Devils are angels in disguise

Chapter 1

Kinabukasan, nagising ako nang maramdaman ang pagdampi ng sinag ng araw sa aking mukha. Tumatagos iyon mula sa maliliit na butas ng bubong.

Umungot ako nang maramdaman ang sakit ng katawan. Naupo ako at nakapikit na minassage ang balikat.

"Are you awake?" Isang baritonong boses ang nagpamulat sa aking mata.

Natigilan ako sa pagkilos at nahigit ang hininga.

"Hey..." narinig ko ang pagkilos niya. Naramdaman ko ang paglapit niya nang maramdaman ang init ng kaniyang katawan sa aking likuran.

Napalunok ako at nanatili sa ganong posisyon.

"Hey? Are you alive? Bakit hindi ka humihinga?" Sinilip niya ang aking mukha. Gumalaw ang mata ko para tingnan siya pero agad ko ring iniiwas ang tingin nang magtama ang mata namin.

"Hey!" Sinundot niya ang pisngi ko. Umikot siya at tuluyang nagtungo sa harapan ko.

Napalunok ako nang tumambad sa akin ang hubad niyang katawan. Litaw ang magandang hubog ng dibdib at abs.

Natawa siya nang mapansin iyon. Naupo siya at pinantayan ang lebel ko. Sinuri niya ang mukha ko at pilit hinuli ang tingin ko ngunit pilit ko itong iniwas.

Nang mapansin iyon ay nailing siya at muling mahinang natawa.

Tumayo at tumalikod siya matapos akong pakatitigan iyon. Doon ko lang nabitawan ang hiningang kanina pa pinipigilan. Halos maubo pa ako nang matanto kung gaano kahabang hininga ang nawala sa akin.

Tiningnan ko siya habang hinahabol ang hininga. Nililibot niya ang tingin sa aking apartment. Sinipat niya ang nakakalat na mga timba at sinilip ang bubungan na tinatagusan ng sinag ng araw.

Sa tangkad niya ay nagawa niya pang hawakan iyon. Napalunok ako.

So hindi talaga ako nanaginip kagabi? Totoo lahat ng iyon?

WHAT THE FUCK?!

Marahan akong tumayo at pasimpleng kinuha ang tambo para ipamalo sa kaniya.

"S-Sino ka?!" Sigaw ko nang itapat iyon sa likuran niya.

Prente niya akong nilingon at umangat ang kilay nang makita ang hawak ko.

"This house is a mess..." Tumalikod muli siya at hindi alintana ang nakaabang na pamalo sa kaniya. Naglakad siya habang nasa likuran ang kamay.

Nilibot ko ang tingin sa apartment. It's true. Magulo talaga ito. Pero bakit tila na offend ako nang sa kaniya pa manggaling iyon?

"Tinatanong ko ang pangalan mo!" Sigaw ko.

"One pair of cutlery? One glass?" Narinig kong bulong niya sa sarili nang sipatin ang lababo ko.

"How about pots and pans? Where do you cook? I don't see any stove as well..." nailing siya sa sarili. Kumunot ang noo ko.

"Excuse me?!" Kinuha ko ang atensiyon niya. Nilingon niya ako. Hindi ko mawari kung nanghuhusga o dismayado ang tinging ibinigay niya.

"How are you surviving?" Tanong niya. Umawang ang labi ko. Hindi makapaniwala.

Nandito ba siya para husgahan kung anong klaseng pamumuhay ang meron ako?

Lumakad siya palapit sa akin. Napalunok ako at humigpit ang pagkakahawak sa walis.

"Diyan ka lang!" Pigil ko nang makarating siya sa kabilang dulo ng walis. Huminto siya.

"Sino ka ba? A-At paano ka nakapasok kagabi?" Kinakabahang tanong ko. Lumabi siya at itinaas ang kamay.