" ငါလည်း မင်းပိုပြောဖို့မေ့နေတာတစ်ခုရှိတယ်ဟွန်း။
ငါ့နောက်ကျောကဒဏ်ရာကိုသွေးထွက်မလွန်အောင်ဆိုပြီး ငါ့ခန္ဓာကိုယ်မှာ သိုင်းပြီးစည်းပေးလိုက်တဲ့မင်းရဲ့အပေါ်ဝတ်ရုံလေးကို သေချာသိမ်းထုပ်စည်းနှောင်ပြီးသေတ္တာလေးတစ်ခုထဲလုံခြုံအောင်ထည့်ထားတယ်။
ပြီးတော့ ဘုရားကျောင်းထဲမှာ အဲဒီ သေတ္တာလေးကို ကောင်းကောင်းမြေမြှုပ် သဂြိုလ်ထားတယ် မင်းမရှိတော့ဘူးအထင်နဲ့ပေါ့။
အဲဒီအုတ်ဂူလေးဆီကိုလည်းအမြဲသွားပြီး မင်းကိုချစ်တဲ့အကြောင်းလွမ်းတဲ့အကြောင်းတောင်းပန်ချင်တဲ့အကြောင်းတွေ ပြောပြောပြီးငိုမိတယ်။
တစ်ခါတစ်လေ တမေ့တမောနဲ့ ညဘက်အထိအုတ်ဂူရှေ့မှာထိုင်နေမိလို့ ဂျောင်ဝန်းနီးက စိတ်ပူပြီးလိုက်လိုက်ခေါ်ရတာအမောပဲ။
ဒီကပြန်ရောက်တဲ့အခါ ငါတို့ အဲဒီအုတ်ဂူဆီ သွားပြီး မင်းအပေါ်ဝတ်ရုံလေးကိုပြန်သွားတူးကြမယ်လေ "
သူ့စကားကိုဟွန်းက ငြင်းဆန်သည်။
" ဟင့်အင်း ပြန်မဖော်နဲ့တော့ ဒီအတိုင်းပဲ ထားလိုက်ရအောင် ။
မင်းကိုမကာကွယ်နိုင်ခဲ့ဘဲ နာကျင်စေခဲ့တဲ့ အတိတ်က ဆောင်ဟွန်းကို အဲဒီနေရာမှာပဲ မြှုပ်နှံလိုက်ပြီ။
လက်ရှိမှာတော့ မင်းဘေးနားမှာ မင်းကို မထိခိုက်အောင်ကာကွယ်စောင့်ရှောက်နိုင်တဲ့ သန်မာတဲ့ ဆောင်ဟွန်းအဖြစ်နဲ့ပဲရှိချင်တယ်။"
သေချာစဥ်းစားကြည့်တော့ ဆောနူးနဲ့ဟွန်း စတွေ့ချိန်ကတည်းက အသက်အန္တရာယ်ကြားမှာ ရှင်သန်ဖို့ကြိုးစားနေကြရတာ အခုပြန်တွေ့ပြီးနောက်ပိုင်းမှာလည်းထူးမခြားနားပင် အသက်ကိုစွန့်ပြီး နိုင်ငံအတွက် ကြိုးစားရုန်ကန်နေရဆဲ။
အခက်အခဲတွေကြားမှာဆုံတွေ့ခဲ့ရပြီးချစ်ခွင့်ရခဲ့တာမို့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပိုပြီး တန်ဖိုးထားမြတ်နိုးမိသွားကြတာဖြစ်မည်။
ခရီးအဆုံးထိ တွဲလက်တွေမြဲနေဖို့ တိတ်တိတ်လေးဆုတောင်းရင်း...
.
.
"ဘုရင်က
ငါအကြံပေးတဲ့အတိုင်း ငြိမ်ငြိမ်မနေဘဲ၊ စစ်သူကြီးချုပ်နဲ့ဒယ်ဂွန်ကို အောက်လမ်းအစီအရင်နဲ့ တိုက်ခိုက်နေပြီ။"
YOU ARE READING
Majestic Love Story In Dae Goguyeo
Fanfictionစစ်ထွက်ခါနီးတိုင်း ဒီစစ်ပွဲက ကိုယ့်ရဲ့နောက်ဆုံးစစ်ပွဲဖြစ်သွားနိုင်တယ်ဆိုတဲ့စိတ် အမြဲထည့်ထားတယ်။ အသက်ပေးပြီးကာကွယ်နေတဲ့ဒီဂိုဂူလျောမြေဆီကနေ လိုချင်မိတာဆိုလို့ မသေခင်မှာနမ်းရှိုက်သွားချင်တဲ့ ပါးအိအိလေးတွေရဲ့ပိုင်ရှင် အရှင့်သားပဲရှိပါတယ်။ စစ္ထြက္ခါနီးတိ...
43.မြားဒဏ်ရာ
Start from the beginning
