Ika-dalawampu't anim na Kabanata

Start from the beginning
                                    

Because all the Gods and Goddesses are angry at him. Walang mas nakakaintindi sa kanya kung hindi ako. I know him. Because he's that kid. Kaya kahit sabihin niyang nandidiri siya sa sarili niya, hindi ko yun makita sa kanya. He's the kindest man that I know. And it's frustrating that people treat him like this.

"Subukan mo lang Martha. Subukan mo lang saktan si Rebel ulit, handa mo yang mukha mo, manghihiram ka ng mukha ng kabayo!"Sigaw ko. Tch, feeling maganda retokada naman. 

Hindi lang ako nagsasalita. But I saw burns on his body. Alam kong minamaltrato din si Rebel. Kahit gaano pa kaganda ang katawan niya, whenever I see those burns di ko magawang hindi masaktan kapag napapatitig ako.

Maybe that's his driving point kaya niya yun ginawa kay Dad. Kaya niya ako tinakas sa madilim na mundong iyon because he wants to save me. Sobrang hirap na hirap na ako sa buhay ko noon, I just feel so hopeless, ni hindi ko alam if there's any hope for me anymore but he came. Siya yung naging suporta na kailangan ko sa buhay ko. He became my peace. 

At nagagalit ako sa mga naririnig ko kay Martha ngayon. Feeling entitled! Gusto niya yung posisyon niya na Doktora? Ganun na ba siya nasisilaw sa kayamanan? Wala siyang pinagkaiba kay Dad! They're both the same. Mga halimaw sila! 

"Rebel, you need to calm down, grandson." Sabi ni Lolo Antonio 

"At ano? Hahayaan mo na naman yang babaeng yan!?" Duro niya kay Martha and he cried in pain at tumulo na lang ang luha niya, "Siya ang may kasalanan ng lahat, Lolo! Siya! Hindi na ako magtataka na siya din ang may pakana sa pagkalat ng pagkatao ko bilang anak ni Apolaki! Now, the Gods and Goddess are after me too. Especially Sitan!" 

"Rebel.."

Di na niya natiis manatili dito sa lugar at tumakbo na lang siya paalis. I can't leave him like this! Tumakbo na rin ako at hinabol ko siya. Ang bilis niyang tumakbo!

 Well, he is a fighter! Di ko alam kung saan pupunta si Rebel pero hinabol ko na lang siya. I know he needs me. Walang mas nakakaintindi sa kanya ngayon kung hindi ako. 

He threw some rocks and napadpad siya sa isang karagatan. He was punching the sand at kitang-kita kung paano siya nasasaktan ngayon.

I decided to sat beside him at tsaka ako humiga sa balikat niya, "Sasamahan kita. Alam kong ayaw mo ng ganito pero nandito lang ako para sa'yo, Love." 

"Serissa, di ko na sila kaya. Pagod na pagod na ako. Tangina naman.." He closed his eyes at patuloy ang luha na tumutulo sa mga mata niya, "Puro na lang sila Pera, pera, pera! Lahat na lang ng tao nabubulag sa pera! Kapag wala kang kwenta, inutil ang tingin sa'yo. Kaya gusto ko yumaman. Gusto ko maging Architect. Mas mayaman pa sa Tita ko!" 

Tinadyakan niya yung sand and he looked so angry. He has the right to feel this way. Gusto kong samahan siya. Na maramdaman niya na hindi siya nag-iisa. Iyon ang gusto kong maramdaman niya.

"Akala mo naman napakagaling niyang magulang!Wala silang pakealam sa'kin! I need to survive in order to live. Ganun ako lumaki. Di naman ako tanga, alam kong maraming nayayabangan sa'kin, but I just can't understand people. Dahil buong buhay ko, lagi akong trinatraydor. Ngayong alam ko na kung sino ang pumatay kay Mama, how can I just fucking shut up!?"Sigaw na lang ni Rebel 

How can I even make him feel better? Lumapit ako sa kanya at niyakap ko siya ng mahigpit. Nanginginig siya and he doesn't mind that I saw this side of him. Okay lang naman na Ilabas mo yung nararamdaman mo.

If you feel angry, frustrated, sad or you just don't understand anything, okay lang na Ilabas mo ang lahat. Don't keep all the feelings inside of you dahil mauubos ka. All of your feelings are valid. Don't see your emotions as your enemy, kung ano man nararamdaman mo ngayon, lahat yan ay valid. 

