Book 3 Part 2: When those from two different world's destined to reunite

Chapter 216: Memory Loss

"Mahal ko kayo babies...a-at ang mommy nyo..a-alam kong mahal ko din sya kahit di k-ko pa maalala.."

NAPALINGON ako sa cp na sa tabi ko na ibinigay saakin kanina ni Claire.

'Natatakot ako, natatakot ako sa mga makikita ko..'

KINUHA ko ang cp ko tsaka naupo ako sa sofa di kalayuan.

Inhale! Exhale!

NILAKASAN ko ang loob ko para matignan kung ano laman pero mas sumikip lalo ang dibdib ko sa bumungad saakin na wallpaper ng phone ko.

'Its me and her..'

Nakayakap ako sa kanya habang ipinapakita nya ang singsing sa kamay nya.

Parehas kaming nakangiti.

NAPAKAGAT ako sa labi habang pinagmamasdan ang mga pictures namin sa gallery. Hanggang sa may makita akong mga videos.

Tinignan ko yung isa.

<["She's still sleeping, pinagod ko sya kagabi eh pft! Hahaha!"]>

It's me, habang kinukuhanan ng video sya na natutulog pa sa tabi ko habang..nakabalot ng kumot.

<["Hoy Dave ano yan ah!"]> Asik nito ng magising.

<["It's nothing Sweetie.."]>

Sabay layo ko ng cp ko habang natatawa.

"S-sweetie?"

<["Hoy nag vivideo ka?! Hoy nakahvbad pa ako!! Dave kasi!!"]>

Pilit nitong inagaw pero tinataas ko lamang ang kamay ko na may hawak ng cp.

<["Ako din naman nakahubad pa.."]

<["Dave!! Di ka na makakaulit!"]>

<["Ok ito nah haha, ititigil ko na hahaha. Wag ka nang magtampo sweetie, I love you!"]>

<["Delete mo yan!"]>

<["Ayuko nga! Memories natin ito sweetie!"]>

Mahigpit na ang hawak ko sa dibdib ko.

'Ang sakit dahil wala akong maalala!!'

HANGGANG sa may nakita akong isang video na nagpakuha ng atensyon ko.

<["Chef Lhezandra Feign! Will you be my wife? Will you marry me?"]>

Nanginginig kong naitakip sa bibig ko ang kamao ko na nakakuyom.

'I want to remember everything!'

NAPASABUNOT ako sa buhok ko at hindi pa ako nakuntento kaya hinampas hampas ko na ang ulo ko ng nakakuyom kong mga kamao.

"I-i want to remember her!"

Paulit-ulit kong hinampas ang ulo ko dahil kahit anong pilit ko ay wala talaga akong maalala tungkol sa kanya.

"Dave!!"

Naramdaman ko na lamang na merong yumakap saakin na sobrang pamilyar ang presenya.

"D-dave *sniff* w-wag mong saktan ang sarili mo please.."

Napalingon ako sa yumakap saakin pero mas lalo lamang sumikip ang dibdib ko.

"I-I...h-hurt you again.."

Sa wakas ay nagawa ko nang hawakan ang mukha nito para pahiran ang mga luha nito.

"I'm sorry..."

Umiling lang ito at niyakap muli ako.

"O-ok lang naman k-kung di m-mo pa ako maalala, basta, basta huwag mo lang sasaktan ang sarili mo.."

I clenched my fist so hard.