İndiki zaman...
Uninin büfetinin pəncərəsinin, qarşısına durub kofemi içirdim.O qədər fikirə dalmışdımki kofem buz kimi soyuq olmuşdu.Yeni dərs ili idi artıq ikinci kursa keçmişdim.Unin kolidorunda Elvini bir anda görmək məni sarsmışdı.Lakin artıq ona qarşı heç bir duyqum hissim yox idi. Sadəcə onu görmək mənə keçmişdə yaşadığlarımı xatırlatdı. Sanki yaşadığım bu hadisələr bir flim kimi gözümün qabağında canlandı. İnsan keçmişini unutmalı,Lakin keçmişdən aldığı zərbələri isə yaddaşının bir kənarında saxlamalı idi. Çünki yenidən eyni hadisələri yaşamayıb bu yaşadığlarından dərs alıb gözəl şəkildə həyata baxmalıydı.İnsan nə qədər keçmişə bağlı qalsa həmşə kədər hissi ilə yaşayacaqdı.
Dərslərin təzə başlamasına baxmayaraq. İki günlük rayona getməli idim. Bunun üçün dekanlığdan icazə almalı oldum. Yaxın qohumuzun toy məclisində iştirak edəcəkdik ailəmlə birlikdə.
Atamla birlikdə yola düşmüşdük. Yorğun olduğum üçün eləcədə maşında yatıb qalmışdım. Oyananda artıq çatmışdıq.
-Qızım.
-Bəli ana
-Tez nənən gilə get.Libasımı səhfən orda qoymuşam onu al gəl
-tamamNənəm gilə gəlib çatmışdım.Tez libası alıb geri qayıdacaqdım,çünki saat 6 da məclis başlayacaq idi.
Evə çatmağıma az qala.Yenidən onu gördüm. Onur..
Dostları ilə nəsə danışırdılar. Birdən mənə baxdı. 10 saniyyə məni izlədi. Sonra dostları ilə birlikdə yanımdan keçib getdilər. Çox deyişmişdi bu bir ildə. Yaraşıqlı olmuşdu..
Nəysə Nur onun sənə bir önəmi yoxdu. Öz- özümə danışıb evə girdim.
Hazırlaşıb çıxmışdıq. Toy çox şən keçirdi. Biraz oturduqdan sonra evə yola düşdük. Səhər şəhərə qayıtmalı olacaqdım..Ay necədə gözəldir elə deyil?
Hə Bəzən ayı sənə oxşadıram
Nə üçün?
Gözlərin...dedi utanaraq
Gözlərin sanki ay kimi işığ saçır
Bəlkə səni izlədiyim üçündür???
Güldü...
Getməliyəm
Hara dedim qorxuyla
Yerindən duraraq qarşımızda açılan işığa doğru getməyə başladı
Çox səsləndim arxasıyca getdiyim anda bir anda qoluma vurulan toxunuşla arxama baxdım"Nur oyan yola düşəcəksən...!"
Birdən anamın səsini eşitdim
"Gördüklərim yuxu idi?"
"Nece ola bilərdi?"mən onu, bu şəkildə yuxumda gördüm çox gərçəkdi. Hissim düşüncəm onun baxışları belə çox gərçəkdi...Yuxu olduğunu qavradıqdan sonra qalxıb hazlanmağa başladım
Bəzən yuxular bizi real həyatdan uzağlaşdırır.Yuxunun gözəliyinə vurulub oyanmağ istəmirik.
Yuxuda olsa bir gərçək vardır.O anda Yaşadığımız hisslər hislər yalan danışmaz...Elə vaxtlar olurki bir şeyin olmasını çox istədiyin zaman o vaxt gəlmir heçnə alınmır, yada doğru zaman deyildir görməyi çox istədiyin bir insanın qarşına çıxması üçün hər gün onun keçdiyi yollardan keçirsən. Və görmürsən artıq onu görməyəcəyin ağlına gəlir ve bir anda umadığın bir zamanda qabağına çıxar qəlbin əsər əllərin əsər duyğuların
bir- birinə qarışar həyəcandan nə edəcəyini bilmərsən. Bəlkədə bu hadisələr daha özəl olandır .Yolda sıxılmayım deyə İnstagramdan insanların öz hiss və düşüncələrini yazdığı blog səhifəyə baxırdım. Bu cümlə mənə çox təsir etdi. Bəlkədə dedikləri çox doğru idi.
Dərs günü...
Artıq 3 cü dərsdə idik. .Qizlarla dərs bitəndən sonra əylənməyə çıxmağ istədik.Dəniz kənarına getmək qərarı aldıq. Orda biraz oturduqdan sonra. Yemək yeyib evə yollandım
ESTÁS LEYENDO
Ay işığında son gecə
RomanceSaat 23.47 vaxtın nece keçdiyi məlum olmayan bir gecə yenə.Özünü heçbir yerə aid his etməyən bir qız.Hara gedərsə getsin içindəki boşluğu tamamlanmayacaqını düşünən amma xəyal qurmağdan heç vaxt bezməyən bir qızın hekayesi.