Chapter 8

426 10 2
                                    

Ellaine Anne Lorenzo Pov

We were about to go home, nagtatawanan pa kami kasi hindi naman kami nalasing sa ininom namin btw!! Ako, Jena, Lyra, and Leslie, we have been friends since elementary until now.

I stop walking when I caught sight of miss laurel and her friends, who seemed extremely drunk, inaya ko sina leslie,jena,lyra na puntahan namin sila at isabay nalang sila sa pag-uwi, she was about to drink when i snatched it away from her, and she started complaining that I took her alcohol.

"Hey!! Don't sleep argh, these stubborn kids." iritang sabi ko sa kanya sabay yugyog, nagpatulong kami sa mga bouncer na ilagay sila sa kanya-kanya naming sasakyan lumapit naman yung mga kaibigan ko sakin.

"Girl!! Saan natin sila papatulugin hindi naman natin alam ang bahay nilang apat?"tanong sakin ni leslie

"At my house, I have four available rooms there, so it should be enough. What do you think guys?"tumango nalang sila at kanya-kanya kaming pasok sa sariling kotse.

Napasulyap ako kay Sm ang ganda niya talaga, nang bigla nalang pumasok sa isip ko yung nangyari kanina sa room umiling-iling nalang ako, you're straight ella and you have  boyfriend always remember that.

Pinaandar kuna yung kotse saka umalis.

Fast forward.......

When we arrived, we were immediately assisted by the household staff and guards.

"Manang diretso nalang po sila sa mga available na mga room's thank you."tumango nalang yung kasambahay at dinala na sila sa kanilang kwarto.

"How about us, anne saan mo kami patutulugin sa sahig?"mataray na sabi sakin ni lyra.

"Common sense!! naman lyra sympre sa iisang kwarto na lang tayo may isa pa namang available na kwarto kaya dun tayo."sagot ni jena sa kanya na-una ng umakyat si leslie at lyra habang si jena nandito pa.

"How about miss laurel saan siya papatulugin kasi wala ng available na room?"tanong sakin ni jena.

"Sa room ko."mukang nagulat pa siya sa sinabi ko akala ko mag rereklamo siya pero, tumango nalang ito at umalis na din.

"Hey manang sa room kuna po ideretso yang akay-akay niyo!!" Sabi ko kay manang felicidad napalingon naman ito sakin.

"Yes po ma'am." Aniya habang akay-akay si miss laurel, sumunod naman ako sa kanila ng nakarating na kami sa kwarto ko binaba na nila ito sa kama nagpaalam sila at umalis na rin kaagad.

Nilapitan ko siya at inayos yung pagkakahiga niya sa kama nakaawang pa yung bibig niya napangiti ako ang cute niya, nilapit ko yung muka ko sa kanya para matitigan ko siya ng mabuti ganda niya, tangos ng ilong, mahaba ang pilikmata.

"Stubborn kid." I whispered to her tumayo nako at pumuntang cr para kumuha ng palanggana na may tubig at towel bumalik nako sa kanya at sinimulang punasan siya para mas mahimbing yung tulog niya.

"Mama papa!! wag niyo po akong iwan."she said habang tumutulo ang kanyang mga luha.

"Mama!! Papa!!" Sigaw niya habang ginigising ko ito.

"Hey!! miss laurel."yugyog ko sa kanya ng bigla itong bumangon at niyakap ako habang umiiyak. "Shhh!! It's okay matulog kana ulit." Pag-aalo ko sa kanya tumango ito at humiga ulit aalis na sana ako para ibalik yung ginamit ko sa punas sa kanya ng bigla nitong hawakan ang kamay ko ng mahigpit.

"Wag mukong iwan please."her said habang nakapikit na.

" I won't leave you okay." I answered to her kaya nilagay kuna muna sa sahig yung palanggana habang hawak niya ko at tumabi sa kanya.

Inayos ko yung kumot namin at tumagilid ako para tingnan siya, i removed the stray hairs on her face and tucked them behind her ear, and i noticed that tears were still falling from her eyes, so I wiped them away.

"Behind your cheerful face, you are hiding sadness that you don't show to others!! Goodnight miss laurel." I told her di naman niya ko maririnig kasi ang himbing ng tulog niya hanggang na pagdesisyonan kuna matulog na rin maaga pa kasi yung flight ko bukas.

------------------------

A: Nag ispokekining dollars na naman kahit di marunong byee.🤦

I Love You Professor Lorenzo حيث تعيش القصص. اكتشف الآن