15.Bölüm

244 10 1
                                    

Ben ve lavinyayı Bartu ve barlası aynı nezarethaneye attılar lavinya "gerizekalılar mal misiniz siz yaa" dedi bağırarak "size dokunmayacaklardı" dedi bartu sinirle

Gözlerimi devirip "hayır dur diyoruz daha sert vurmaya başlıyorsunuz" dedim sinirle içeriye alaz abim ve Ayaz abim girdi gülerek "abiimm" dedim alaz abim "güzelim ne oluyo burda" dedi bartuyu gösterdim"hepsi bunların yüzünden" dedim

Ayaz abim"anlatın ne olduğunu" dedi ilk defa sinirli görmüştüm Ayaz abimi

Olayı anlattıktan sonra dışarıya çıktılar lavinya "şuan farkında mısınız kasten yaralamadan hapis yatabilirsiniz'' dedi

İçeriye polis geldi ve anahtar ile kapılarımızı açtı bu kadar kolay mı koşarak abimlerin yanına gittim "saldılar bizi ne oldu" dedim heyecanla Ayaz abim "para teklif ettik kabul ettiler" dedi derin bir 'oh' çektim ve alaz abime sarıldım

"Eve gidelim görüşeceğiz küçük" dedi yutkundum

~~~

Eve gelmiştik hemen odama kaçmak için hamle yaptım ama nafile abim "Duru çabuk salona!!" diye bağırdı oflayıp salona geçtim alaz abim de salona girdi "evet Duru hanım şu olayı düzgün anlat bakalım" dedi

Kafamı salladım ve konuşmaya başladım "biz alışveriş yapmak için benzinliğe geldik biz alışveriş yaparken yanımıza iki tane çocuk geldi kadir ile batu işte bizimle tanışmak fln istediler ama biz istemdik sonra bize sıkıca dokundular fln bizde bağırmaya başladık işte Bartu ile Barlas geldi olaylar karşıtı" dedim abim sıkıca bana sarıldı

"Abim sana birşey olmadı ya gerisi beni ilgilendirmez" dedi ve saçlarıma sıcak bir öpücük bıraktık gülümsedim

"Seni seviiyomm" dedim abim "bende hadi yat yarın önemli bir gün" dedi ve göz kırptı bende gülümsedim lavinya ile aynı oda da kalıyorduk koşarak odaya girdim lavinya "kızım biz ne yaşadık ya" dedi güldüm "valla be" dedim üst ranzaya çıkarak lavinya "çocuken hırsız polis oynardık hatırladın mı" dedi lavinya gülümsedim "evet hatta biz hırsız olmuyorduk hep bora abim oluyordu" dedim

lavinya kahkaha attı "Evet hatta bir keresinde canımız elma çektiği için rüslem amcadan elma araklamıştık" dedi gülerek"evet" dedim
Lavinya"siz görüşüyor mususunuz" dedi "hayır dedi en kısa zamanda ziyarete geleceğim ama gelmedi" dedim mutsuz bir tavırla

Gözlerimin dolduğunu hissettim lavinya "ama bora abi hep böyleydi aşkım derdi en kısa zamanda ama çok uzun oluyordu sıkma sen canını" dedi omuzumu silktim

"Ama her zmn yazıyorum ne bana geri dönüyor neden geri arıyor" dedim ve göz yaşım akmaya başlamıştı "ben onu çok özlüyorum".dedim gözlerimden yaşlar akarken lavinya ağladığimi anlayacak olacak ki benim ranzama çıktı

Lavinya "sakın ağlama işi vardır güzelim bora abi seni çok seviyordu ve halada seviyor" dedi bana sıkı sıkı sarılarak bende ona sarıldım burnumu çekerek "çok yansıtmamaya çalışıyorum ama çok özlüyorum bora abimi" dedim lavinya kafasını salladı ve alnımdan öptü gülümsemeye çalıştım lavinya"hadi uyu sen yoruldun bugün bende kitap okuyacağım" dedi kafamı salladım lavinya kendi ranzasina indi üstümü örttüm ve uyudum

~~~

Gözlerimi araladım hava daha karanlıktı telefonumdan saate baktım 3.50'ydi sessizce ranzadan indim ve mutfağa çıktım kendime kahve hazırlayıp balkona çıktım içerden örtü alıp üstüme örttüm ve kahveden bir yudum aldım
Kapı açılma sesi duydum kapıya doğru döndüm ve lavinyaya gülümsedim "sende mi uyuyamadın" diye sordum kafasını salladı ve yanıma oturdu
Örtü ile onun üstünde örtüm lavinya "Duru ben uzayı çok özlüyorum" dedi gözlerinden yaşlar süzülerek lavinya ya sıkıca sarıldım "üzülme bebeğim" dedim benimde gözlerim dolmuştu

Abilerim Where stories live. Discover now