Pleasuring the Seducer

Simula

SIMULA

Don't be a tanga nga!"

"Don't be a tanga nga." Pang-ga-gaya niya sa boses ko.

To be honest, I've had enough of him I just can't resist this jerk argh!

"You're so bwesit." I rolled my eyes at him.

"You're so bwesit." Pang-ga-gaya muli nito ng may kasama ng pag me-make face.

Nauubos na ang pasensya ko sa lalaking 'to.

Sinamaan ko siya ng tingin pero bumawi lang siya sakin.

Dahil sa inis, Hinampas ko siya ng pagkalakas lakas sa kaniyang braso.

"Stop it Clairo! Nakakainis ka!"

Napatalon siya na tila isang palaka dahil sa pagkakahampas ko.

Hinawakan niya ang kaniyang braso bago mabilisang inangat ang sleeve ng kaniyang uniform. Namataan ko do'n ang isang pulang bakat ng kamay.

Kamay ko.

"Putangina naman Yuhlia! Anong klaseng kamay ba 'yan at parang prinactice sa pambubugbog! Tingnan mo oh!" Inilapit niya sa mukha ko ang braso niyang may bakat ng kamay ko.

Hindi ko napigilang matawa ng mahina nang talagang makita ko ang pulang bakat ng kamay ko sa braso niya.

"Tatawa ka pa talaga!" Sigaw niya sakin at ngumuso bago nito haplosin ang sariling braso na tila sa paraan na iyon mawawala ang hapdi.

Mas lalo akong natawa dahil sa reaksiyon niya.

He's so bwesit all the time pero napapatawa parin niya ako.

"Bakit ka ba kasi nang-iinis." Pag dadahilan ko habang tumatawa parin.

"E, ikaw e! Ang arte arte ng boses mo kala mo kung hindi nadumihan noong pinanganak!" Aniya.

Inirapan ko nalang siya at nagsimula ng naglakad. Randam kong sumusunod siya kaya hindi ko na siya nilingon.

Pagkalipas ng ilang minutong paglalakad, narinig ko ulit ang boses niya.

"Alam mo ba.." Napapikit ako dahil sa intro niyang ito ay alam kong kalukuhan ang sasabihin niya.

"Manahimik ka." I said with poker face.

I can't see his face but I know he's smirking.

"Tara na kasi sa cafeteria! Gutom na nga ako eh," Sambit niya.

Alam kong doon lang rin naman ito pupunta, sa pag sang-ayon sa gusto niya, hindi ko na pinatagal pa ang pangungulit nito.

"Let's go na nga! You're so daming sinasabi, like, it's all nonsense naman."

"I knew it! Papayag ka rin. Ako ba naman? Si Clairo Ciriaco na 'to, oh!" He said arrogantly.

Sinabayan niya ang lakad ko at agad yumakap sa aking braso.

Nginiwian ko siya na agad naman niya iyong nakita. Ang kaniyang mayabang na mukha ay unti-unting nag bago. His lips pouted.

"Oo na, oo na, jinu-judge mo nanaman buong pagkatao ko." He said while pouting his lips.

I chuckled. "You're so pa-cute masiyado. Let's go na nga." Tinanggal ko ang kamay niya sa braso ko at agad siyang hinila patungo sa cafeteria.

He's my only friend since highschool. Best friend rather. Lahat ng mga hirap na pinagdaanan ko sa highschool ay kasama ko siya. Sa mga achievements at fails ko ay nandoon siya. I'm so happy that I met him even he's so bwesit.