Niphredil Elentary (Legolas love story) / ilk kitap

Bölüm 13 Caradhras Geçidi

birkaç saat sonra Niphredil uyandı. Legolas nöbet tutuyordu. Birkaç metre ötede oturuyordu. Niphredil onun yanına gitti. Ona ulaşamadan ona döndü. "Nipredil, neden uyanıksın? Nöbet saatini Aragorn'dan yeni aldım. Uyuyabilirsin." dedi.

"Yeterince uyudum." dedi Niphredil ve yanına oturup önündeki manzarayı izledi. Kampları birkaç çam ağacının kapladığı bir tepenin üzerindeydi.

Öğle vaktiydi. Güneş parlıyordu ve uzak mesafelerdeki topraklar bile görülebiliyordu. Bir süre yan yana oturdular.

"Sana bir soru sorabilir miyim?" Niphredil'e sordu. "Tabii, ne istersen." Legolas cevap verdi.
"Aragorn'u ne zamandır tanıyorsun? Eski arkadaş gibi görünüyordunuz." dedi Niphredil.

"Neredeyse 60 yıldır. Beş ordunun savaşından sonra artık Kuyutorman'da kalamazdım. Bir yere gidip bir şeyler yapmam gerekiyordu. Babam bana kuzeye gidip Aragorn'u bulmamı söyledi. Çünkü başka planım yoktu, bunu yaptım ve o andan itibaren arkadaş olduk. Uzun süre Dúnedain'in yanında yaşadım ve savaştım." Legolas çevresini izlerken açıkladı. Niphredil bir dakikalığına ona baktı.

"Neden Kuyutorman'da kalamadın?" Diye sordu ona. Legolas ona baktı ama tek kelime etmedi. Başını kaldırıp etraflarındaki çorak topraklara baktı. "Bilmiyorum Niphredil, Emin değilim." Legolas'a cevap verdi.

"Çocukken bir keresinde, Gandalf'tan bana Thorin Meşekalkan ve yolculuğu hakkında her şeyi anlatmasını istemiştim. Savaşın başından sonuna kadar bana her şeyi anlatmıştı. Hikayeyi sizin bakış açınızdan dinlemeyi çok isterim, anlatır mısın bana?" Niphredil'e sordu.

"bana elini ver ve kendine dikkat et. Anıları görebildiğini biliyorum." dedi Legolas. Niphredil gülümsedi, elini tuttu ve gözlerini kapattı. Böylece elflerin ormanda cüceleri yakalamasından savaşın sonuna, Legolas'ın babasına veda etmesine kadar her şeyi gördü. Gözlerini açtığında Legolas'ın onu izlediğini gördü.

"Annen için üzgünüm." dedi nazikçe. "Teşekkürler." dedi Legolas. Niphredil daha fazla bir şey söylemedi. Sessizce toprakları izlemeye başladılar.

"Onu sevdin mi?" dedi Niphredil ve Legolas'ın ona dönmesine neden oldu. O da ona döndü. "İşte bu yüzden, Tauriel yüzünden artık kalamadın." dedi ve Legolas başını çevirdi.

"Bilmiyorum. Bu yüzden Kuyutorman'dan neden ayrıldığımdan emin olmadığımı söyledim. Ona karşı hislerimden hiçbir zaman emin olamadım. Ama artık ona karşı bir erkek kardeşten daha fazla bir şey hissetmediğimden eminim." dedi Legolas ve ona baktı.

"Anladım." dedi Niphredil. Legolas'ın nöbetinin geri kalanında birbirlerine yakın oturdular ve hiçbir şey konuşmadılar.

...

Birkaç gün sonra Niphredil, Aragorn'un yanına oturmuş, Boromir'in Merry ve Pippin'e kılıç kullanmayı öğretmesini izlemişti.

"İki, bir, beş. Güzel, Çok güzel." dedi Boromir. "Ayaklarını hareket ettir." dedi Aragorn.

"İyi görünüyorsun Pippin." Merry onu cesaretlendirdi.

"Teşekkürler." dedi Pippin. Bu sefer Merry ortaya çıktı ve denedi.

"Daha hızlı!" dedi Boromir. Niphredil sahneye gülümsedi.

"Eğer birisi benim fikrimi sorsaydı ki, öyle olmadığını belirtmek isterim, uzun bir yoldan gittiğimizi söylerdim, Gandalf. Moria'nın madenlerinden geçebilirdik. Kuzenim Balin bizi asil bir şekilde karşılardı. " dedi Gimli ve Niphredil'i dondurdu. O lanetli madenlere girme düşüncesi bile midesini bulandırıyordu.

"Hayır Gimli, başka seçeneğim olmadığı sürece Moria'ya giden yola girmezdim." dedi Gandalf ve Niphredil biraz rahatladı.

Aniden Merry bir hata yaptı ve Boromir'in kılıcı eline çarptı ve kılıcını düşürdü.