MİHRİMAH/ Yarı Texting [+18]

BÖLÜM:30 AKILLI TAHTA (+18)

"Al sevgisi senin olsun. Biliyor musun teşekkür ederim. O adamdan kurtuldum." Omzuna çarpıp arabaya ilerledim bindim.

Arslan'a bakınca solgun olduğunu fark ettim.

"Üzgünüm." Dedim.

"Neden daha önce söylemedin?"

"Ben... Emin olmak istedim." Bana döndü.

"Sadece... İnanamıyorum. O böyle bir kız değil." Ona doğru döndüm.

"Ben de yalancı değilim." Bana baktı.

"Defne, sana yalancı demedim. Beni de anla kuzenimin böyle bir şey yapması..." Koyuyordu insana.

"Böyle bir şeye tanık olmanı istemezdim." Dedim.

"Ben böyle bir yükü tek başına sırtlanmana sinirliyim. Bana anlatsaydın, tek değilsin ben de varım." Böyle bir tepki beklemiyordum. En kötüsünden kuzenim böyle bir şey yapmaz demesini veya neden herkesin içinde küçük düşürdün demesini bekliyordum.

Herkes baban değil.

"Ben..." Konuşamadım.

"Defne hep saklıyorsun. Her şeyi görüyorum bitkinsin, anlat bana da." Nasıl anlatayım?

"Şu an değil sadece biraz zaman ver." İç çekti ve kafasını salladı.

Yol boyu sessizdik. Bana, anlatmadığım şeyler için kırgındı. Bir de kuzeninin metres olduğunu öğrenmişti.

"Kızmadın mı?" Dedim, gözlerini kısa bir an yoldan ayırıp bana baktı.

"Ne için?"

"Kuzenini rezil ettim ve muhtemelen ailenizin yüz karası olacak."

"Bu onun yaptığı şeyin bir sonucu. Sen kendince intikam almak istedin." Gülerek devam etti.

"Keşke bana da haber verseydin alacağım darbeye kendimi hazırlardım." Gülerek başımı salladım.

Eve gelince Arslan'a gülümsedim. Ve arabadan indim. Annem çoktan uyumuştu sessizce odama geçtim. Esra'ya yazdım.

Defne: Eyşan'ın yaptığını tüm ailenin duymasını sağlayabilir misin?

Esra: O işi Cem halletti.

Defne: Özür dilerim.

Esra: Ne için?

Defne: Böyle bir şeye tanık olmanı istemezdim.

Esra: Ben sadece Eyşan'ın böyle bir şey yapmasını anlamış değilim.

Esra: O böyle bir kız değildi.

Esra: Kendisi kabul etmeden önce inanmamıştım.

Esra: Pişkince saygı duymalısınız dedi.

Defne: İnsanlar değişir.

Defne: Sana da Özgür ile bahane çıktı.

Defne: