Hastaneden çıkıp evime gittim. Yayoi yanımda kalmak istemişti ancak istememiştim. Uykusuz kalıyordu benim için.
Kolum acıdığından doğru düzgün uyuyamamıştım. Uykulu gözlerle telefonuma baktım.
Bugün Momoyama takımının maçı vardı. Kesinlikle gidecektim. Kendime önden bir yer aldım. Maç öğleden sonraydı. Hem sıkıntımda giderdi.
Maç zamanı geldiğinde mini etek ve kolumu çok sıkmayacak bol bir kazak giyindim. Stadyuma gidip yerime oturdum.
İki takımın oyuncuları karşı karşıya geldi. Maçın son dakikalarında Ouzou güzel bir gol attı. Sevincini bana bakarak yaptığında içten içe heyecanımı bastırmaya çalıştım.
Maç bittiğinde bende stadyumdan çıktım. Şiddetli bir şekilde yağmur yağıyordu. Kapıda beklerken geçen taksiyi durduracağımda bir el kolumu tuttu.
Arkamı döndüğümde Ouzou ile göz göze geldik. "Taksiyle mi gideceksin?" diye sordu ve kolumu bıraktı.
"Evet."
"İstersen... Ben bırakabilirim. Hava karardı. Tek başına biraz tehlikeli." Teklifini reddetmek istediğimde tekrar konuştu. "Bizim kızlarla konuş ben üzerimi değiştirene kadar."
Kolumdan tekrar tuttu ve soyunma odalarına getirdi. Hepsinin gözleri bana döndüğünde Ouzou'ya baktım. Neden dışarda beklemiyordum ki?! Ortam aşırı geriyordu.
Reika şaşırarak bana baktı. "Sen Erika.... OHA! OUZOU NEREDEN KAÇIRDIN?!"
Ouzou güldüğünde ona dik dik baktım. Öksürerek kendini durdurdu. "Onu süzmeyi bırakın artık. Konuşursunuz diye getirdim. Geriyorsunuz."
Asa "Her maçımıza geliyorsun. Bizi tanıyorsun değil mi? Tabi beni unutamazsın. En uzak koltuklarda bile parlıyorumdur," dedi ve gülümsedi.
"Tanıyorum," diyerek yanıtladım Asa'yı. Ouzou üzerini değiştirmek için odaya gitti.
Kapının önünde beklerken Reika kolumdan tuttu ve boş bir yere oturttu. Telefonunu alarak yanıma oturdu. "Fotoğraf çekinsek olur mu?" Heyecanla sorduğu soruyu onayladım.
Onunla fotoğraf çektikten sonra Ouzou da geldi. Birlikte soyunma odasından çıkarken Kota'nın mırıldandığı cümleler dikkatimi çekti. "Onun sevgilisi var. Ouzou yanlış yapıyor. Ya kendini daha çok kaptırırsa?"
Ouzou'nun arabasına bindiğimde Kota'nın dediklerini düşündüm. Ouzou, beni seviyor olabilir miydi?
Bu bile heyecanlanmamı sağlamıştı.
Bir süre sonra evimin önüne geldiğimizde "Teşekkür ederim," dedim ve kapıyı açtım.
"Erika," Ouzou'nun sesiyle arkamı döndüm. "Efendim?"
Emniyet kemerini çıkardı ve eğilip açtığım kapıyı kapattı. "Yoshi'yi... Seviyor musun?"
Hayır diyemedim. Gözlerine baktım kısa bir süre. Gözlerimden ne anladıysa yüzüme yaklaştı. Verdiği nefes yüzüme çarparken dudaklarımın üzerinde dudaklarının sıcaklığını hissettim.
Heyecandan hızla nefes alıp verirken Ouzou hemen geri çekildi. Yaptığından pişman olduğunu anladığımda "Sonra... konuşsak olur mu?"
Vücudum alev almaya başladığında hızlıca arabadan indim ve evime girdim. Şaşkınlıkla karışık heyecanımı bastırmaya çalıştım.
Üzerimi değiştirip yattım.
Sabah kalktığımda kesik olan kolumun üzerine yattığımı fark ettim. Birkaç yara kanıyordu.
Pansuman yapmak için gerekli şeyleri getirip kolumdaki sargıyı açtım. Tentürdiyot kolumu yaktığında dudağımı ısırdım.
Acıdan gözlerim dolduğunda tentürdiyotü bırakıp kolumu sardım. Kahvaltımı yaparken Yoshi'nin mesajına baktım.
Yoshi: İspanya'ya ne zaman gideceksin? Şirket ertelemedi mi?
Erika: Ertelendi, birkaç gün sonraya.
Yoshi: Anladım. Kahvaltını yaptın mı?
Erika: Evet de ne oldu? Niye bu kadar merak ediyorsun?
Yoshi: Merak edemez miyim?
Erika: Neden merak edesin?
Yoshi: Kaza geçirdin. Normal olarak merak ettim.
Erika: Tamam öyleyse.
Yoshi: Neden bu kadar soğuksun?
Erika: Fazla ilgi bunaltıyor.
Yoshi: Ouzou için de böyle diyor musun?
Erika: Ouzou ne alaka?
Yoshi sarhoş falan mısın?
Yoshi: Sarhoş değilim. Erika, Ouzou'yu mu seviyorsun?
Erika: Saçmalama.
Mesajlarını okumadan telefonu kapattım.
Bana hesap mı soruyordu birde? Seviyorsam bile onu alakadar etmezdi. Onunla aramda gerçek hiçbir şey yoktu.
Arıyordu birde!
Yoshi: Mesaj atmak o kadar zor olmasa gerek.
-Ne diye hesap soruyorsun?
Yoshi: Çünkü!
-Çünkü??
Yoshi: Seni seviyorum Erika.
➷➷➷
A
bi regl ağrısı nasıl biter geceleri ağrıdan uyuyamıyorum bile. Ayağa da kalkamıyorum göl gibi aq
