Bölüm 9: Kuma

23.5K 727 64
                                    

Geçen günler kimseyi değiştirmezken değişen tek şey Azad'ın Şilan'a daha iyi olmasıydı. Gün geçtikçe karısını gerçekten seviyor, kırdığı gönlünü de almak için elinden geleni yapıyordu. Eve eli boş dönmez olmuş, karısının yanından ayrılmak istemez olmuştu... Anlam veremediği bir şekilde geçen her gün daha çok bağlanıyordu karısına, gözünden kara bir perde kalkmıştı sanki...

Koca iki hafta geçmişti, Behiye hanımın kararları da gün be gün kocası Mahsun Ağayı etkisine alıyordu.

"Görmez misin Azadımı, günden güne çöker.." dedi Mahsun Ağaya.

"Ne dersin kadın? Ne yapayım?"

"Bu kız eyileşmez artık, sen benden ey bilirsin ki aşiret bebe ister."

"Her gün aynı şeyleri konuşur durursun kadın, az daha duralım hele."

"Ey, duralım duralım. Sen dur, ben durmayacam. Bulurum oğluma, bize erkek bebe verecek bir kadın." Diyerek hışımla kalkıp kocasının yanından içeriye gitti.

Ellerini dizlerine vurarak kalktı Mahsun Ağa.

"Devran!"

Kapıdan geri dönüp amcasının yanına geldi Devran.

"Buyur amca.."

"Dükkana mı gidersin?"

"He amca."

"Bekle, bende gelirim."

"Tamam, arabadayım." Diyerek dışarı çıktı Devran. Arabasına binip amcasını beklemeye başladı.
****

"Hadi çimen gözlüm, az kaldı.."

"Offf, olmaz Azad olmaz zorlama!" Azad karısına sarılıp boynunu öptü.

"Hemen pes edersin çimen gözlüm, olmaz ki.."

"Yapamam işte, kımıldamazlar yerinden görmez misin?!"

"Olacak, yapacan."

Odalarında yürümek için deneme yapıyorlardı ama Şilan adım dahi atamıyordu. Odanın kapısı tıklatıldığında Azad karısını yatağa oturtup kapıyı açtı.

"Azad'ım..." Diyerek Behiye odadan içeriye girdi. Müsait olup olmakdıklarını da düşünmüyordu bu kadın.

"Buyur ana?"
"Ne yaparsın?"

"Deneme yaparız ana..." Yüzünde alaylı bir gülümseme oluştu Behiye'nin.

"Pek işe yarayacağını sanmam.." Azad öfkeyle soluyup anasına baktı.

"Ne diyecen ana? Söyle de işim vardır benim."

"Azad, böyle olmaz oğlum. Gözümün önünde çökmene el vermez içim. Berfin vardır Raşid'in kızı, deli olur sana. Onu alayım sana.." Azad anasını kolundan tuttuğu gibi odanın dışına çıkardı.

"Bir daha ana! Bir daha sakın böyle saçma sapan konuşmayasın. Anam demem kırarım kalbini yeter!" Kapıyı sertçe kapayıp dolabı açarak büyük çantayı çıkardı. Şilan tuttuğu göz yaşlarını salmamak için zor tutuyordu kendini. Azad çantayı çıkarınca onun gideceğini zannedip serbest bıraktı yaşlarını.

"Gideceksin?" Diye sordu korkuyla. Burnundan soluyarak elbise, çamaşır bulduğunu çantaya dolduran kocası ona döndü. Elindekileri bırakıp karısının dizlerinin dibine çöktü.

"Birlikte gidecez...yeterdir bu kadar.." geri dönüp eşyaları topladı. Valizin ağzını kapattı. "Bekle hemen gelirim çimen gözlüm..." Odadan çıkıp kapıdaki Berat'a verdi valizi arabaya götürmesi için. Geriye dönüp karısını kucağına alarak çıktı odadan.

ŞİLANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin