Küllerin içinde ( Aşk serisi I)

Kırılgan çiçek

" Kalbime batan bir camdı senin sevdan, belki de ben abartıyorum sen böyle hissizken ben bütün duyguları yaşıyorum en çok da senin halin beni yaralayan"

Hiç olmayacak birine aşık oldunuz mu? ben oldum uzaktan sevdim ama yetmedi geride kanayan bir kalp kazandım..

İnsan kendini kandırmayı sever hayaller kurarak.

Gerçekten kaçmanın en basit yolu değil midir hayal kurmak ve o hayalde yaşamak. Malesef gerçekler bizi acıtır benim kalbimi acıttığı gibi en derinimde yaşıyorum bu acıyı dinmek bilmiyordu ruhumu ele geçiren habis bir tümör gibi yayıldıkça beni zayıflatıyordu.

Kaçmayı düşündürüyor bir hiç uğruna savaşılır mı ki? kim için beni sevmeyen bir adam için mi? zorla güzellik olmaz, sevgi istenmez dilenci değilim?

Camdan dışarıyı izliyorum yine annem gittikten sonra onun gelmesini camdan izlerdim gelen yoktu ama hep gidenler oluyordu. Çok kayıplar vermedim verdiklerim en ağırıydı değerli iki hazinemi kaybettim biri dağımdı ardımda o ebediyet diyarında ulaşamam diğeride bizi aile yapan tek varlıktı hoş Dilbaz hanımın hükmünden kaçtı ama yine de annem  başkaları uğruna benden kopmayı seçti.

Çocukken çok kızıyordum beni terk etmesine ama törelerden kaçtı onu şimdi anlıyordum ve tüm kırgınlığım yok oluyordu.

Amcamlar aile yokluğunu hissettirmemeye çalıştılar ve başarılı da oldular ben mutluydum bir yanım eksik olmasına rağmen keşkeler benim hayatımı ele geçirmiş durumda babam yaşasaydı acaba yine böyle olur muydu? dediğim oluyor ama yinede inkar edemem bana yaptıkları onca güzel şey varken beni narın bir çiçek gibi büyütmüşlerdi hep korudular kırmadan yaralamadan sevgi gösterdiler.

" Kalk harab ettin kendini birazdan Zana gelir böyle mi görünmek istiyorsun sen güçlüsün benim gibi olma" halamin sözleriyle dudaklarım kıvrıldı" kim güçlü Dilberim kalbim bana oyunlar oyunuyor ona inanıyorum beni kontrol ediyor ben bedenime bile söz geçiremiyorum gözümü kapatsam onu görüyorum düşlerimde bile o var, onu bir kadınla görsem bile bir umut tükenmiyor ki sevgilisi var ama ben vazgeçemiyorum" sustum.

Gözlerimden yaşlar akarken devam ettim" bu hastalık beni yiyor hala ben taşıyamıyorum toprak altına gir..." halam ağlayarak bana sarıldı saçımı okşamaya başlayıp konuştu" sus sakın ağzına alma ölümü birini daha toprağa verecek halim kalmadı dayanamaz aciz Dilber kahrolur, sadece dayan kuzum geçecek hepsi dayan." " dayanamıyorum"

Uyandığımda salondan sesler geliyordu hiç gözlerimi açasım yoktu bir ara biri gelip alnımdan öpmüştü hayal gibiydi.

Yine aynı rüyalarda boğulmayı seçmiştim beynim beni kandırıyordu öyle güzeldi ki hiç uyanmak istemiyordum beyaz bir şal ile saçlarımı ortmuştum kucağımda sarışın bir kız çocuğuyla oturmuştum mevlüt okutuyorduk ben ilk defa orada içten gülmüştüm beni bu diyara hapsetseler hiç uyanmak istemiyordum böyle bir imkanımın olmasını isterdim. yanı başımda oturan birisi vardı parfüm kokusu ağırdı hiç halim yoktu gözlerimi etrafta gezdirirken bir çift siyahla kesişti gözlerim.

"Senin ne işin var odamda" sesim yüksek çıkmıştı geldi yatağa oturup ağzımı kapattı" sakın tek kelime bile etme bana neler dönüyor anlatacaksın, elimi çekicem ses yapma başın yanar"elini ittim biraz toparlandım" hangi hakla girersin biri görürse seni ilk ben gebertirim çık beni terasta bekle" gözlerimle ona kapıyı gösterdim aşağıdan hiç hayır olmayacak sesler geliyordu üzerime kimonomu alıp çıktım

Teras biraz serindi gündüzleri çok sıcak oluyordu" ne istiyorsunuz" güldü" dengesizsin"" sizden öğrendim" hafif alayla gülümseyerek " istediğin gibi olucak herşey" " teşekkür ederim bunu yaparsan çok sevineceğim" " O kuzenin işi bozmaya kalkışacak biliyorsun değil mi" dedi Fırat" merak etme Ömer dede biliyor o gün o da seninle yana duracak" " Ömer baba varsa karşı gelemez ama yinede emin olamam"