Friends with Benefits | R-18

CHAPTER 4

R-18

The first semester has finally come to an end, and I am beyond relieved. College life has proven to be incredibly exhausting, even though we're just first years. Perhaps it's because we've grown accustomed to the relaxed pace of high school.

Irene and I constantly gripe about our heavy workloads and endless practises, but ultimately, we know we'll keep pushing forward. Complaining is our go-to coping mechanism, pero hanggang doon lang dahil hindi naman kami sumusuko. Complaining is free after all. Survivors of college describe it as a battlefield, where your biggest adversary isn't your classmates, but your own self. To succeed, you must summon the energy and bravery to confront each day of college, even when all you want to do is linger in the warmth of your bed.

Nakahinga man kami ng maluwag dahil tapos na ang first semester, sign naman 'yon na kailangan na naman naming mag handa para sa susunod na laban, ang second semester.

"Hindi ko naintindihan 'yong lesson sa MMW kanina, Best." Malungkot na reklamo ni Irene sa tabi ko. Nakasimangot siya simula pa kanina.

We're both not good in math kaya sabay kaming napabuntong hininga na lang. Hindi madali ang mga subjects namin pero ibang usapan na talaga kapag math. Wala naman kaming numbers noong first semester pero ngayon ay meron na at dalawa pa nga, Mathematics in the Modern World or MMW at Statistics for Social Sciences. Parehong numbers at parehong kahinaan namin.

I wouldn't call myself dumb because I feel confident answering questions in our other subjects even without studying extensively. But, it's a different story when it comes to subjects that deals with numbers. No matter how attentively I listen to the professor's explanations, I struggle to grasp it fully. That's why I have to dedicate extra time to studying it on my own. Gano'n rin si Irene kaya sabay kaming nag re-review ng mga lessons.

"What if bumagsak ako sa subject na 'to, Bes?!" Nag aalalang niyang tanong.

Muli akong napabuntong-hininga nang maalala ko ang score namin sa quiz kanina. Out of twenty items ay pareho kaming nakakuha ng five. By pair ang quiz namin at kami ang nagkapares at dahil five lang ang score namin, ibig sabihin sa lahat ng aming sinolve kanina ay isa lang ang nakuha naming tama.

Nakakainis dahil ang haba pa no'ng mga equations na sinulat namin tapos ang ending mali pa rin. Sana nag multiple choise na lang.

"Hey, do you think papasa tayo sa subject na 'to?" Nag aalala niyang tanong.

"Hindi naman tayo babagsak kasi pwede pa naman nating pag aralan ang mga lessons." Kampante kong sagot kahit pa ang totoo ay nag aalala rin ako pero ayoko namang ipahata 'yon sa kan'ya dahil mas lalo lang siyang mag-aalala.

We really should study more if we don't want to fail these subjects. Napabuntong hininga na lang talaga ako.

"Ang unfair! Bakit si Isaiah kahit hindi naga-study matalino pa rin?! Alam mo bang no'ng first year siya ay never ko siyang nakitang nag aral sa math pero 'yong grades niya ang tataas!" Nakasimangot niyang sabi na ikinatawa ko.

Totoo naman kasi. Kilala ko ang lalaking 'yon bilang hindi talaga mahilig mag aral. Pumapasok naman siya sa klase pero tuwing nadadaan kami sa room nila ay madalas ko siyang nakikitang nakayukyok sa armchair o kaya naman ay nakikipag-harutan sa mga kaklase niyang babae. Kaya nga kung hindi ko lang talaga siya kilala ay iisipin ko ng baka namdadaya siya sa quiz at exam o kaya naman ay nilalandi ang professor niya. Isa rin 'yan sa dahilan kung bakit ang daming nagkakagusto sa kan'ya eh. Halos perpekto na siya sa mata ng lahat. Matalino, gwapo, mayaman, mabait din naman kahit minsan ay pilyo, at alam na alam niya 'yon kaya madalas niyang ginagamit to his advantage.