Let's Watch Moon_Zhongchi

Pink And Orage Sky With His Eyes..

...................

Servisin en arkasına hangi akılla oturduğumu bilmesem de bugün için birkaç şey öğrendim. Sınav olması gibi...

"Kimya sınavı mı? Hemen... Hemen kağıtları çıkarın..."

"Lan bugün ayın 14.. bide fizik sınavı yok muydu..?"

"nE?!"

Hem en arkada hem de ortada, oradan oraya gönderilen defterleri tutuyordum ve sanırım defterler yüzünden boğulacaktım.

"Sakin mi olsan Kaeya?"

"Hayır. Hiiç sakin olamam şuan. Birazdan iki tane yazılıya gireceğiz ve bildiğimiz iki cümle yok."

"Sen çalışmadın"

Kaeya'nın bir önünde oturan Diluc hafifçe arkaya döndü ve halimize baktı. Gözlerimi Diluc'a diktim.

"Kurtar beni.."

Abartmıyorum ama neredeyse defterler beni gizlemişti. Serviste 'Ben' yoktum. Okula yaklaştığımızda herkes beceremeyeceğini anlayıp pes ettiler. Onlara defterlerini dağıttıktan sonra servisten indik. İner inmez Kaeya koluma girip konuşmaya başladı.

"Of ya.. umarım yazılıları hallederiz.."

"Umarım."

Thoma koşarak yanımıza geldi. Kaeya'nın yanında kendi halinde yürüyen Heizou'nun belindeki çubuğu çekip okula doğru koşmaya başladı. Heizou şok olmuş bir şekilde telefonunu cebine sıkıştırıp Thoma'nın peşinden koştu. Koşarken kulaklıkları kulağından çıkıp kendi bağımsızlıklarıyla öylece havada süzülüyorlardı. Heizou var gücüyle bağırıp okulun bahçesini inletti.

"Lan Thoma!! Getir şunu hemen!"

"Eheheh.. git de al onu şimdi.."

Kaeya'da kolumu bırakıp Heizou ve Kaeya'nın arkasından koştu. Bende onlara gülerek adımlarımı biraz hızlandırdım. Okulun kapısına yaklaştığımda biri elini omuzuma koydu. Arkadaşlarımdır diye düşünüp alaycı bir bakışla arkamı döndüm. Arkamdaki adam demeye bin şahit isteyen ata evrimleşmiş öğrenci olduğunu düşündüğüm biri bana bakıyordu. Dik dik baktığım için oda direk benim yüzüme bakıyordu.

"Seni korkutmak istememiştim. Zhongli ben, tanıştığıma memnun oldum."

Kaşımı kaldırıp adamı biraz süzdüm. Etkileyici biri gibi duruyordu.

"Korkmadım.. Childe bende."

Zhongli gülümseyip benle birlikte okulun bahçesinde okula kadar yürüdü ve yürürken biraz kendinden, bende kendimden bahsettim. Kısa bir konuşmaydı zaten.

"Seni okula yeni görüyorum, yeni misin?

Zhongli tekrar yüzüme baktı ve gülümsedi.

"Bu okul benim dayımın. Annem rahatsızlandığı için buraya taşındık. Eskiden bu okula gidiyordum ama bir yıl boyunca annemin tedavisi için şehir dışındaydık. Bende geri döndüm işte."

Biraz şaşkın bir şekilde Zhongli'ye baktım.

"A.. çok geçmiş olsun."

"Teşekkür ederiz, sanırım sende bu yıl içinde geldin. Hiç görmemiştim seni."

"Aslında daha erken gelmeyi planlıyordum, kuzenim burada okuyor."

"Neden erken gelmedin?"

Cevap vermedim, Zhongli de üstelemedi ve konuyu değiştirdi. Öylece espriler yapıyor gülüyorduk. Okula girdiğimizde sınıfıma kadar beraber gittik. Sınıflarımız aynı değildi. Bir sonraki teneffüste buluşmak için sözleştik ve sınıflarımıza döndük.