Ayol ben geldimmm
Bakalım neler bekliyor bizii
Umarım beğeneceğiniz bir bölüm olur.
Fazla uzatmadan 2460 kelimelik bir bölümü size bırakıp kaçıyorumm
Seviliyorsunuz kutup yıldızlarımm <3
(Sanemlerin evi)
18.00
Tomris ' den
"Öyle işte. Herşey o Selma cadısının yüzünden olmuş." Diyen halamı dinliyordum. Bizi saatler önce Canla basmamış gibi gayet sakin bir şekilde karşılamıştı.
Aslında herşeyi yapanın Selma olduğunu anlatıyordu.başından beri Selma ve halamın cezaevinde karşılaştığı Maral dedikleri kadınla yaptığı iş birlikçiliğinden halamı cezaevine göndermişlerdi.
Ama en son Selma, Besra teyzemi öldürecekken yakalandığı için onu almışlar ve halamı bırakmışlardı.
Halamın sürekli bana ve Can'a ters ters bakmasından rahatsız olup, "Ne oldu hala?" Diye sormamla halamın kaşları havalanmış ve "Konuşacağız." Demişti.
"Konuşalım." Dediğimde halam kendi kendine güldü. Resmen onun kayıp ikizi bir kızdım. Çoğu konuda halama çekmiştim. Annemle Babam hep öyle söylüyordu.
'Aynı halası.' 'Halası kılıklı.' 'Bunun halası da aynı böyleydi.' Cümlelerini şu 17 senelik hayatımda çok kez duymuştum.
Kız çocukları genelde halaya çekermiş derler.
Sahiden de öyleydi. Halamın ikiziydim. Tek farkımız o saçlarını kırmızıya boyamayı severken, bense siyaha boyamayı seviyordum.
Alya zaten direkt annesiydi. Halam kırmızı saçlı diye, o da sürekli saçlarını kırmızıya boyuyordu.
Zilin çaldığını duyduğumda hemen ayağa kalktım ve halamlar bana bakmaya başladı.
"Nereye?" Diye sorarken bana hâlâ saatler önce ki olaydan dolayı sinirliydi.
"Zil çaldı?" Diyerek kapıyı gösterdiğimde "Sen otur ben açarım." Demiş ve kendisi ayağa kalkıp kapıyı açmıştı.
"Sanem!" Diyen annemin sesini duyduğumda halamla kapının önünde sarılmışlardı.
Annemden ayrılan halam, babama da sarılmış ve içeriye davet etmişti.
Halama bu sefer de ben aynı bakışları atmaya başladığımda annemle konuşan halama "Hala." Diye seslendim.
Yüzlerindeki gülümseme düşmüş ve anında bana dönmüşlerdi.
"Ha kızım." Dediğinde bana karşı gülümseyerek sol elini beline atmıştı.
"Tahmin ettiğim şeyi yapmayacaksın değil mi?" Dememle annem, "Neyi kızım? Sanem ne oldu çabuk anlat." Demiş halam da gülerek annemin omuzuna vurmuştu.
"Ay Gülsüm, bir şey olduğu yok. Siz gelmeden önce biz Tomrisle kendi aramızda sır olan bir şeyi konuşuyorduk. O da size söyleyeceğimi zannetti."
"Hala!" Diye bağırmamla merdivenler de beliren Can'ın da "Anne!" Diye bağırması bir olmuştu.
"Anne ne oluyor?" Diyerek ayağa kalkan Alya da olaya dahil olduğunda halam hepimize bağırmıştı.
"Ay yeter! Bir şey olduğu yok. Geçin oturun sinir etmeyin beni ya, daha yeni cezaevinden çıktım ben!"
Babam, "Yıllarca kalmış gibi davranman beni öldürüyor Sanem." Dediğinde halam, babamın koluna vurmuş ve "Sus be! Geçin hadi. Kurtulmamın şerefine sizlere güzel bir sofra hazırlayacağım!" Diyerek mutfağa gitmişti.
YOU ARE READING
ARAMIZDA SIR ÇOCUKLAR
ChickLitTerden ıslanmış olan saçlarımı gözümün önünden çekerek okşamaya başladığında "Bu olanlar aramızda sır olarak kalsın." Dedi sakin ses tonuyla. "Tamam. Aramızda sır olsun." Dedim gülümseyerek. Yüzünü eğip yüzüme bakınca kendimi ona daha çok yasladım...