၂။ ဗျူဟာခင်းတဲ့ အစ်မကြီးဇွန်ဘီ (Myanmar Translation)

207

၂၀၇။ အဆင့်၆နဲ့ အဆင့်၇

ဝူချန်းယွဲ့သည် နောက်ကိုဆုတ်၍ လက်ကိုလှုပ်လိုက်စဉ် တစ်ချက်ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ သူ့လှုပ်ရှားမှုနောက်တွင် ကောင်းကင်ကနေ ပေါင်လုံးလောက်ရှိသည့် ခရမ်းရောင်မိုးကြိုးက ဆင်းသက်လာသည်။ ဝူချန်းယွဲ့သည် မိုးကြိုးဖြင့် သူ့အားလာတိုက်သည့် ဇွန်ဘီဘုရင်၏ခေါင်းကို ပစ်ချလိုက်တာ ဖြစ်သည်။

ဇွန်ဘီဘုရင်သည် ခေါင်းကိုမော့လိုက်သည့်အခါ သူ့ခေါင်းပေါ်က မိုးကြိုးကို မြင်သွားသဖြင့် အသံကျယ်ကြီးဖြင့်အော်ကာ လေထဲတွင်လှည့်လိုက်၍ တခြားတစ်ဖက်သို့ အမြန်ရွေ့လိုက်သည်။

ဒုန်း!

ဇွန်ဘီဘုရင်သည် အနားရှိအဆောက်အဦးကို ခြေဖြင့်ပြင်းပြင်းကန်၍ အရှိန်ယူကာ ဝူချန်းယွဲ့ကို ခုန်အုပ်သည်။ ထိုအဆောက်အဦးတွင် သူ့ခြေသည်းကြောင့် အစင်းရာအကြီးကြီးကျန်ခဲ့သည်။ ဇွန်ဘီဘုရင်သည်သည် လျှင်မြန်စွာဖြင့် ဝူချန်းယွဲ့၏ဘေးသို့ ရောက်လာကာ မိုးကြိုးများပါသည့်လက်ဖြင့် တိုက်လိုက်သည်။ သူ့လက်မောင်းမှ မိုးကြိုးများသည် လက်သည်းကို ရစ်ခွေလိုက်ကာ လက်သည်းအကြီးကြီးဖြစ်သွားပြီး တိုက်တာဖြစ်သည်။

ဝူချန်းယွဲ့သည် နောက်ကိုဆုတ်လိုက်စဉ်တွင် ဇွန်ဘီဘုရင်အား လက်ကိုလှုပ်၍ မိုးကြိုးဖြင့်ပစ်လိုက်သည်။ ဇွန်ဘီဘုရင်သည် မရှောင်တော့သော်လည်း သူ့ကိုယ်ကမိုးကြိုးများဖြင့် ကာရင်းဖြင့် ခေါင်းမာစွာ မိုးကြိုးလက်သည်းဖြင့် တိုက်နေသည်။

မိုးခြိမ်းသံများသည် ဆက်တိုက်ထွက်ပေါ်လာသည်နှင့် ဇွန်ဘီဘုရင်သည်လည်း အပြင်းထန်ဆုံးမိုးကြိုးများကို ခေါ်လိုက်သည်။ ဝူချန်းယွဲ့နှင့် ဇွန်ဘီဘုရင်တို့သည် ဒီလိုပေါင်လုံးလောက်ရှိသည့် မိုးကြိုးလှိုင်းများကြားတွင် ရောက်သွားပြီ။

ဝူချန်းယွဲ့၏မျက်နှာသည် မည်းသွားကာ လေထဲတွင် အမြန်ဂျွမ်းထိုးလိုက်ပြီးနောက် ဇွန်ဘီအုပ်၏ ခေါင်းများပေါ်ကနေ တစ်ဖက်သို့ အမြန်ခုန်သွားလိုက်သည်။ သာမန်ဇွန်ဘီများသည် လူသားဖြစ်ကြောင်းသိသည်နှင့် သူတို့လက်များကို ဆန့်တန်းကာ ဖမ်းဖို့လုပ်သော်လည်း ဝူချန်းယွဲ့မှာ တခြားနေရာသို့ ရောက်သွားနှင့်ပြီ။ ဝူချန်းယွဲ့သည် ဝရံတာသို့ခုန်တက်လိုက်ကာ အဆောက်အဦးထဲသို့ ဝင်ပြေးလိုက်သည်။