Gym boy lover

Ağzına acı biber sürerim

Changbin yaklaşık yarım saattir evin kapısının önündeydi, ne demesi gerektiğini bilmiyordu. Yani nasıl şeyler söylemeliydi.

"Hay sikeyim ya" dedi kendiliğinden ve yarım saattir girmeye cesaret edemediği kapı açıldı. Hyunjin elinde çöp poşeti ile kapının önünde bekleyen Changbine anlamsız bakışlar attı.

"Ne yapıyorsun burada?" Dedi Hyunjin, elindeki çöpü kenara bıraktı

"Eve girecektim" dedi Changbin gözlerini kaçırarak

"Sen iyi misin?" Dedi Hyunjin gergin gözüken Changbine bakıp

"İyiyim" dedi ve içeri geçti, içeriye oturdu. Hyunjin odasına ilerledi. Changbin telaşla yerinden kalkıp Hyunjini kolundan yakaladı

"Konuşalım mı?" Dedi utanarak, Hyunjin kolunu tutan eline baktı. Changbin farkına varıp elini çekti.

İkisi sessizce koltuğa oturdular, Changbin ona döndü

"Ben dün gece için yine özür dilerim" dedi bakışlarını yerden kaldırmayarak

"Kendinde değildin" dedi Hyunjin soğuk bir sesle, Changbin o an tuhaf hissetti. Hep Hyunjin konuşur o dinlerdi, şuan tam tersiydi.

"Yapmamam gerekirdi bir daha olmayacak söz veriyorum" dedi Changbin, Hyunjin başını sallamakla yetindi. Changbin derin nefes aldı. Ona herşeyi söyleyebilirdi

"Hyunjin ben sinir hastasıyım, öfkemi kontrol edemeyen acizin biriyim. Gece kabuslar gördüğümde uyandığımı tam olarak ayırt edemiyorum. Sana zarar vermem ben çok özür dilerim tekrardan. O içtiklerim vitamin değil sakinleştiriciydi. Bazen sinir krizi geçirebiliyorum lütfen o anlarda sadece odana gir ve kapını kitle. Ben tedavi görüyorum, ilk zamanlara göre iyi olsamda kriz anında gözüm bir şey görmüyor. Ne yaparsam yapayım odandan çıkma. Hatta evden bile gidebilirsin. Aynı şekilde ben kabus görürkende yanıma gelme. Farkındayım sana bunu en başta söylemeliydim. Ama benden korkmanı istemedim. Bunu duyduklarında insanlar bana önyargılı olabiliyor yada zarar vereceğimi sanıyorlar o yüzden söylemek istemedim" dedi ve sustu, bakışlarını yerden kaldırmadı. İlk defa birisine duvarlarını indiriyordu kendi isteği ile

"Senden korkmuyorum canavarsu" dedi Hyunjin gülümseyerek, Changbin soğuk ses tonu yerine her zaman ki Hyunjini duyunca bakışlarını ona çevirdi.

Hyunjin gülümseyerek ona bakmaya devam etti, Changbin kalbinin sesini duyuyordu. Kalbi çok şiddetli atıyordu. Rahatladığı için mi yoksa onun parlayan gülümsemesine maruz kaldığı için miydi?

"E kim seni güzelliğiyle çıldırtıp kıskandıran?" Dedi Hyunjin çenesini tutamayarak, onu duymayan Changbin hala onu izliyordu

"İyi misin Changbin niye öyle bakıyorsun?" Dedi Hyunjin, parmaklarını gözünün önünde şıklattı

"İyi misin canavar? Bir şey mi oldu kız" dedi Hyunjin gülerek

"Ben senden hoşlanıyorum galiba" Hyunjin duyduklarıyla ilk önce dondu ardından ise gülüşü yavaşça soldu. Gözlerini sonuna kadar açtı, kalbi son süratle atmaya başladı. Cevap bekleyen Changbin boş gözlerle ona bakan Hyunjine baktı

"İyi misin manyak? Bayılacak gibi duruyorsun" dedi Changbin ellerini ona uzattı çünkü cidden bayılacak gibi duruyordu.

"Hyunjin cevap versene" dedi Changbin telaşla, adama inme inmişti

"Tamam şaka hoşlanmıyorum senden" dedi Changbin, Hyunjin anında kaşlarını çatıp

"Ben senim oyuncağın mıyım şerefsiz?" Dedi sinirle omzuna vurup, hırsını alamayıp bir kaç kere daha vurdu. Changbin acı hissetmediği yumrukları yakalayıp kendine çekti. Changbinin kucağına düşen Hyunjin şaşkınlıkla ona bakarken Changbin burnuna küçük bir öpücük bıraktı

"Hyunjin ben senden harbiden hoşlanıyorum, bela falansın ama yapıcak bir şey yok" dedi gülerek, Hyunjin gözlerini devirdi

"Şerefsizsin" dedi Hyunjin sinirle

"Ağzına acı biber sürerim senin" dedi Changbin onunla dalga geçmeye devam ederek

"Ay götüm" dedi Hyunjin, Changbin sabrının taştığını hissetti

"Öpüşelim mi?" Dedi ona sorarak

"Ay olur canavarsu" dedi ve dudaklarını birleştirdiler.

O gece öpücükler sabahlara kadar devam etti, ikiside biliyordu. Bu bağımlılık yapıyordu ve ikisi çoktan bağımlı olmuştu.

———

Rasa smut yazmaz erasina tekrar donmustur en bastan belirteyim smut yazmicam

Ay bunlarda sevgili oldu off