Dilber'den,
Kalbime giren o duygu beni ele geçirmişti. Heyecanla onun yollarını gözler ya da evlerine giderek onu gözlemlerdim. Aşık olduğum da liseye yeni geçmiştim. Beni kalbimin orta yerinden vurmuştu onu göremeyince hasta oluyordum.
Kokusuna aşina olmuştum bazen ondan uzakta olunca kokusu burnuma geliyordu. Aşkım o kadar derindi ki onun kokusunu bana anımsatıyordu sanki rüzgarla bana iletilen bir hediye gibiydi.
Zamanla kara sevda kalbime gömsemde, her atışında onu andı hücrelerim. Bana can veren oydu solmuş bir gülün kökü besleniyordu içimdeki duygumla. Ölsemde onu besleyecekti kalbim biliyordum.
Zaman bizlere acılar çektirdi, kader bizi ayırsa da sonunda buluşmayı başardık. Kısa bir zaman gibi gelsede on yıldan fazla bir süre acı içinde kıvrandım. Kalbim yandıkça dilime dolanıyordu beddualar ama o incinir diye etmem kötü bir söz hep mutluluğunu diledim ondan nefret etsemde seviyordum.
Şimdi onundum o da benim..
Arabayı aniden durdurarak beni güçlü kollarıyla kucağına aldı. İkimzde özlem doluyduk bir birimize bakıyorduk. Ensesinin okşayarak gözlerinde kaybolmaya başladım.
Yıldızım o gözleriydi kaybolmuştu bir zamanlar ama şimdi yeniden karanlık gecemi aydınlatmaya gelmişti bana ışık saçan güneş gibiydi boğulmak kaybolmak istiyordum orada.
Koltuğunu arkaya iterek bana fazla alan tanıdı üstten ona bakmak beni utandırmıştı.
" Nerde kalmıştık güzel karım, hadi devam et"
Kollarını bağlayarak bana meydan okumaya başladı.
" Böyle bakman adil değil"
" Nasıl bakıyor muşum karıma?"
" Sen biliyorsun nasıl olduğunu"
" Yiyecek gibi mi yoksa severek parçalayacak gibi mi?"
" Her ikiside"
Beni kucağına bastırınca inledim fazla mı üzerine gitmiştim? Çok sertti!
" Bak senin için bedenim ne hale geldi"
" Yanıyor musun sevgilim?"
Üzerine uzanarak dudaklarımı çenesine bastırdım. Damat tıraşını olmuştu yüzü yumuşaktı
" Ah Dilber'im ahh"
Gülerek dudaklarına bir öpüçük bıraktım, belimi sardı kolları bana bakarak bir kez daha dudaklarına kapanmamı sağladı
" Öpmezsem ölücek gibiyim"
" Hep öperim"
Bacaklarının arasına oturarak yola çevirdim bakışlarımı.
Frene basarak çalıştırdım arabayı, gaza yüklenince sürmeye başladım az bir yolumuz kalmıştı sokağın ortasında onunla sevişemezdim, kenidimiz kaybederdik biliyordum.
Kucağında oturmuş arabayı kullanıyordum, farklı bir fantaziydi. Gülümseyerek yola odaklandım. Eşşeğin aklına karpuz kabuğu getirmeyeyim.
Her şeyin bir yolu yordamı vardı ayıptı mahrem hallerimi ve vücudumuzu kendimizden başka kimse göremezdi. Bu ikimizin özeliydi.
Arkadan belime kollarını dolayınca kendimi güvenli ve huzurlu bir limanda hissettim, kalbimde kelebekler uçuşuyordu sanki.
Her atışında on binlerce kelebekler aşkıma selam çakıyorlardı.
YOU ARE READING
Küllerin içinde ( Aşk serisi I)
Spiritual" Kollarının arasında olmayı ne çok diledim" " Artık benimsin kadınım" Onu kendine daha da bastırdı kimse artık onları ayıramazdı gelecek onlar için güzel olacaktı bitmişti herşey geride kaldı tüm acılar son buldu kadını sardığında " Senin yaraların...
