ထို့အပြင် ဘာမှမဟုတ်တဲ့ ယင်ကောင်တစ်ကောင် ကလေးမွေးတာမျိုးကိုတောင် တစ်ဆိတ်ကိုတစ်အိတ် လုပ်ချင်နေကြသူတွေလည်း ဖြစ်နေတာကြောင့် ရပ်ကွက်ပါးစပ်က ခညောင်းဦးအတွက်တော့ ကြောက်စရာအကောင်းဆုံးပင်။ လူးလွန့်မောင်ကလည်း အံ့ဩဖွယ်ကောင်းအောင်ပင် ခညောင်းဦးကဟိတ်ဆိုရုံနဲ့ တန်းတိတ်သွားခဲ့လေသည်။
" ငါတို့.. အိမ်ပြန်ကြရအောင်လေ ငလူး..။ မိုးလည်းချုပ်တော့မယ် "
" ဟုတ်သား! မင်းဗိုက်ဆာနေပြီလား ငပြူး..။ လာလာ.. ပြန်ကြစို့! "
နှစ်အတော်ကြာသည်အထိ မတွေ့ဖြစ်ကြတော့တဲ့ ငယ်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်လုံးကို နှုတ်တောင်မဆက်ဘဲနဲ့ ခညောင်းဦးလက်ကိုသာ ခပ်တည်တည်ဆွဲကိုင်လို့ ဆိုက်ကားဂိတ်ဘက် လှည့်ထွက်သွားတဲ့ လူးလွန့်မောင်ရယ်။ ကျန်ရစ်ခဲ့သူနှစ်ယောက်မှာတော့ ပြောစရာစကားပင် ပျောက်ရှသွားလောက်အောင် ဖြစ်သွားရသည်။
" ငါတို့ခေါ်တော့ကျ အဆဲခံရပြီး ဆံရစ်ဝိုင်းခေါ်ရင်ကျ အဲ့ငလူးကောင်က ကြိုက်တယ်ပေါ့လေ။ ဘယ်မှာလဲ ငါတို့အတွက်တရားမျှတမှု! "
ထိုအခါ သူ့အပြောကိုလျစ်လျူရှုလို့ ချာခနဲလှည့်ထွက်သွားတဲ့ လင်းခန့်ကျော်ကြောင့် ကားထဲကနေသာ မင်းသန့်ပိုင်ဟစိဟစိနဲ့ လှမ်းခေါ်နေပါတော့သည်။
" ဟိတ်! သူ့နာမည်ကဘာတဲ့..။ ဪ.. သွားကျိုး! ဘယ်သွားမှာလဲ.. ငါလိုက်ပို့ပေးမယ်လေ "
" ယီးကိုသွားကျိုးလား! ဖြတ်ရိုက်လိုက်ရ.. အံကပ်ပါ ကျွတ်ထွက်သွားဦးမယ် "
စိတ်ကြည်မနေတဲ့ လင်းခန့်ကျော်က ဒေါသူပုန်ထစွာဖြင့် လက်သီးလှမ်းထောင်ပြပြီး လှည့်ဆဲလာတာကြောင့် မင်းသန့်ပိုင် ပြုံးမိသွားရလေသည်။
" ဟွန်းဟွန်း! အဲ့အတွက် စိတ်မပူနဲ့.. Ok! ငါကသွားဆေးတက်နေတာမို့ မင်းသွားစိုက်ချင်ရင်တောင် free service ပေးဦးမှာ သွားကျိုး! "
မကြိုက်ပါဘူးဆိုကာမှပဲ ဇွတ်ခေါ်နေပြန်တဲ့မင်းသန့်ပိုင်ကို အဖက်ပြန်လုပ်ဖို့တောင်မှ လင်းခန့်ကျော် သွေးတက်နေရပါပြီ။ ထို့ကြောင့် သူ့လက်ခလယ်ကိုသာ ခပ်မြင့်မြင့်လေး ထပ်ထောင်ပြလိုက်မိလေသည်။
YOU ARE READING
ငပြူးငလူး
General Fictionပဲပြုတ်သည်ငပြူးနဲ့ ဆိုက်ကားဆရာငလူးတို့ရဲ့ story လေးတစ်ပုဒ်
Part 9
Start from the beginning
