Delicate Beauty

Chapter 6

Third Person's POV

SA PANAHON ngayon, hindi mo talaga masasabing magiging maayos din ang lahat. Maraming bagay na hindi natin mabibigyan ng sapat na dahilan at eksplanasyon. As saying goes by, everything happens for a reason, therefore, we couldn't explain why things happens so fast and it's just so frustrating what could be the reasons are.

It's just sad to think that we leave things behind just as that. It is what it is. And we couldn't afford to stay behind the doors and solve the problem that don't have any formula.

As Odessa finally understands the reason behind his sudden dissapearance, she couldn't help it but to feel the sadness. Ilang taon bago niya nalaman iyon at gusto niyang damayan ang dating hinahangaan, gayunpama'y sa tingin niya ay hindi na niya iyon magagawa pa kahit kailan, sapagkat may sarili siyang hamon ng buhay.

At ang tangi niya lamang magagawa ngayon ay ang kalimutan na ito at manatiling tutok sa sariling buhay. Ang katotohanang hindi sila tinadhanang magkita sa magandang pagkakataon ay tanggap niya dahil naniniwala siyang iyon ang nakatadhana.

But even so, the only thing she cannot afford to lose are his masterpiece. She bet that it will stay on her mind and heart forever as if like it was engrave on it.

"Odessa, gusto mo bang sumabay na sa'kin pauwi?" saad ng isang kasamahan niya sa trabaho dahilan upang mabalik siya sa huwisyo.

Lumingon siya sa dalagang katabi na may magaang ngiti. Sinuklian niya rin ito nang matamis na ngiti at tumango.

"Sige," tipid niyang saad at tsaka natawa sa sarili.

She doesn't know how to address her properly because she wasn't used of having friends before. Isa rin ito sa mga janitress na nakilala niya sa mga nakalipas na araw ng pagtatrabaho niya sa resto. Ang pangalan niya ay Nyl Chamae. May maganda itong mukha at magaang ngiti. She admires the way she talk because it's just so soft and clear.

Aside from that she's full of positivity and that she's passionate about her work.

"Pero daan muna tayong palengke. Wala na kasing stock sa bahay eh kailangan ng mga kapatid at nanay ko hehehe," sambit nito at tsaka siya nginitian.

But sometimes, she finds her cute because she looks innocent.

"Sige. May bibilhin din kasi ako,"

"Talaga?" usal ng huli at lumambitin sa braso niya. "Alam mo, parang meant to be tayo bhe. Kita mo parehas tayong may bibilhin, hehehe," dagdag nito at tsaka siya hinila palabas ng locker room.

Nagpatianod na lamang siya dito pero tamang-tama naman talaga ang pagkakataon dahil may kailangan talaga siyang daanan sa palengke.

Sinalubong sila ng maaliwalas na tanawin sa labas ng resto. Isa sa mga bagay na maganda sa kanilang probinsya na kahit maraming mga pinapagawang pasyalan ay marami paring puno at nananatili ang kalinisan sa paligid. Kung may mga usok man ng sasakyan ay bihira lamang.

Tumawid sila sa kabilang kalsada at doon sila nagsimulang tahakin ang paradahan ng mga tricycle, mga tricycle na iisa lang din ang kulay.

"Kuya, magkano po sa pamilihan bayan ng Sillas?"

"Singkwenta isa, ineng,"

"Ay grabe naman kuya. Wala po ba tayong tawad diyan?"

Nanlaki ang mga mata ni Odessa sa sinabing iyon ni Nyl. Sinubukan kasi nitong tumawad sa pamasahe. Hindi niya alam ngunit parang nagi-init ang magkabilang pisngi niya. Isa din kasi iyon sa katangian ng dalaga at madalas ay nasa katwiran naman ito.