TWISTED LOVE

CHAPTER 2

LIAM'S POV

Ang susunod namin na lalaruin ay tinatawag na maze challenge.

"Una, Ang layunin ay makarating sa exit point ng maze.
Pangalawa, habang sinusundan Ang flag na naka lagay sa daan Iwasan ang mga obstacle at dead ends sa daan.
Pangatlo, kung maligaw man ay maaring sundin Ang mapa pabalik sa starting point at automatic na itong talo sa maze challenge
At pang huli, Ang unang player na makarating sa finish line ay makaka kuha Ng additional plus point sa kanilang mga subject at mananalo Ng dalawang pares na keychains" anunsyo Ng principal.

Blue team kami ni Isabella at nag simula na kami pumunta sa starting point, sinimulan narin namin  Ang pag lalakad upang mahanap Ang exit.
Habang nag lalakad kami ni Isabella ay nag kwe kwento ito.

"Alam mo Liam medyo mahirap ata tong next challenge natin ah medyo malayo layo Ang lalakarin, what if mawala tayo yung flag lang Yung nag bibigay satin Ng direksyon kaya ingatan mo yang mapa natin ha kung Hindi, Hindi na Tayo makakabalik doon" nag aalalang Sabi ni Isabella

"At bat mo naisip yan Isabella, Meron tayong mapa Kaya makakabalik Tayo kaso talo lang" nakangising sagot ko.

"Pero kailangan nating manalo para sa plus point at remembrance na keychains" masiglang sagot nito.

"Para lang talaga sa remembrance gagawin mo Ang lahat" natatawang sagot ko.

Habang patuloy kami sa pag lalakad ay napuno ulit Ng katahimikan, Ng lingunin ko Si Isabella para kausapin ulit ay Wala na ito sa likoran ko, inikot ikot ko Ang paningin ko at sinimulang hanapin Si Isabella.
Hindi ko na alam kung saan na Ako nakarating Ang importante ay mahanap ko Si Isabella sigurado akong di nya na alam pabalik dahil nasa akin Ang mapa.

Patuloy lang Ako sa pag hahanap at tiningnan Ang relong suot ko
"Shit past 1 hour na, nasaan kana ba Isabella" at pinag patuloy ko Ang pag lalakad Ng may narinig akong Isang mahinang tinig na pag iyak agad ko itong sinundan at nakita ko Si Isabella na umiiyak sa tabi Ng Isang ilog.

Agad ko itong nilapitan na may halong pag aalala sa kanya.

"Isabella ayos kalang ba" Sabi ko sa kanya

Isabella looked at me, and I saw in her eyes how scared she was.

" Ganito Kasi yun Liam, Nung nag lalakad Tayo may nakita akong pusa sa dinadaanan natin, nilaro laro ko ito pero Hindi ko na Malayan na naka layo kana Pala, Kaya sinubukan Kong hanapin Ang daan di ko na Malayan na nawawala na Pala Ako" naluluhang sagot nito.

I felt guilty at that moment. If only I had looked at Isabella, she wouldn't have gone missing. I knew deep down it was my fault, because I'm the one holding the map and i know the direction instead of Isabella.

Niyakap ko Si Isabella Ng mahigpit
"Sorry" bulong ko sa kanya.

"You don't have to say sorry, it's not your fault Liam" sagot nito

Kaagad kong binuhat sa likoran ko Si Isabella.
" A...Anong ginagawa mo" nag tatakang Tanong pa nito.

" Hayaan mo akong bumawi Isabella, gusto mo dibang manalo, I try to make us winner it's already past 1 hour and a half but I'm willing to try hard, since gusto mo Naman manalo"

Kaagad akong tumayo buhat Si Isabella at sinimulang tumakbo, kailangan Kong palitan Ang lungkot na nararamdaman ni Isabella in order to make her happy kailangan ko itong ipanalo.

" Liam nakakahiya Naman pwede Naman na tumakbo na Lang tayong dalawa ibaba mo nalang Ako" dagdag nito

"I can't bear to lose you again along our road, and I don't know what I'll do if it happens again."

Pinag patuloy ko lang Ang aking takbo at sa di kalayuan ay nakita ko Ang Isang malaking flag at ito ay exit na at andon narin Ang ibang nanunood, Kaya Dali Dali akong tumakbo papunta roon .

Ibinababa ko Si Isabella at kasabay na sinabi sa kanya " we made it" natuwa Naman ito

At laking gulat ko na kami Ang nanalo sa pag hihinala ko ay may na una na pero kaka rating palang Ng iba at kami Ang nauna.

"Congratulations team blue for winning the maze challenge " Sabi Ng MC sa microphone kasabay na inabot Ang rewards namin na keychains and having a signature of principal so we can have a plus point sa mga subjects namin

Inabot ni Isabella Ang Isang keychain "Liam sayo to Ang Isa since dalawa Naman itong keychain

"You should keep that to yourself because I know how happy you were earlier when you told me  you want to win that." Pag tatanggi Kong sagot sa kanya

" No Liam I find you as a good person and I'm willing to give this to you as a thank you, dahil Hindi mo Ako pinabayaan, nag effort Karin,
And I saw how worried you were about me" Sagot nito na nakagiti sa akin

"It's my pleasure to hear that, then I will keep this too" habang kumakabog Ang dibdib ko na napakabilis habang sinabi nya Ang mga salitang iyon sa akin

masasabi kong ang weird  Ng nararamdaman ko o na flatter lang talaga ako