Ateş parçası

20. Bölüm

"Kadın seni öptü ya. Düşünmeden şak diye öptü seni ve sen hiç bir şey yapmadın Ateş!" Derim sinirle. Durmuştum. Ateş ellerimi tuttu. "Ya ben ne olduğunu anlamadım bile. Sende dedin işte şak diye öptü birden. Vallahi başka bi şey yok bitanem. Yapma böyle lütfen." Dedi.

Sinirle Ateşin odasına doğru yürüyeceğim sırada. "Nerde o bak gör saçlarını yolup eline vereceğim!" Dedim sinirle. Ateş beni belimden tutup gitmemi engelledi. "Aşkım, sevgilim, bebeğim sakin ol. Gerek yok böyle şeylere."dedi.

"Öyle mi Ateş? O zaman benide birisi öpsün. Ve bende 'görök yok boylo söylöre' diyim he nasıl olur?" Dedim onun taklidini yaparak. Yüzü kasıldı. "Ne öpmesi kardelen saçma sapan konuşma! Öpmeyi bırak kimse sana yan gözle bile bakamaz. Oyarım o gözleri." Dedi sinirle.

Barlas bebek arabasının içinde ağlamaya başlayınca Ateş onu hızla kucağına aldı. Aralarında nasıl bir bağ var bilmiyorum ama Barlas anında susmuştu. "Sevgilim, benim senden başkasını gözüm görür mü hiç" dedi bana sarılmak isteyerek. "Git Ateş ya sinirliyim zaten dokunma bana." Dedim ve odasına doğru yümeye başladım.

Odaya gittimde kızın hala orda olduğunu görmemle sinirim tekrardan tepeme çıktı. Ateş hızlı bi şekilde barlas ve bebek arabası ile peşimden geldi. Barlası bebek arabasına bırakıp ellerini belime doladı. "Defne dışarı." Dedi hızla. "Ateş bende seni bekliyordum nereye kayboldun bi anda. Utandın mı yoksa?" Dedi eğlenerek.

"Asıl utanması gereken sensin. Ateşin evli olduğunu bile bile nasıl dokunursun ona ya! Kızım senin hiç aklın,gururun yok mu? Hayır Allahından belanı mı istiyorsun anlamadım ki." Değimde Ateş ağzını açamıyordu çünkü konuşursa ağzına saçacaktım. Bunu biliyordu.

Kız şaşkınca bana baktı "Yemedik kocanı. Ayrıca Ateş de istemese iterdi demek ki onluk sorun yok. Sen niye kastın bu kadar anlmad-" sinirle Ateşin elinden kurtulup kızın suratına bi tokat attığımda sözünü tamamlayamadı. "Kardelen!" Ateş arkadan gelip beni geriye çekti.

"Ne yaptığını zannediyorsun sen?" Dedi elini yanağına koyarak. Bunu bende beklemiyordum ama bi anlık sinirle olmuştu. "Defne dışarı! Hemen!" Dedi Ateş sinirle.

Sinirden elim ayağım titriyordu. Defne dışarıya çıktığında Ateş elimi tutmak etsedi ama izin vermedim. "Sevgilim yemin ederim hiç bi suçum yok. Bi konuda takılmış yardım istedi. Bende yardım ettim. Bende anlamadım ne olduğunu birden öptü. Bir şey dememe fırsat olmadan sen geldin zaten." Dedi.

Ona inanıyor ve güveniyordum. Ama şu an sinirliydim. "Ben eve gidiyorum." Dedim ayaklanarak. "Daha yeni geldin." Dedi. "Daha fazla burda durmak istemiyorum." Dedim. Ateş birden bana sarıldı. "Seni çok seviyorum ve söz veriyorum bir daha böyle bir şey olmadına asla izin vermeyeceğim." Dedi. "Bende seni çok seviyorum Ateş. Ve güveniyorum da. Asla şüphem olmadı. Ama yanında başkasını görünce deliriyorum. Elimde değil." Dedim ellerimi beline sararken. Biraz sakinleşmiştim.

Başıma öpücük bıraktı. "Gel biraz şirketi gezdireyim sana olur mu? Hemen gitme." Dedi. Gülümsedim "Olur." Dedim. O Barlası kucağına aldı. Henüz üç buçuk aylıktı ve Ateş ona dokunurken bile temkinli davranıyordu. Bi eliyle benim elimi tutup diriyle barlası taşıyordu.

Şirketi gezerken çalışanların bakışları üzerimizdeydi.  Bi an aklıma gelen şey ile "Ateş" dedim. "Söyle yavrum." Dedi. "Dün gece Kaanı hiç görmedim neredeydi? Bizimle geleceğini söylemiştin." Dedim. "Davette Dora da varmış o yüzden gelmek istemedi." Dedi Ateş.