ISLE LOVES YOU (KITANGLAD#2)

PROLOGUE

CHAPTER ? - ONLY ME
|| SOLA ||

Habang naglalakad ako sa hallway, nahagip ng paningin ko sa Xander na nakatambay kasama ang babaeng kinaiinisan ko noon- si Blaire.

May kung anong sakit at kirot ang aking naramdaman after seeing Xander happy with someone else, someone who hadn't been there through all the ups and downs like I had.

I couldn't deny na nagseselos ako that tugged at my heartstrings, knowing that Blaire now held the key to Xander's happiness. But at the same time, I felt a sense of relief knowing that he had found someone who truly cared for him, someone who could support him in ways that I couldn't.

“ Diba ikaw si Sola, from educ department? Uh-mm na kwento ka kasi sa'kin ni Xander. By the way I'm ---  ”

“ Yup, you're Xander's gf. ” pagputol ko sa sasabihin niya kasi I know naman kung sino siya. And besides pinutol ko kasi ayoko kong saktan yung sarili ko sa maaaring sabihin niya.

“ And you are his brother ex gf! ” sabat niya na ikinagulat at pagak na ikinatawa ko. Tumawa ako hindi dahil sa sinabi niya kundi dahil sa kasinungalingan pagpapakilala ni Xander sa katauhan ko.

Nakakatawa di'ba? Nakakatawa kasi yung taong nakasama ko ng matagal at nakakilala sa akin ng buong buo, hindi ako magawang ipakilala sa ibang tao. Nakakatawa kasi iniba niya ang pagkakilanlan ko at kung ano yung turing ko sa kanya.

“ Ah-- ex gf pala. ” kagat labi kong bulong na may halong pagkadismaya at inis. Gusto kong umiyak, gusto kong magalit, gusto ko siyang tanungin ng sandaang bakit pero diko alam kung saan ako kukuha ng tapang na harapin siya. Saan ako kukuha ng lakas na loob na kausapin siya at magpakita sa kanya?

“ Mauna na ako, bye ” paalam ko saka umalis na sa harapan ni Blaire. Umalis ako na puno ng katanungang naiisip at what if's.  Hindi na ako lumingon, hindi ko na rin hinintay ang maaring sabihin niya kase we're not close anyway.

“ Teka lang, may tanong pa ako ? ” sigaw niya kaya napahinto ako.

“ Sino ka ba talaga Sola? At ano yung koneksyon niyong dalawa ni Xander? Naging kayo ba? Ba't parang iwas na iwas kayo sa isa't isa? ”

I bit my lower lips bago nilingon siya. I saw in her eyes na naguguluhan siya, nalilito na para bang dispiradang malaman ng totoo? Ang totoo, kung ano ang meron sa amin ng boyfriend niyang si Xander.

“ Gusto mo malaman ang totoo? ” sabat ko sabay bitaw ng isang napakalaking ngiti.

“ Kita tayo sa rooftop mamaya after class ko ” dagdag ko pa saka tinalikuran siya ng tuluyan.

____

(At the rooftop)

“ Thank God ” bulong ko ng maramdaman ang pagdampi ng simoy na hangin. Bahagya akong pumikit para damdamin na siyang nagpawala ng pagod ko.

I took a deep breath tapos hinubad yung heels ko ng sa ganon matigil ang pamamaga ng paa ko. Nang matanggal pinilit kong tumayo at mahinang naglalakad patungo sa left side kung saan spotted yung golden scenery of sunset.

Ilang hakbang yung nagawa ko bago tuluyang makarating sa dulo. Kabado akong dumungaw makita lamang ang ganda ng paligid. Kahit na takot ako sa matataas na lugar pinilit ko pa rin ang sarili ko para mawala lamang ang inis at galit ko.

“ Heal me God, I'm tired ” bulong ko. Tumingala ako sa kalangitan at dahan-dahang pinikit ang mga mata sabay dama sa malamig na hanging dumadampi sa buong katawan ko.

Napadilat ako bigla sa gulat at kaba ng may humawak sa braso ko ng mahigpit. “ Nasisiraan ka na ba ng ulo, kung gusto mo magpakamay wag dito ” bulyaw nito na siyang nagpakabog sa puso ko nang kay bilis. Pamilyar na boses na palaging naririnig ng tenga ko noon.

