CHAPTER 41: Elysiana, Queen of Fairies, And The Trespassers

15 1 0
                                    

HERIN's POV

Two days ago. The first day of the Aetherion Festival.

Kakarating lang namin sa naturang bayan ng Aetherion Kingdom dahil sa isang utos mula sa kaharian namin. We are from the kingdom of the remaining sky island of the Southern Territory, Nimbus Kingdom.

And today is the festival of Aetherion Kingdom.

"MAY NATITIRANG TICKET PA! BILI NA KAYO NITO SA HALAGANG 20 BRONZE COINS! MURA NA!"

"Is there a magic show later?" Maiden asked. 

Arcane shrugged while looking around. Hindi namin napansin na ang dami niya palang hawak na pagkain. Since when did he bought all that? "I think so. Maybe at the later hour of this day. Should we buy a ticket?"

Ember also looked around. "Ang dinig ko ay magagaling ang mga aether-user sa kaharian na ito." kinuha niya ang isang pagkain ni Arcane na hinayaan lang siya. "What do you think, Herin?" lingon niya sa akin bago kumain.

Tumingin din ako sa paligid at kunot na kunot ang aking noo. Hindi ako sanay sa maingay na paligid kaya may kaunting pagtataka ako sa mga kasama ko kung bakit kalmado lang sila. We have to be silent all the time back in our kingdom. 

"Nah. I'm good. Kayo na lang." tumingin ako sa aking kanan at may napansin. 

There are two people gaping at the scene. Hindi naman sila kapansin-pansin lalo na sa kanilang kasuotan na tanging lumang cloak lamang. Pero may naramdaman akong kakaiba sa hangin na pumapalibot sa kanila. 

Our Master always told us that we should be wary about those people who emits strange energy.

Lumiwanag ng kaunti ang aking mata para tignan kung isa ba silang aether-user. Naningkit ang aking mata. There is a faint aura. Nawala rin naman ang pagliwanag ng aking mata at inobserbahan sila. Weak aether-users won't be able to notice right away that they are suppressing their aura to leak.

Sumeryoso ang aking mukha. People who do that are up to no good. Nanlaki ang aking mata nang may isang bagay na parang lumabas mula sa gilid ng ulo nung babae. Naningkit ang aking mata at napakurap. My eyes widened when I saw little wings and pointy ears.

That characteristic...!

"No way..." hindi makapaniwala kong bulong.

Isa lang ang nilalang ang may ganoong itsura. "But...I'm not yet sure. Is it really possible?" bulong ko na naman sa aking sarili.

Kumabog ng malakas ang aking puso at pinagpawisan ako ng malamig sa aking batok. Ibinalik ko ang tingin sa dalawang taong iyon at palihim silang minanmanan. I have to confirm it myself.

And I was right. Sinundan ko sila at tinakasan ang aking mga kasama. I can't disclose this information to them yet. 

So that little twerp...is really a fairy?

Nagtago ako sa punong sinasandalan ko at napatulala. "That means..." nag-angat ako ng tingin at tumingala sa kalangitan. Ikinuyom ko ang aking kamao at pinigilang lumandas ang luha mula sa pamamasa ng aking mata. I clenched my jaw and I tightly closed my eyes. "Finally...Finally..."

I have to bring the Ravena to our side. Even if it means I have to eliminate the Queen of Fairies.

My members were all looking for me when the sun starts setting. Luckily, there were still remaining tickets for that magic show so I bought tickets for us. Sa huli ay nadismaya lang sila dahil hindi iyon ang aming inaasahan. I also felt dismayed thinking that if watching that silly magic show would give us a glimpse of what aether-users here are capable of. Showing tricks that even a newborn from our kingdom can do? Masyado yatang mataas ang tingin naman sa kaharian na ito.

ATHERIA: Adriel RavenaKde žijí příběhy. Začni objevovat