"May ibang paraan para lumaban sa kanya, Rebel. Hindi yung ganitong paraan. Hindi yung kasamaan ang gagamitin. We're both heroes, labanan natin siya ng patas. Kasama mo'ko, hindi kita iiwan." Sabi ko na lang sa kanya 

Hinawakan ko ang mukha niya and I wiped his tears," You can vent on me. Treat me as your rant person! I'm going to listen to you. Wag mong sarilinin ito lahat, Rebel. Girlfriend mo'ko." I smiled at him.

"Then, can I have request?" Tanong ni Rebel.

"Oo naman! What is it, Love?"I asked him. 

"I want to lie down on you. Gusto ko munang magpahinga..." 

"Yun lang naman, pala! Pwedeng-pwede."Umupo ako ng maayos and then I tapped my legs para makahiga siya sa legs ko. I smiled at him at agad naman na humiga si Rebel sa mga binti ko. I touched his hair and I giggled. It's amazing that he is still glowing even if madilim dito sa lugar

"Wag kang mag-alaala, matutupad mo yung mga pangarap mo, noh! I'll be at your side, sigurado akong magiging mahusay kang architect."Sabi ko na lang and he smiled a bit. Hindi man niya pinapakita yung mukha niya but I can see him smiling. 

"Bakit ba ang bait mo sa'kin Serissa? You know how dangerous I am, you saw my red hair, and you saw how torn my family is. But you are still willing to accept me. Kahit gaano ako kagago."Sabi ni Rebel

"Kasi mahal kita. Kahit sino ka pa, kahit ayaw mo sa pinanggalingan mo, tanggap ko kung sino ka. Ganun kita kamahal." I smiled at him. 

"Damn it,"

Agad naman siyang tumayo and I was surprised that he pinned me down on the sand. Namula na lang ako nung nagtama yung mukha naming dalawa. Ang bilis ng tibok ng puso ko at mas lalo akong namula. He touched my cheeks at tinignan na lang niya ako ng seryoso. 

"Pwede mo'ko sipain paalis if I am crossing the line. Serissa, isang beses ko lang sasabihin ito. Can I kiss you?"He asked me.

"I mean...bakit ka nagpapaalam pa? You're my boyfriend already, Rebel."Sagot ko at di ako makatingin ng diretso dahil nakabalandra yang kagwapuhan niya! 

"Consent is important. And I respect you. Ayokong ipilit ang ayaw mong–" 

I pulled him closer and I kissed him. He looked surprised at it and he held my cheeks and he started kissing me. He breathed deeply and he kissed me deeply. 

I took him by the shoulders. I looked at him. And he looked at me. I could feel the waves are splashing through us at titig na titig lang ako sa kanya. The kiss was steamy, hot and wild. My hair sticking to my cheeks, at halos basang-basa na rin ang damit ko.

Rebel, too, is soaked through, his hair is already wet and his chest heaving. He breathed deeply at lumapit siya sa leeg ko and he planted kisses on it at napapikit na lang ako and I reached on his hair. I am all lost in his kiss, my defenses give away before this hot, hungry mystery that lies between us.

"Ehem," Umubo naman si Lolo Antonio at nagulat na lang kami pareho ni Rebel at sabay kaming napatayo.

"I thought you were sulking?"

"Whatever, gramps. What do you want?" He asked at agad naman niya sinungitan ang Lolo niya.

"This kid. Sa tingin mo ba talaga papabayaan na lang kita ng ganun? Now, that woman revealed that she killed my dear daughter sa tingin mo ba wala akong gagawin?"Tanong na lang ni Lolo Antonio sa kanya and he pat his head. 

Mas namula lang si Rebel and he slapped his hand away,"Lolo, 20 years old na ako. You can't keep on treating me like a kid!"

"You're still a kid, you idiotic grandson of mine!" Sigaw ni Lolo Antonio sa kanya. 

Lumapit sa'kin si Lolo Antonio and he sighed deeply, "Pasensya na Serissa nakita mo pa yon. Iha, bantayan mo lalo yang batang yan. Hindi tayo pwede basta-basta na lang na kumilos ngayon na gumagawa na ng galaw ang evil organization."

Alam ko ang sinasabi niya. Wala rin akong balak na umurong sa mission na ito. I want to know it, too. Why are the Gods and Goddesses angry at him? At bakit siya hinahabol ng evil organization? Ano ba ang kailangan nila kay Rebel? 

Crimson Nemesis (Mitolohiya Series #3)Where stories live. Discover now