-Kül-

- 8 -

Asuman içindeki sesi susturamayıp konuştu.

-O gün...keyifle izleyeceğim demiştin.Federasyon açıklama yaptığında hep bu laf geldi aklıma.Senin de aklına geldi mi Cihan?

Cihan acıyla dudağını ısırdı.Eski defterleri açmak,kabuk bağlamış yarayı kanatmak gibiydi.Gerçi o yara Asuman döndüğünden beri açıktı,ince ince kanıyordu.Daha fazla deşerse yarası büyüyecekti.Bu yüzden susmakla yetindi,vereceği cevap ya kendisini ya Asuman'ı üzecekti.Buna gerek olmadığını düşündü.

Asuman suskunluğunu bir cevap olarak kabul etti,bu cevap karşısında ona kızamazdı.Benzemekten korktuğu kadına dönüşmüştü;yani annesine.O da bencilce davranmış,ailesini bırakıp sevdiği adama gitmişti.Ünlü bir iş adamıydı kaçtığı adam,babasıyla evlenmeden önce sevmişlerdi birbirlerini.Annesi alelade bir aileden geldiği için kabul etmemişler,annesi de bir çocuk yapıp yerini sağlamlaştırmayı düşünmüştü.

Bir ablası vardı onun,ismi Helen.Hastalığının duyulduğu zamanlarda kalkıp yanına gelmişti,tepkisinden hiç çekinmeden yapmıştı bunu.Zor zamanlarında yanında olmuştu,ablalığını hep hissettirmişti.İstanbul'a döndüğünden beri görüşmemişlerdi,o kadınla karşılaşacağı korkusu ile evine gidememişti.Helen bunu anlayışla karşılamış,en kısa zamanda onun evine geleceğini söylemişti.

Helen'in ailesi annesi doğum yapınca Helen'i kendi nüfusuna geçirmiş,yine de annesini gelin diye almamışlardı.Annesi de tek çare olarak hala onu delice seven babasına gelmişti.Babasının sevdiği bir çocuktu Asuman,annesi tarafından sevilmeye layık görülmemişti.O kadar layık görülmemişti sütünü bile vermemişti annesi.Annesi gibi başka bir adam için terk etmese de Cihan'ı,kariyer diye ikisini bitirmişti.

Düşüncelerinde kaybolurken olduğu yerde uyuyakalmıştı.Cihan bunu fark edince arabayı sağa çekip arka taraftan montunu almıştı.Asuman'ın üstüne serip yola devam etti.Amasra tabelasını gördüğünde saat'in 22.30 olduğunu gördü.Vakitlice gelebilmişlerdi.Arabayı otele doğru sürerken Asuman oturduğu yerde kıpırdandı.Gözlerini hafifçe açtığında nerede olduklarını anlamaya çalıştı.Cihan uyandığını anlayınca konuştu.

-Amasra'ya geldik,bir kaç dakika içinde otelde olacağız.

Asuman kafasını sallayıp yolu izlemeye başladı.Dediği gibi bir kaç dakika içinde otelin önüne gelmişlerdi.Asuman üstüne serilmiş olan Cihan'ın ceketini ona uzattı.Kendi ceketini de arka koltuktan alıp arabadan indi.Cihan Bagajdaki bavulları alıp otelin içine girerken Asuman etrafı inceliyordu.Güzel bir yere benziyordu burası,sabah daha iyi anlaşılırdı.Cihan'a baktığında resepsiyondaki beyefendi ile kavga ediyor gibi duruyordu.Yanına gidip ne olduğunu öğrenmek istedi.

-Bakın beyefendi,tek kişilik odaya rezervasyon yaptırmışsınız.Boş odam olsa size yardımcı olmak isterim ama hiç boş odam yok.Lütfen zorluk çıkarmayın.

Asuman rezervasyonu Cihan'ın yapmadığını anlamıştı.Bu iş ya Sare'nin ya da Mert abisinin başının altından çıkmış olmalıydı.Cihan sıkıntı içinde sakalını kaşırken Asuman konuştu.

-Benim için sıkıntı yok Cihan,alt tarafı bir kaç gün.Gel çıkalım odamıza,yarın erken kalkacağız.

Cihan sıkıntıyla nefes verdi.

-Tamam o zaman,anahtarı alayım ben.

Resepsiyonist anahtarı uzatıp gülümsedi.

-Bavullarınızı arkanızdan getirecekler.Şimdidenİyi tatiller dileriz.