Mazileri pek karışık olan iki gizli ajan,
eski anıları hiçe sayarak bir görev için ortak olurlar. Bu görev sandıklarından daha derindir. Görevi tamamlayama çalışırken geçmişleri hakkında hiç bilmedikleri gerçekleri öğrenirler.
"İnsan sevdiğini öldürür diye bir söz vardır ya. Aslında bakın, insanı öldüren hep sevdiğidir." -Fight Club
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Temmuz, 2007
"Kızım bir yerinde dur Allah aşkına!"
Kerim bey kızını uyarıyordu. Ancak kızı dinler mi? Oradan oraya zıplamaya devam ediyordu. Hiç yerinde duramazdı. Sürekli hareket ederdi. Her zaman başa belaydı.
"Ayııır.Baba lüften biraz daha oynayayım.Noglaaar."diyerek zıplamaya devam etti küçük kız. Babasının bu tatlılığa karşı koyamayacağını biliyordu.
"Doruk'u çağırırım bak!"
Doruk küçük kızın hassas noktasıydı.Ona kızmazdı yada bağırmazdı. Doruk dışında başka kimsenin yanında ağlamazdı. Doruk yanına gelsin, salya sümük ağlamaya başlardı. Altı yaşında olmasına rağmen onu sürekli sinir eder, kızdırırdı. Doruk hemen sinirlenir onu kovalamaya başlardı. Kıza da oyun çıkardı böylece. Çok konuştuğu için Doruk onu uyarırdı. Ama sakalı yokki kız onu dinlesin. Gerçi babasının sakalı vardı ama kız onu da dinlemiyordu.
"Çağaaaar.Onunlada zıplarımki ben."
"Doruuk! Gel buraya dayıcığım." diyerek Doruk'u çağırdı Kerim bey. Aslında yeğeni değildi ama yeğeni gibi severdi onu. Annesiylede kardeş gibi oldukları için Doruk ona hep "Kerim dayı." derdi.
Az sonra ayak sesleri odaya yaklaştı. Doruk pıtı pıtı koşturuyordu dayısının yanına gitmek için.
Nefes nefese konuştu."E-fendim dayı?"
"Dayıcığım Asena yatmak istemiyor.Bi el at bakıyım."
Doruk hemen yerinde duramayan kıza döndü. Onun bu enerjisine hayran hayran baktı. Oysa onun uykusu gelmişti. Küçük kızın yanına koştu hemen.
"Hermoine Granger!" diye seslendi ona.Asena Harry Potter'a bayılırdı. Doruk izlerken görmüş ve hayran kalmıştı. En sevdiği karakterin adını duyunca hemen durdu. Kocaman mavi gözlerini kırpıştırdı. Doruk'un bu harekete karşı koyamayacağını biliyordu.
"Uykum yok Malfoy! Lüfteeen. Geğl sende benimle oynaaaağ!" Küçük kız da ona aynı şekilde en sevdiği karakter ile seslendi. Gözlerini en tatlı ifadesine bürünerek kırpıştırmaya devam etti.
"Eğer şimdi uyursan yarın belki asacılık oynarız." Tabi ki oynamayacaklardı. Başka türlü bu tatlılık bombasını susturamazdı.
"Üffff.Timam yağ."diyerek yatağa girdi.
Doruk asi kıza tekrar baktı. İnadım inat bir kızdı.Sadece kendisi sakinleştirebiliyordu onu. Yanına gitti ve uyumak üzere olan kızın yanaklarından öptü. Bu onun için güzel bir fırsattı çünkü normalde Asena asla onu öpmesine izin vermezdi. Ancak şu an uyku mahmuru olduğu için sadece mırıldanmakla kaldı. Odadan çıkmadan önce son bir kez fısıldadı.
