အခန်း ၂၃၀ + ၂၃၁(ထိပ်တန်းအထူးအဖွဲ့ )

Start from the beginning
                                    

ထိုက်ချီက ရဲချူအကြောင်းကို လက်သီးလက်မောင်းတန်းကာ ရယ်မော ပြောဆိုလိုက်သည်တွင် သူ၏ ဒဏ်ရာက ပြန်ပွင့်သွားခဲ့သည်။ ထိုက်ချီက နာကျင်စွာ အံတင်းတင်းကြိတ်ရင်း ပြောလိုက်၏။

"အား... ဆရာ... ဖြည်းဖြည်း... ဖြည်းဖြည်း..."

ဝမ်အန်က ရယ်မောရင်း ထိုက်ချီကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

"ဆရာဝန်ပြောတာတော့ မင်းရဲ့ဒဏ်ရာက အပြင်းဆုံးပဲတဲ့... တန်ပါတယ်... ပြီးတော့ ငါကြားတာ မင်း စည်းကမ်းဖောက်ခဲ့သေးတယ်တဲ့..."

ထိုက်ချီက ဝမ်အန်ကို ပြန်စိုက်ကြည့်ရင်း ပြော၏။

"ငါ့ညီအစ်ကိုလေးယောက်နဲ့ လျူဝေ ကို ပါ့စ်တို့ကို သွားရှာနိုင်အောင် လွှတ်ပေးလိုက်တာ... ငါသူ့ကို မတားနိုင်တဲ့အတွက် စည်းမျဉ်းစည်းကမ်း ချိုးဖောက်ပြီး သူ့ကို ငါနဲ့တိုက်ခိုင်းဖို့ တစ်ခုပဲ ရှိတော့တယ်လေ... ဒါပေမယ့် ဒီသူတောင်းစားက ငါအရှုံးပေးတာတောင်မှ ငါ့ကို ထိုးနှက်ခဲ့သေးတယ်..."

ရှုချန်းက မျက်လုံးထောင့်စွန်းမှနေ၍ ထိုက်ချီကို လှမ်းစိုက်ကြည့် လိုက်သည်တွင် ထိုက်ချီတစ်ယောက် ဖင်ရှုံ့ရင်း ချက်ချင်းပင် စကား ပြန်ပြင်ပြောလိုက်သည်။

"သူတောင်းစားက ငါပါ..." ထိုက်ချီက ရှုချန်း၏အကြည့်ကို အမှန်ပင် ကြောက်ရွံ့မိသည်။

သူက နောက်ပြန်လှည့်ရင်း ပါ့စ်တို့ကို ဆူပူကြိမ်းမောင်း လိုက်၏။

"ငါ မင်းတို့ကို ဝေဖန်တာတော့မဟုတ်ဘူး... ဒါပေမယ့် မင်းတို့ ခြောက်ယောက် ပေါင်းတာတောင်မှ သူ့ကို အနိုင်မယူနိုင်ဘူး... မင်းတို့ကောင်တွေ တကယ် ရှက်ဖို့ကောင်းတာပဲ... မင်းတို့ကောင်တွေက ငါတို့ကလပ်ရဲ့ မျက်နှာကို အိုးမည်းသုတ်လိုက်တာပဲ..."

ပါ့စ်က ခါးသီးစွာ ပြုံးလိုက်သည်။

"ထိုက်ချီ... မင်းက အလျင်နှုန်းမှာ နာမည်ကြီးတယ်... ဒါပေမယ့် မင်းတောင် သူ့ကို မတားနိုင်ခဲ့ဘူး မဟုတ်လား... မင်းရဲ့အလျင်တောင် သူ့ကို မမီမှတော့ ငါတို့တွေထဲက ဘယ်သူက မင်းထက်ပိုမြန်နိုင်မှာလဲ... ပြီးတော့ ခွန်အားအရဆိုရင် နောက်ဆုံးတော့ ငါ့ထက် ပိုသန်မာတဲ့လူကို တွေ့ခဲ့ပြီ... အဲ့တာကြောင့် ရှုံးရလည်း ကိစ္စမရှိပါဘူး..."

နတ်နဂါးစစ်သည်Where stories live. Discover now