Niphredil Elentary (Legolas love story) / ilk kitap

Bölüm 11 Elrond'un Konseyi

"Yüzük, burada sahip olduğumuz hiçbir hünerle yok edilemez, Gloin oğlu Gimli." dedi Elrond. "Yüzük Hüküm Dağı'nın ateşlerinde yapıldı. Ancak orada bozulabilir. Mordor'un derinliklerine götürülmeli ve geldiği ateşli uçuruma geri atılmalı ve sizlerden biri... bunu yapmalı."

Herkes sessizdi. Niphredil yüzüğe tiksintiyle baktı. "İnsan Mordor'a öylece giremez." dedi Boromir alaycı bir tavırla. "Kara kapıları orklardan daha fazlası tarafından korunuyor. Orada uyumayan bir kötülük var. Büyük göz her zaman tetikte. Burası ateş, kül ve tozla delik deşik olmuş çorak bir çorak arazi. Soluduğunuz havanın kendisi de zehirli bir duman. 10.000 adamla bunu yapamazsın. Bu aptallık."

Legolas öfkeyle ayağa kalktı. "Lord Elrond'un söylediği hiçbir şeyi duymadın mı? Yüzük yok edilmeli." dedi.

Gimli de ayağa kalktı. "Ve sanırım bunu yapacak kişinin sen olduğunu düşünüyorsun!" Öfkeyle konuştu.

Herkes ayaktaydı ve bir şeyler bağırıyordu.

"Peki başarısız olursak ne olur? Sauron kendisine ait olanı geri aldığında ne olur?"

"Yüzüğü bir elfin elinde görmeden ölmüş olacağım."

Niphredil orada öylece oturdu. Bu kaosa yüzüğün gücünün neden olduğunu ve onun pis ruhunun onların kavgasından keyif aldığını hissedebiliyordu.

"Bu kadar yeter. Hepiniz." dedi Niphredil, sanki o girdapta özlenmiş gibi alçak bir sesle ama herkes bir anda sustu ve ona döndü. "Biz kendi aramızda tartışırken Sauron'un gücü artıyor!" Daha sonra Boromir'e döndü. "Yüzüğün gücü saf kötülüktür Denethor'un oğlu Boromir ve güçlü bir ruh onu kullansa bile herhangi bir iyilik için kullanılamaz. Yalnızca yok edilmesi gerekir." dedi Niphredil.

"O halde onu Mordor'a kim götürecek leydim? Görünen o ki kimse bir diğerine güvenemez." dedi Boromir ve tüm insanları işaret etti.

"Alacağım." ortaya çıkan Frodo'ydu. "Yüzüğü Mordor'a götüreceğim. Her ne kadar ...Yolu bilmesem de."

Gandalf rahatlayarak gözlerini kapattı. "Bu yükü taşımana yardım edeceğim, Frodo Baggins. yeter ki bu yük senin olsun." Dedi ve yanında durdu.

Niphredil Aragorn'a baktı. Bir süre onun gözlerine baktı. Gözleri parlıyordu. "Eğer seni hayatım ya da ölümüm pahasına koruyabilirsem... koruyacağım." Dedi ve gelip Frodo'nun önünde diz çöktü ve elini tuttu. "Kılıcım senin."
"Ve benim yayınım da senin." Bu ses Niphredil'in kalbi teklemesine sebep oldu. Bunu söyleyen ve Aragorn'un yanında duran Legolas'tı.

Niphredil endişeyle ona baktı. Tehlikeli bir görevdi. Legolas onu gördü ve ona güven verici bir gülümseme verdi, bu da içini biraz ısıttı. Ama gülümsemesi uzun sürmedi çünkü Gimli gelip yanında durdu.

"Ve baltam." dedi Gimli. Legolas'ın gözlerini devirmesi Niphredil'in gülmesine neden oldu. Gülümsemesini gördü ve sanki bütün dünya ona verilmiş gibiydi.

"Hepimizin kaderini taşıyorsun küçüğüm. Eğer gerçekten Konseyin isteği buysa, o zaman Gondor bunun gerçekleşmesini sağlayacaktır." dedi Boromir ve öne çıkıp diğerlerinin yanında durdu.

"Bay Frodo bensiz hiçbir yere gitmiyor." biri bağırdı ve başka bir hobbit çalıların arkasından koşarak Frodo'nun yanında durdu. Niphredil etrafındaki büyük cesaret ve sevgi aurasını gördü.

"Hayır. Aslında sizi ayırmak pek mümkün değil. O gizli bir konseye çağrılsa ve siz çağrılmasanız bile." dedi Elrond yapmacık bir öfkeyle.

"Hey. Biz de geliyoruz!" Bu kez sütunların arkasından biri daha bağırdı ve iki küçük hobbit de içeri koştu. Elrond onları iri gözlerle izledi.

"Bizi durdurmak için bizi bir çuvalın içinde bağlı halde eve göndermek zorunda kalacaksınız." dedi altın saçlı biri.

"Her neyse, bu tür...görev...arayış... şeylerinde zeki insanlara ihtiyacın var." dedi koyu kahverengi saçları ve sevimli yüzü olan.

"Eh, bu seni dışlıyor, Pip." dedi arkadaşı. Niphredil yeniden güldü. Onlar şimdiye kadar gördüğü en tatlı insanlardı.

"Dokuz arkadaş. Öyle olsun. Siz Yüzük Kardeşliği olacaksınız." dedi Elrond.

"Harika! Nereye gidiyoruz?" dedi adı Pip olan hobbit.

Niphredil dokuz yoldaşa baktı. Leydi Galadriel'in sözleri kafasının içinde aktı. "Yüzük taşıyıcısını takip etmelisin."

"Bunu aklından bile geçirme." Nipherdil atladı ama arkasında duran kişi Finrod'du. "Onlarla gidemezsin Niphredil." dedi kesin bir dille.

"Finrod." Niphredil başladı ama Finrod parmağını onun dudaklarına koyup onu durdurdu. "Hayır Niphredil. Ben yakında buradan Dol Amroth'a gideceğim ve sen de evine gideceksin. Bu grupla gitmeyeceksin ve bu benim son sözüm." dedi Finrod ve onunla tartışmaya fırsat bulamadan konseyden ayrıldı.

Niphredil, görüş alanından çıkana kadar ona baktı.

(Finrod rahat bırak şu kızı)