-Kül-

- 8 -

1 saat 5 dakika süren uçak yolculuğunun ardından sorunsuz bir şekilde Zonguldak-Çaycuma havaalanına inebilmişlerdi.Cihan,buradaki bir firma ile anlaşıp araba kiralamıştı.Kiraladıkları arabanın anahtarını havaalanın içindeki acentadan teslim alıp dışarı çıkmışlardı.Duydukları bağırışlarla sesin geldiği yöne baktılar.

-Sen benden daha ne istiyorsun Sanem?Sen gittin oralara,işin başından aşkındı.Sen beni gör diye ben peşinden geldim.Bana işlerinden dolayı bir gününü bile ayıramadın ulan sen!Zor zamanlarında hep senin yanındaydım ama sen benim zor zamanımda bana sırt çevirdin.Ne demişler;körün gözü açılınca ilk bastonunu kırarmış!

Asuman sonda duyduğu cümleyle buz kesmişti.Bu lafları 4 sene önce Cihan'dan işitmişti.Bitmek bilmez kavgaların birinde Cihan'ın son sözü bu olmuştu.

" -Ben burada gezip eğlenmiyorum Cihan!Ne kadar çok çalışıyorum burada bilmiyor musun?Antrenmanlarda o kadar çok çalışıyorum ki en son uyuyakalmışım salonda.Sana ilgi göstermiyorum evet ama seni bırak ben kendime ilgi gösteremiyorum.

-Annem hasta Asu,Aynur Sultan hasta!Biliyorum her gün arayıp soruyorsun ama benim sana ihtiyacım var!Senin kokuna,gülüşüne,bana olan bakışına ihtiyacım var!Sen gelemiyorsun,bari izin ver ben geleyim. "

-Gelsen de seninle vakit geçirmem çok zor Cihan.Yorgun argın geliyorum,sana bir faydam dokunmaz.

-Baban öldüğünde bütün işimi bıraktım Asu,hatta kendimi sana o kadar adadım ki bazı derslerde devamsızlıktan kaldım.Başına kakmak için söylemiyorum ama görüyorum ki körün gözü açılınca ilk bastonunu kırarmış."

Cihan da hatırlıyordu bu sözleri sarf ettiğini,geçmişi ne kadar da unutmak isteseler de karşılarına bir hayalet gibi çıkıyordu.Yüzünü sıvazlayıp Asuman'a bakmadan konuştu.

-Araba hemen şurada,binelim de gidelim bir an önce.

Asuman Cihan'ın sesiyle geçmiş zamandan sıyırmıştı kendini.Arkasından onu takip edip arabaya bindiğinde az önce gördükleri olaydan dolayı suskundu.Cihan telefondan navigasyonu açıp Amasra'ya sürerken Asuman'ın aklına az önce hatırladığı kavgaların devamı geliyordu.

- Eylül 2018 -

-Yeter artık Cihan!Bunaltıyorsun beni,sıkıldım sürekli kavga etmekten!

-Seninle güzel bir şey mi konuşuluyor Asu!Sürekli kısa kısa cevaplar,neredeyse bütün gün sana ulaşamamaktan bahsetmiyorum bile!Kendine gel artık,bu ilişkiyi nasıl sürdüreceğimizi düşünelim.

-Düşünmeyelim Cihan,sürdürmeye çalışmayalım da.Olmuyor işte,zorladıkça kendimize zarar veriyoruz.En azından birbirimizin yüzüne bakacak seviyede bitsin.Nefret etmeden bitirmek en doğrusu,bu kararımı destekleyeceğini düşünüyorum.

-Şu saatten sonra değil senin yüzüne bakmak,sesini bile duymak istemiyorum.Nefret bile bir duygu ama sen onu bile hak etmiyorsun.Umarım bize tercih ettiğin hayatında başarılı olursun zira başarısız olursan bunu keyifle izleyeceğimden emin olabilirsin.

Asuman suratına kapanan telefonla olduğu yere çökmüştü.Sıcak bir sonbahar gününde sevdiğinin tek bir lafı ile üşümüştü.Her şeyin bittiği noktadaydı,bağıra bağıra ağladı sokaklarda.İçindeki acıyı yumruklarına yöneltti,artık uğruna savaşacağı kimse yoktu.