HACKER-BXB

13. BÖLÜM DEVRİM

Hayatın son buluşunu tenimde hissedebiliyordum birazdan yere düşeceğim ve derin bir uykuya dalacağım. çektiğim bunca yılın acısı böylece bitecekti.

teslim olamazdım benim bünyemde teslim olmak yoktu. ya kazanır ya da kaybederdim.

ama önemli değil çünkü ben kazanmayı seçtim ne kadar ölü bir olarak kalacak olsam da.

bedenimin yumuşak bir şeyin üstüne düştüğünü hissettiğimde gözlerimi açtım. düştüğüm yer beton değildi. itfaiye tarafından açılmış kurtarma çadırıydı.

yere indirildiğimde polisler tarafından ters kelepçe ile yere yatırıldım. üstümü aradıktan sonra polis arabasına bindirildim. keşke ölseydim diye içimden geçirdim. şayet ölüm onların eline geçmekten daha iyi bir sondu benim için. fakat yakalandıysam bile umurumda değildi.

çünkü biraz sonra yayınlanacak olan büyük itiraf baştan sona bir devrim yaratacaktı.

emniyet merkezine geldiğimizde beni sorgu odasına götürdüklerinde içerdeki bütün insanların gözleri benim üzerimdeydi. ben de bu sırada sırıtıyordum.

sonuçta ben kendimi ele vermeseydim beni yakalayamazlardı. ama en azından buna değmişti.

sorgu odasına beni bırakıp giden polislerin arkasından baktıktan sonra rahat bir şekilde odada bulunan sandalyeye geçip oturdum.

bacaklarımı masanın üzerine doğru koyarak uzattım. gözlerimi beni içerde izleyen karanlık cama çevirdim.

"burası hiç misafir perver bir yer değil "dediğimde gülümsedim." en azından nazik olabilirsiniz "dedim.  başımı kaldırarak tavandaki floresan ışığa çevirdim.

sadece bir dakika. kapı sert bir şekilde açıldığından içeri giren tanıdık yüz ile karşılaştım timur komutan.

Karşıma geçip oturdu. üstünde aynı kıyafetler vardı. demek ilk iş benim bulunduğum yere gelmişti. ah onun bana olan bu aşık tavırları gözlerimi yaşartıyordu.

"sen nasıl bir manyaksın "diyen adama gülümsedim. "ne oldu yakaladınız mı başkanınızı "dediğimde gözlerime öfke ile bakıyordu.

"sen yaptın demi "dediğinde başımı iki yana salladım. "sakın öldüğünü söyleme" dediğimde sırıtıyordum.

arşiv odasında iken ses kaydını ve kaydettiğim videoyu ekine göndermiş bugün başkanı yapacağı halk mitinginde bütün yayınlarda göstermesini istemiştim.

bunu iyi ayarlaması gerekiyordu. şayet öfkeli bir halktan daha tehlikeli bir şey olamazdı.

"öldü tam da kafanın içindeki o kurnaz çakalın istediği gibi "dediğinde ayağa kalktı. üstüme geldiğinde beni yakalarımdan tutarak ayağa kaldırdı.

"istediğin oldu ama şimdi sırada bende "dediğinde yüzüme yediğim yumruk ile yere düşerken beni yerde kaldıran adam bir kez daha yumruk attığında gülüyordum hatta kahkahalarım odada yankılanıyordu.

ağzımdaki kanı tükürdüğümde bana öfke ile bakan adam "sen ruh hastasısın manyak "dediğinde ona baktım.

"aptal olmaktan iyidir komutan "dediğimde üstüme geldi yumruğunu tam suratıma geçirecekti ki yumruğunu son anda yakaladım ve kendime çektim onu.

dizlerinin üzerine düşen adamın dudaklarına yapıştım. dudaklarımı onun dudaklarına hapsettiğimde bir kaç saniye hareketsiz kalan komutan beni itti ve yüzüme bir tane daha yumruk attı. 

benden uzaklaşan adam dudaklarını silerek bana baktı. "pislik ibne ama dur elimden çekeceğin var ölmek için ayaklarıma yalvaracaksın "diyen adam karnıma attığı yumruk ile güldüğümde bana deliye bakar gibi bakıp odadan çıktığında arkamdan küfürler ediyordu.

onun bu tavırlarını tek benim mi seksi buluyordum?

asıl soru şuydu şimdi ben bok yiyecektim resmen hapse girecektim bir kaç saat sonra.

***************************************************************************************

BÖLÜMÜ NASIL BULDUNUZ. UĞUR GERÇEKTEN ÇATLAK BİR KARAKTER. FİNALE YAKLAŞIRKEN AKLIMDAKİ BÜTÜN HİKAYEYİ YAZMAK İSTİYORUM BAKALIM SİZİ NASIL BİR FİNAL BEKLİYOR. BOL YORUM İSTİYORUM.