" Kollarının arasında olmayı ne çok diledim"
" Artık benimsin kadınım"
Onu kendine daha da bastırdı kimse artık onları ayıramazdı gelecek onlar için güzel olacaktı bitmişti herşey geride kaldı tüm acılar son buldu kadını sardığında
" Senin yaraların...
" Artık yolumuz ayrı sevgilim, ben yeniden aşık olana değin yüreğinin bir köşesinde beni an."
~Yazardan
Kalbim deli gibi çarpıyor sabahın 5'de atın üzerinde savrulan saçlarımla özgürlüğe koşuyor gibi ruhum. Sanki kurtuluyorum bu iletten ama kalbime saplanmış bir kılıç darbesi onun sevdası.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Giydiği elbise
İki gün geçti annemlerle çarşı geziyorum hiç yalnız kalıp düşünmeye fırsat bulamıyordum bu sabah erkenden kalktım kaçmak istiyorum artık.
Karan haklıydı bizden olmazdı kendimi daha fazla düşürmek istemiyorum herkes biliyor diline düşmediğim kişi kalmadı onurum olduğunu geç olsada fark ettim ne yazık ki.
Bugün Zana'nın istemesi var kuzenlerim katılmak istemedikleri için dayımla tur yapmaya karar verdiler kahvaltıdan sonra ayrılacaklardı. Bu iğde ağacını çok seviyorum yaprakları dökülmeye başlamış yazın sonuna doğru ilerliyoruz.
Artık kimseden izin almama gerek yok ben kendi yolumu çizdim herkes için en iyisi bu kalbimi acıtsada en doğrusu bu biliyordum.
Güneşin doğması izlemeye gelmiştim ama hava kapalıydı yaz yağmurlarını çok severdim hele o toprak kokusu başkaydı. Biraz daha oturup kalkardım nefes alamıyordum sanki boğazımı sıkan ellerler vardı....
Biraz sonra at kişnemesi ve ayak sesi duydum ve onu gördüm
" Yine mi izinsiz çıktın?"
"Yetişkin bir bireyim izne gerek duymadım"
"Başına bir şey gelince sorumlusu biz olucaz"
" Sen benim neyimsin ki sorumlu olucaksın" histerik şekilde güldüm " Merak etme annem yakana yapışmaz"
Oturduğum yerden kalktım yine bir şeyler düşünüyordu kara kara atımın yularını aldım beni süzmeye başladı
" Bu kılıkla mı çıktın?"
Üzerimi inceler gibi yaptım " Artık her şeye karışır oldun Karan ağa"
" Zühre! asabımı bozma"
" Hiç bir şey yapmıyorum" Atıma atladım sanki bilerek böyle giyinmişim gibi gösteriyordu, ne olduğunu anlamadan arkama atladı
" S.. sen ne yapıyorsun in çabuk" kıpırdamaya başladım kalın kollarıyla belimi sardı saçlarımı kokluyor gibiydi
"Yağmur yağacak eve gidiyoruz"
Kasılmaktan ölmek üzereydim sırtımı dayadığım bir limandı sıcaklığı beni bitiriyordu nefesimi tutuyordum kalbim sevinç aynı zamanda hüzün nidaları atıyordu...
