'e bakarken, Afitap'ın gözleri faltaşı gibi açılmıştı.

"Lütfen bunu dememiş ol."dediğinde, güldüm.

"Dedim bile, biz onun kocasının beş yüz desibel şiddetindeki horlamalarına tahammül ediyoruz."

"Ben hep senin yüzünden rezil olmak zorunda mıyım?"çaresiz hatunum, cevap beklercesine Ömer'e bakıyordu.

"Evet abla, başka soru?"

Afitap bundan bir halt olmaz bakışlarıyla sessiz kalarak sofrayı kurmaya devam etti.Sessizliğin ardından sofraya oturup, kahvaltımızı yapmaya başladık.

***

(Afitap'ın ağzından)

"Ömer hadi yaa.Seni mi bekleyeceğiz on saat?Bak kocamı alıp giderim buradan."

"Dün kocanı yarım saat bekledin, beni de bekle."dediğinde, güldüm.

"Seni bekleyemem tatlım, sadece kocamı beklerim."

Aynanın karşısında trençkotumu düzeltirken Ömer odadan çıktı.

"Ey aşk neden bu kadar kırocasın?"

"Seni Yüsraya şikayet edeyim de gör sen."dedim, sinsi bir ifadeyle.

Kamer önden gidip postallarını giyiniyordu.Bugün karargaha gideceği için üniformasını giymişti.Biz de sırayla ayakkabılarımızı giyinip, dışarı çıktık.
Biz kapıdan çıkarken Yüsra asansörden indi.Bizi görünce durdu ve gülümsedi.

"Ooo kimleri görüyorum?"

"Nereden geliyorsun balım?"dedim, gülümseyerek.

"Öyle kendime birkaç parça kıyafet aldım abla.Siz nereye böyle?"

Pide Kuyruğu •Texting•Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu