~Alev, alev üstüne.
***
Tanrılar alemi zorluydu. Çünkü orada, insanlar aleminde olduğu gibi güçsüzlüğe ve acizliğe yer yoktu.
Tek bir açık verdikleri an diğer yüce varlıklar tarafından kurban edilir, kutsal diyarlardan sürülür ya da... Büyük cezalar verilirdi.
Tıpkı... Atlantis'in sahibi Aron gibi...
Sayılı tanrıda bulunabilen ve dedesinden aldığı üstün güçler, onu kendisine rakip ve tehlike olarak gören Zeus'un radarına bir kez girdikten sonra, yüzyıllar önce pimi çekilmişti.
Okyanusların derinliklerinin sahip olduğu gizemlerin asla bulunamama sebebi, suyun altında çok daha ileri teknolojili gelişmiş bir halk bulunmasıydı.
Okyanus rezervlerinin bu gelişim hızı, Jeongguk'un güçlerinin kudreti sayesinde olurken, bu durum başka tanrılar için tehdit olarak algılanıyordu.
Oysa ki yer üstündeki hayatta da dünyanın dengesi, o genç adam tarafından sağlanıyordu. Ta ki, halkı öldürülüp kurduğu dev uygarlık yok edilene kadar.
1000 yılı aşkın zaman önce, altın saçlı çocuğun tek başına sürüldüğü o günden sonra dünyanın da çivisi çıkmış, tüm denge alt üst olmuştu. Savaşlar, doğal afetler ve sistemi bozulan iklimler.
Jeon Jeongguk...
Tıpkı Medusa gibi, 1000 yıl boyunca tek başına, o koyu suların altında derin bir sessizliğe gömmüştü kendini.
Güneş ışığının bile sızamadığı karanlık resifte, yapayalnız, kaybettiklerinin yasını tutarak kendini kapatmıştı öylece.
Bir vakte kadar...
Strateji ve bilgeliğin Tanrısı tekrardan gün yüzüne çıkmaya karar vermeden önce, yıllar boyunca süren intikam planını kafasında defalarca kez kurgulayarak, sayısız defa uygulamıştı zihninde.
Sürgünden önce kırılan güçlerinin büyük kısmını iradesiyle tekrardan toplamış ve tamamiyle 'her gücün tanrısı' olması için tek bir adım kalmıştı.
Keskin zekası ile Okyanusun derinliklerinde bile bir çıkış yolu bulmuştu ve bu sefer, hiç acıması olmayacaktı.
Zira artık o, Zeus'un Torunu, Athena'nın oğlu ve yalnızca birkaç kıytırık güce sahip basit bir tanrı değildi. Halkını geri getirip uyandıktan sonra da tüm diğer elemenlere kavuşacak, olması gereken asıl doğru düzeni getirecekti evrene.
Ona çıkış noktasını sağlayan fikrin ana karakteri ise... Damarlarında zehirli ve lanetli kanı taşıyıp, hem öldürme, hem de ölüyü diriltme özelliğini taşıyan... Ve Kafasındaki tüm bu kurguyu başlatan...
ESMERİN TA KENDİSİYDİ...
Lakin, her şeyi başlatan o güzel yaratıkla, şimdi kurguyu bozan kişi de aynı olmak üzereydi. Medusa...
Sonuçta Jeon Jeongguk, Kim Taehyung'un tılsımlı gücünden etkilenmeyen tek kişi olmasına, belki de çok fazla güvenmişti.
Apollo ve Artemisle olan Dünkü gafil avlanılan savaştan sonra huzursuzlaşan bedeni ve fokurdayan tanrı kanı, zihnini tırmalıyordu sanki.
Daha da kötüsü... Bugün farkettiği o minik ama tüm planın seyrini değiştirebilecek olan o detayla dehşete düşmüştü çoktan.
Ona dokunarak doğruladığı gerçeklik de yüzüne sert bir yumruk gibi vurduğu an, kendisini denize bakan odasının camından sulara bırakmıştı.
Fakat soğuk Okyanus bile dindirmedi ateşini. Göğsünde yükselen rahatsız edici hırıltıyı, geçirmedi.
Ve işte şimdi ayakları onu, gecenin bir köründe... Medusa'nın odasına getirmişti...
