CHAPTER TWENTY SIX - NEW SHADRACH

Start from the beginning
                                    

Hindi na ako nakipag talo I let him get my luggage at binalik sa closet namin. Pumunta akong kusina at uminom ng tubig, kung makikipagtalo pa ako ay lalo lang lala and he already knew about my pregnancy.

"Zeyn?" He's calling pero hindi ako sumagot hanggang sa mapadpad siya sa kusina. Agad niya akong niyakap at umiyak na naman. "I'm sorry, love I'm an asshole I was dumb, I'm sorry."

Hindi ako nagsalita I'm tired and all I want is to sleep again at humiga may hapon.

"Love, I'm sorry for what I did last night I was just mad. I'm sorry for being jerk I promise you this will never happen again." Sinabi niya na rin yan noon.

Tumango lang ako. "I want to rest." Sambit ko. Kumalas siya sa yakap at hinarap ako.

"I'm sorry love."

Tumango ulit ako. "Yeah, I'll just rest." Tinalikuran ko na siya he didn't stop me.

The next day maaga na naman akong nagising dahik sa morning sickness ko sa banyo na naman ako dumiretso habang sumusuka ako ay dumating siya umupo siya sa likod ko at hinagod ako sa likod, he fix my hair na nakalugay at binun.

"You okay?"

"Yeah." After kong sumuka ay tumayo ako naghugas at nagmumog he's watching me from my reflection on the mirror.

"When is your next check up? Sasamahan kita you tell me."

"I don't know." Tumalikod ako and started to walk he's following me til I reach the kitchen.

"What do you want eat love?"

Napa isip ako I don't know what I want to eat pero parang gusto ko ng something na sweet na maalat.

"Adobo." Sagot ko.

He's still staring at me. "Okay love, by the way good morning."

"Morning." I left him there at nonood while sipping coffee.

I watch untill I smell the as usual scents of adobo lalo tuloy akong nagutom. After few minutes ay tinawag niya ako, since last night ay hindi ko na siya kinausap sasagot lang ako pag may tatanungin siya tapos hindi ko naman siya papansinin and I know nakakahalata na siya ayaw niya lang magreklamo.

"Come we'll eat now." Sinandukan niya ako pero pinigilan ko siya.

"I can do it."

He stop for a bit at hinayaan din ako. Umupo siya sa harap na upuan, I started to eat habang siya nakatitig na naman saakin.

"Love..."

I look at him. "Hmm?"

"I'm sorry."

"Okay." And I continue to eat hanggang sa matapos ako, I want to wash the dishes pero hindi niya ako pinayagan.

Tumambay ako sa veranda at kumakain ng fruits when he went there at umupo sa tabi ko. He held my hand at dinapo ito sa pisnge niya.

"Loveee, talk to me please.." nagsusumamo ang boses niya.


"What do you want to talk?" I'm not looking at him.

"I don't know but please talk to me..."

Huminga ako ng malalim at tinanggal ang kamay ko sa pisnge niya. "Gusto ko matulog." Tumayo ako at iniwan siya.

Days passed at ganun parin ang turing ko sa kanya. I'm still upset on what happened at parang hindi ko na ata makakalimutan yon.

One time sinabi ko kay kryler ang ganap last week. Hindi pa alam nina tita Amanda na buntis ako at ganun din sina kuya, I still want to rest at di pa ako handa para sabihin sakanila.


How Love Found Us: Zeyn's Innocence And His FirstWhere stories live. Discover now