“ Zen? ” tanging naibigkas ko ng makalingon. Our eyes meet like how we first met before. Kita ko yung pag alala at takot, the way he stares at me.

“ Zen why are you her--- ”

Napakurap ako nang bigla niya akong hinalikan sa labi. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko, kung dapat kong tanggapin o itanggi ang kanyang halik. Ang kanyang mga labi ay mainit at napakalambot, nagdulot ito ng kakaibang sensasyon sa aking katawan.

“ Don't do that again! Sola... It make me hurts the most.” bulong niya matapos humiwalay ang aming mga labi. Para akong naging bato sa ginawa niya.

Hindi ko alam kung paano ko sasagutin ang kanyang sinabi. Ang mga alaala namin sa Isla noon ay tila bumabalik sa aking isipan, ang mga sandaling masaya at masakit ay sabay-sabay na bumabalik.

“ Pinagsasabi mo? ” Tanong ko saka tinulak siya palayo ng nahimasmasan at nakabalik sa sariling pag iisip kung saan puro galit ang aking nararamdaman sa kanya.

“ What's happening here Love? ” boses ni Blaire ang nagpatigil saming dal'wa. Napalingon kami ng sabay sa gawi ni Blaire na titig na titig sa amin ng masama.

Nilapitan ni Xander si Blaire sa kinaroroonan nito saka tinanong “ Andito ka pala Love. ”

Imbis na sagutin ni Blaire, isang sampal ang ginawa nito sa nobyong si Xander. Sampal na puno ng galit at inis kaya hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa. Pumagitna na ako saka inawat silang dalawa.

Diko man gustuhin na awatin at makisawsaw sa kanila subalit ginawa ko kung ano man ang sa tingin ko ay tama.

“ Blaire kung ano man yung nakita mo, hayaan mong mapaliwanag ako ” sambit ko.

“ Anong silbi ng paliwanag mo Sola, sapat na sa akin ang nakita ko ” sagot niya na ikinatahimik ko. May point naman siya kaya nagpasya na lang na umalis at bumalik sa dati kong pwesto.

After a moment, Blair approached me where I was seated. I couldn't read anything from her face whether she had something planned or not.

“Can we talk?” she asked, to which I nodded. She sat beside me and looked up at the sky. She remained silent, not speaking or asking anything, which made me feel uneasy and started to doubt.

Silence enveloped the surroundings, only the chirping of birds heard while Blair remained fixated on the sky.

“Do you love him?” I bravely asked Blaire. I don't know what came into my mind that made me ask that.

Blaire took a deep breath. Before she answering my answer agad niyang binalik sa akin yung tanong. “ Do you love him ”

Napaiwas ako ng tingin sa kanya at tinuon ang tingin ko Kay Xander, tutok na tutok na pinagmamasdan ang sun turns into golden di kalayuan sa aming dalawa.

“ Pano kung sabihin kung hindi? Maniniwala kaba? ” sabat ko.

“ Hindi ” aniya.

“ E kung ano man yung iniisip mo, lahat yun tama. Pero wag kag mag alala kasi now, I'm happy seeing him with you. Ang laki ng pinagbago niya simula nung nakilala ka niya. You changed him a lot but remember one thing. Huwag mong iparamdam sa kanya na kakaiba siya sayo, sa halip ay tanggapin mo siya nang buong-puso. Your honesty and love towards him gives him strength. Kahit na ang mundo ay puno ng mga pagsubok at mga taong nagdududa sa kanya, alam ni Xander na mayroong isang taong naniniwala sa kanya at handang sumuporta sa kanya sa lahat ng oras at ikaw iyon Blaire. ”

Mahabang turan ko saka tuluyang nagpaalam. Nasabi kona ang dapat kong sabihin kahit mahirap at labag sa kaluluwa ko pero walang saysay ang lahat ng iyon dahil kabaliktaran nun ang nais kong ipabatid.

“ Ako dapat iyon "

“ Ako lang, period. ”

***

AP: This story may not be my best work, but it holds a special place in my heart and I hope it finds a place in yours too, dear reader. Thankyou