BÖLÜM 2-DÜĞÜN DERNEK

Mulai dari awal
                                    

Beni soracak olursanız yorgundum.Dün bütün gece film izlemiştim.Uykumda gelmemişti.Sabaha karşı uyuyakalmıştım.Ablamda sabah erken kaldırınca üstüme bir yorgunluk çökmüştü.Arabada uyuyakaldım.

"Açelya hadi uyan kızım"Teyzemin sesiyle gözlerimi araladım.Arabadan indim.

Hafif esen yaz rüzgârı beni kendime getirmişti.Ne kadar uyudum bilmiyordum ama şuan iyi hissediyordum.Nerde olduğumuza bakıcak olursamda bir gelinlikçinin önündeydik.Şimdi soruyorsunuzdur neden gelinlik şimdi alıyoruz diye? Hemen açıklayayım,Benim güzel kararsız ablam bir türlü gelinlik seçememişti.Doğru duydunuz.Tam 50 ye yakın gelinlikçiye girip 100 den fazla gelinlik denemesine rağmen istediğini bulamamıştı.Ama ablamda bir şans vardırki bana asla uğramaz.

Dün yine nişanlısıyla gezerken akşam kapalı bir dükkanın vitrininde bir gelinlik gördü.Anında beğendi.Tek sorun dükkanın kapalı olmasıydı.O yüzden gelinliği şimdi alıyorduk.

İçeri girdik.Ablam gelinliği denedi. O kadar beğendiki almakta karar kıldı. Açıkca söylemek gerekirse bende çok beğenmiştim.Sade ve zarif duruşu bende hayranlık uyandırmıştı.

Sade ve zarif duruşu bende hayranlık uyandırmıştı

Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.

Gelinliği aldıktan sonra kuaföre geçtik. Herkes abiye ve gelinliklerini giyerek saç ve makyajını yaptırmaya başladı.

Ablam yüzünden bende heyecanlanmıştım.Bana sürekli sorular soruyordu.Hayır yani sorduğu soruların cevabını ben bile bilmezken ona ne cevap verecektim?Şuan elimi sımsıkı tutması bile ayrı olaydı.Galiba elime kan gitmiyordu.

"Ablacım biraz daha elimi sıkarsan kangren olcam"diyerek gülümsedim. Saçı yapılırken aynadan bana baktı.

"Özür dilerim sitresten oldu bebeğim" elimi bırakmasada oldukça gevşetti. Ona gülümsedim.Heyecanlanınca daha bir tatlı oluyordu.

Bütün organizayon ve hazırlıklar bittiğinde biz ablamın odasındaydık. Konuklar yavaş yavaş gelirken ablam odada volta atıp duruyordu.

"Makyajım bozulmuşmu?"

"Sanırım elbisem kirlendi!"

"Karnım ağrıyor ne yapıcam ben?!" Teyzem gülerek ayağa kalktı.Ellerini sıkıca tutarak sabit kalmasını sağladı.

"Kızım sakin olurmusun bak her şey çok güzel sende çok güzelsin eksik felan yok"demesiyle ablam gözlerini büyüttü.

"Unuttuk teyzecim unuttuk!"Telaşla benim yayılarak uzandığım yatağa oturdu.Topuklu ayakkabısını çıkardı.

"İsim yazmayı unuttuk canım teyzem benim" dedi.Bir yandanda tükenmez kalemin kapağını açıyordu.Sırasıyla arkadaşlarının isimlerini yazarken hepimiz kahkaha atıyor sohbet ediyorduk.Ablamın arkadaşlarına bayılıyordum.

"Evet bu da bitti!"kalemi bıraktığında etrafa göz gezdirdi.Unuttuğu biri varmı diye bakarken gözleri bende takıldı.

"Abla hayır!"İşte o an kahkahalar eşliğinde ben ondan kalemi almaya çalışırken o ayakkabısını benden uzaklaştırarak ismimi yazmıştı bile.

ORENDA(+18)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang