Until I Come Back- jjk

1

Hello everyoneee

Şimdi ben LGS öğrencisi olduğum için ara sıra hatta çoooook nadiren yb atarım

İdare edin artık <3

Dahyun: Millet, 5 adet bilet aldım. Çok söz edilen bir resim sergisine. Geliyor musunuz?

Mina: Kiminmiş?

Dahyun: Bir genetik mühendisi. Lakin atölyelerde çalışıp, çizimleri ile ünlenmiş. Broşürden okuyabilirsiniz. 

Herkes broşüre bakarken Jungkook aldı ve çantasına attı. O sırada telefon konuşuyordu.

X: Kore'de hiçbir kayıtta yok. Başka bir ülkede olsa gerek.

Jungkook: Umut yok mu?

X: Hayır, öyle düşünmeyin. Her zaman umut var. Yeni gelişmelerde sizi arayacağım. 

Jungkook: Teşekkür ederim.

Jungkook diğerlerinin yanına döndüğünde başına yağacak taşları bilmiyordu.

Dahyun: Bay Jeon, ufukta kimler var. Anlayalım.

Taehyung: Unutulduk azizim

Jungkook: Ne demezsin.

...

Jungkook eve geldiğinde dosyalarını eline aldı. Okumaya çalıştı ama hepsi dağılmıştı ve eksikler vardı. Çantasını açtı. Diğer dosyaları da alınca düzenledi ve tekrar okumaya başladı. Canından çok sevdiği kardeşini yıllar önce kaybetmişti. Hayır, yani o vefat etmemişti. Gerçekten kaybetmişti. Şimdi onu tekrar bulmak için artık devletin sosyal hizmetler bölümlerine başvurmuştu. Ve bugün onun Güney Kore'de olmadığını, yüksek ihtimalle Kanada'da olduğu çünkü üniveristeyi orada bitirdiğini öğrenmişlerdi. Jungkook dosyaları yarın konsolosluğa götürmek üzere topladı. Sonra arkasını dndü ve çantasından düşen kağıtları toplamaya başladı. Ayak ucuna Dahyun'un sabah verdiği broşür düşmüştü. Aldı ve okumaya başladı. Genç kadının yüzü ona tanıdık gelmişti. Metni okumaya devam etti. Kadının şu an Singapur'da olduğunu, atölyelerdeki çalışmaları ile başarılı olduğunu ve 4 farklı ülkede sergisinin açıldığı yazıyordu. Jungkook broşürü atacağı sırada gözü genç kadının ismine takıldı. Ichika Chiae, Jungkook topladığı dosyaları tekrar dağıttı ve içlerinden birini çıkardı. Yüzündeki gülümsemeye engel olamadı. Bir yıldır aradığı, Dahyun'un verdiği broşürden çıkmıştı. Zıplaya zıplaya telefonun başına gitti.