နတ်နဂါးစစ်သည်

၁၉၆ + ၁၉၇( ခင်ဗျား ရုပ်ရှင် ရိုက်ရင်လည်း ဒီလို အက်ရှင်ကားမျိုး ရိုက်စမ်းဗျာ... )

ထိုအခိုက်တွင် လင်ချူရွယ်မှာ ရှုချန်းကို ရုတ်တရက် ကြည့်မိ၏။ သူမနှင့်အတူ ဗြိတိန်ရှိအိမ်သို့ ပြန်မည်ဆိုသည့် မျှော်လင့်ချက်မှာ အမှန်တကယ် ဖြစ်လာပေလိမ့်မည်။

ထိတ်လန့်သွားသော ကောဟို ကို ရှုချန်း လျစ်လျူရှုလိုက်ကာ ကျိုးကျိဟို ထံသို့ သေနတ်တစ်လက် ပစ်ပေးလိုက်ပြီး ...

"လာ... အသင့်အနေအထား ချိန်ဖို့ ကျုပ် သင်ပေးမယ်..."

ရန်ရှန်း နှင့် အခြားသူများ သေနတ်ပစ်သည့်ဆီသို့ အာရုံ ပြန်ရောက်သွားကြသည်။ ရှုချန်း၏ အံ့အားသင့်ဖွယ် စွမ်းဆောင်ရည်ကို ကင်မရာမှ အမိအရ မှတ်တမ်းတင်သည်ကို မြင်လိုက်ရ၍ ရှုချန်း အောင်မြင်တောက်ပခွင့် ရပေတော့မည်။ ထို့ကြောင့် ရန်ရှန်း မကျေမနပ် ဖြစ်နေ၏။ ထို့ကြောင့် မနာလိုစွာဖြင့် ...

"နည်းပြရှုက နည်းနည်းနှေးနေသေးတယ်... ကမ္ဘာ့စံချိန်က 0.35 စက္ကန့်ဆိုတာ ကျုပ် မှတ်မိတယ်... အခု နည်းပြရှုက တစ်စက္ကန့်လောက် ကြာမယ်ထင်တယ်နော်..."

ရှုချန်း ပြုံးရုံသာ ပြုံးလိုက်၏။ ရန်ရှန်း နှင့် ငြင်းခုံမနေလိုပေ။ တီဗွီရှိုး အမှန်တကယ် ထုတ်လွှင့်ပြသသည့်အခါ ရှုချန်း၏ အမြန်နှုန်းကို လေ့လာသုံးသပ်သူများ ရှိလာပေလိမ့်မည်။

ရှုချန်းက သူတို့အားလုံးကို သေနတ်ပစ်ကွင်းအတွင်း ဝင်လာရန် လက်ပြလိုက်၏။

"အားလုံး အထဲကိုလာပြီး အသင့်ပြင်ကြ... မိန်းကလေးတွေက ပစ္စတို သုံးလို့ရတယ်... ယောက်ျားလေးတွေက ရိုင်ဖယ်သုံးမယ်... ကျုပ်တို့ ဂိမ်းတစ်ခုကစားကြမယ်... ရှုံးတဲ့သူက တခြားသူတွေ ခိုင်းတဲ့ဟာကို လုပ်ရမယ်..."

မိန်းကလေးများမှာ ရိုင်ဖယ်သေနတ်များကို မကိုင်နိုင်ကြချေ။ ထို့အပြင် ကိုင်နိုင်သည့်တိုင် ဟန်ချက်ထိန်းရန် ခက်ခဲပေလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် ရှုချန်းက ပစ္စတိုများ အသုံးပြုခွင့်ပေးခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့သော် ယောက်ျားလေးများမှာမူ ရိုင်ဖယ်များကို အသုံးပြုရပေသည်။

ထိုစဉ် ရန်ရှန်း က ပစ္စတိုတစ်လက် ကောက်ကိုင်လိုက်၏။ သူ၏ လက်တစ်ဖက်သာ အကောင်းပကတိ ရှိတော့သော်လည်း ပတ်တီးစည်းထားသည့်လက်ဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်ဟန်ချက် ထိန်းထားနိုင်ဆဲ ဖြစ်၏။ အစက ဒါရိုက်တာက သူ့ကို မပါဝင်စေချင်သော်လည်း ရန်ရှန်း မှာ ရိုက်ကူးရေး၌ ပါဝင်နေချင်ခဲ့၏။