Sinda | Taekook

0.8

Sabah yanımda yastığıma sarılmış bir şekilde kalkmış tim yanımda Taehyung yoktu işi olmalı ile düşündüm belki de işi vardı... aslında onunla konuşmak istiyordum ama şuan olmazdı
kalktığım gibi elimi yüzümü yıkayıp hemen aşağıya mutfağa inmiştim.

salonda uyurgezer gibi dolaniyordum aslında dolanırken bir yandan da neden bu evdeyim diye düşünüyordum neler olmuştu neler yaşanmıştı diye ama en azından güvendiğim bir jiminim vardı en yakın dostumdu.Ondan başka zaten bir, dostum yoktu...

hemen mutfağa gittim kendime biraz kahvaltı yapmıştım zaten çok fazla yapmamıştım.sakinca kahvaltımı yapıyordum aslında taehyungun izni ile evden ayrılmamalıydım ama burası benim evim değildi üstelik Taehyung ile yakın değildim

onu yavaş yavaş tanıyordum ama yine de küçük iltifatlarindan çok hoslaniyorum nedense içimi kelebek kelebek yapan küçük cümleleri çok güzeldi.ona karşı bir his hissediyordum ama bunu Taehyung için açıklayamazdim çünkü herkese ufak ufak güvenen birisiydim mesela

Taehyung bize geldiğinde babamın beyin kanaması geçirdiğini adım adım hatırlıyorum herkes oradaydı bazı kameralar ve koşarak o beni kucağına almıştı iltifatlar söylüyordu ama yaşadığım kötü olay için onları duyamiyordum

kahvaltımı bitirdiğim gibi en sevdiğim dizi Snowdrop başlamıştı onu izliyordu zamanım yavaş yavaş geçiyordu en güzel zamanım Snowdrop izlemekti.kafami gömdüğüm an telefonumda çalan mesaj sesleri ile uyandım bu arayan jimindiii en son onla dün sabah konuşmuş tüm
telefonumu aldığım anda onun mesajlarını okumaya başlamıştım...